ตอนที่ 22 | ไม่ได้ด้วยเล่ห์…ต้องเอาด้วยกล (NC)

2250 คำ

เขากำลังแสดงออกถึงความไม่พอใจอย่างชัดเจนแต่เลือกจะไม่พูดว่าสถานะระหว่างเราคืออะไรแล้วกลับบอกว่าเป็นผัวของเธอแทนงั้นหรอ? ไม่ใช่ว่าเธอดูไม่ออกในสิ่งที่เขากำลังสื่อแต่แล้วมันจริงแค่ไหนกันนะหรือเธออาจจะแค่คิดเข้าข้างตัวเอง… “พี่เป็นคนหวงของ…จะทำอะไรก็ระวังตัวหน่อย” นัยน์ตาคมยังคงจับจ้องที่ใบหน้าสวยแต่นิ้วแกร่งที่ตอนแรกแค่เล่นกับกระดุมเสื้อของเธอเปลี่ยนมาปลดมันแทน…แล้วสรุปนี่กินเหล้าให้ใครกล้าพูดกันแน่? “อือ เมจะระวังตัว ดึกแล้วเมกลับห้องดีกว่า” ปากบางเอ่ยตอบเขาพร้อมกับรั้งมือหนาให้หยุดปลดกระดุมเสื้อของเธอ “อืม เปลี่ยนชุดก่อนสิจะลงไปทั้งอย่างนั้นหรอ” ตาคมไล่มองเรือนร่างใต้ผ้า “หื้ม?” “ไม่ได้ใส่ชั้นในเลยหนิ” …!! เขารู้ได้ยังไงนะ? ใช่ว่าเธอจะมีนมเสียหน่อยแล้วเสื้อก็ออกจะตัวใหญ่ขนาดนี้ ร่างสูงไม่ได้พูดอะไรต่อแต่จับตัวเธอให้ลุกขึ้นและวางมือหนาลงบนไหล่บางบังคับให้เดินขึ้นไปบนห้องโดยไม่ลืมที่จ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม