ออลเดย์คอมมูนิตี้มอลล์
ติ๊ง! เสียงลิฟต์เลื่อนลงมาจากชั้นออฟฟิศด้านบนก่อนจะเปิดออกที่ชั้นเกมโซนของคอมมูนิตี้ตามมาด้วยร่างบางของเมจิและหนุ่มตัวสูงนัยน์ตาสีน้ำตาลที่เดินปิดปากหาวหวอดๆ มาตั้งแต่ตอนเจอกันที่แผนก
“โอ๊ะ! เก็บของไปหมดแล้วนี่นา” เมจิมองสถานที่ตรงหน้าที่ไม่กี่วันก่อนยังมีของหลงเหลืออยู่บางชิ้นแต่ตอนนี้ถูกเคลื่อนย้ายออกไปจนหมดแล้ว
“อืม ดีเลยจะได้เริ่มขนย้ายของเข้า หาววววว ~” โคบี้ยกมือขึ้นปิดปากแต่ตาก็มองสถานที่โดยรอบไปพลางๆ
“พี่จะจัดวางอะไรตรงไหนบ้างหรอ” เธอหันไปถามพร้อมกับเตรียมจะจดบันทึกลงมือถือไว้เป็นข้อมูลเพราะจะได้เขียนรายงานส่งถูก
“หาววว ~ อืม…” เขาพูดเสียงในลำคออย่างคนกำลังนึกคิด
“พี่เอากาแฟหน่อยไหมเดี๋ยวเมไปซื้อให้”
เมจิอาสาเพราะเห็นเขาปิดปากหาวครั้งแล้วครั้งเล่าไหนจะความทะเล้นที่หายไปประกอบกับดวงตาแดงก่ำ…คงจะพักผ่อนน้อย
“ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวพี่ต้องเข้าบริษัทไปประชุมค่อ
