สยบรักยัยคู่หมั้นตัวร้าย

ตอนที่8(ความท้าทาย)

คอนโด เอคาร์

เอคาร์ อัครวินท์

3:00น.

"เห้ออ ทำไมนอนไม่หลับว่ะ"ผมลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปที่ประตูทางเข้าห้อง ยัยแรดไม่กลับมานอนที่คอนโดผมตั้งแต่วันนั้นที่ยัยนั่นไปแย่งแก้วเหล้าออกจากมือผม ผมโกรธมากเพราะไม่เคยมีใครกล้าทำแบบนั้นกับผม และก็ไม่เคยมีใครกล้าท้าทายผมแบบที่ยัยนั่นทำด้วย เธอเป็นใครว่ะแม่ง ยัยนั่นบอกผมว่าอย่ากินเหล้าในแก้วแล้วยัยนั่นก็ส่งแก้วเหล้าไปให้ไอ้ปอนกิน สรุปว่าในแก้วนั้นมียาปลุกเซ็กซ์จริงๆแล้วคนที่ใส่ยาให้ผมกินก็คือพนักงานในผับผม ผมไล่เธอออกทันทีที่รู้ ผมอยากจะฆ่าเธอด้วยซำ้แต่ไอ้ปอนเสือกขอไว้อีก อะไรของแม่ง มึงไปเอากันเสร็จรักกันเลยเห้อๆๆ เอือมระอากับชีวิตพวกนี้ว่ะ ผมก็ไม่รู้ว่ายัยนั่นจะช่วยผมทำไม อาจจะดีกับยัยนั่นด้วยซำ้ถ้าผมโดนยาแล้วหน้ามืดกลับมาข่มขืนเธอ แต่เธอก็ห้ามผมไม่ให้กิน ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเห้อๆนี้ก็สามวันแหละที่ยัยนั่นไม่กลับมานอนคอนโดผม

"หิวข้าววะ"ผมพูดขึ้นแล้วเดินเข้าไปที่โต๊ะอาหารที่อยู่ในห้องนั่งเล่น แต่บนโต๊ะก็ไม่มีอาหารวางไว้เหมือนเช่นทุกวันที่ผมตื่นนอนขึ้นมา

"เฮ้อ"ผมจึงเดินกลับเข้าไปในห้องครัวแล้วเปิดตู้เย็นดู ในตู้เย็นที่ตอนนี้มีพวกเนื้อหมู เนื้อปลา ผัก นม ขนม อยู่เต็มตู้เลย ไม่ใช่ผมแน่นอนที่เป็นคนซื้อ ยัยแรดไงที่เป็นคนซื้อ ส่วนมากผมจะซื้อพวกเบียร์ เหล้า ไวน์มาแช่ไว้เต็มตู้มากกว่า ผมจึงไปหยิบขวดเบียร์ในตู้เย็นมาเปิดกิน กินๆจะได้หลับ

5:00น.

"ทำไมไม่หลับว่ะ"ผมพูดขึ้น แล้วหันไปมองตามพื้นที่ตอนนี้ มีขวดเบียร์วางไว้เกลื่อนเลย

"กูเป็นอะไรว่ะเนี่ยยย!"ผมเอามือไปทึ่งหัวตัวเองอย่างหงุดหงิด แล้วลุกขึ้นเดินไปในห้องนอนเพื่อจะไปหยิบเหล้าที่ผมเก็บไว้นานแล้ว แต่พอมองไปยังที่นอนที่วางเปล่าอยู่ก็มีภาพซ้อนของผู้หญิงตัวเล็กๆที่เคยนอนหลับสบายอยู่บนที่นอนของเจ้าของห้อง

"ไปนอนกับผู้ชายที่ไหนว่ะ"ผมพูดขึ้น ยัยสำส่อนนั้นคงจะไปนอนอยู่กับผู้ชายที่ไหนสักทีแหละ มั่วอยู่แล้วหนิ ผมเดินไปหยิบเหล้าในตู้เสื้อผ้าที่ผมเก็บไว้ มันเป็นเหล้าที่แรงมาก ผมเดินถือขวดเหล้ากลับมาที่ห้องโมเดล เปิดฝาขวดแล้วกระดกเหล้าเข้าปากทันที ไม่หลับให้มันรู้ไปสิว่ะ

10:00น. คอนโดเอคาร์

ตื๊ดดด ติ๊ดดดด

ตื๊ดดด ติ๊ดดดด

"ใครโทรมาแม่ง แต่เช้าว่ะ โหล"ผมเอามือควานหาโทรศัพท์ พอเจอก็กดรับสายเลยโดยที่ไม่ได้ดูด้วยว่าเบอร์ใครแล้วก็สบถคำพูดออกไปเลยไง

(ไอ้คาร์ แก กล้า ด่าฉันเหรอออห๊ะะะ) เสียงแหลมเฟียบตะโกนใส่โทรศัพท์มาทำให้ผมเอาโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน

"อะไรเนี่ย ม๊า"ผมถามม๊าขึ้น

(แกไปทำอะไรหนูซนซนห๊ะ ไอ้ลูกบ้า) ม๊ายังคงโวยวายใส่โทรศัพท์ ยัยแรดไปฟ้องอะไรม๊าอีกว๊ะ

"ยัยนั้นไปฟ้องอะไรม๊าอีกล่ะ เห็นคนอื่นดีกว่าลูกตัวเอง"ผมบอกม๊าไป เสียงม๊าฟึดฟัดๆใส่ผม

"ถ้าไม่มีอะไรแค่นี้นะม๊า ผมจะนอน"ผมบอกม๊าพลางจะกดวางสายแต่

(ห้ามนอน!แกห้ามนอน ไปรับหนูซนซนกลับมาเดี๋ยวนี้! ถ้าแกไม่ไปฉันจะไปตบแกถึงคอนโดเลยไอ้คาร์) ม๊าตะโกนใส่โทรศัพท์อีกล่ะ ไม่เจ็บคอบ้างเหรอม๊า

"ยัยนั่นอยู่ไหน ผมไม่รู้ ไปเองเดี๋ยวก็กลับมาเองแหละม๊า"ผมบอกม๊ากลับไปพลางเอาผ้านวมขึ้นมาคลุมโปง

(ไม่ได้แกต้องไปรับหนูซนซนเดี๋ยวนี้ ฉันให้เวลาแกไม่เกิน2ชั่วโมง หนูซนซนต้องอยู่คอนโดแก หนูซนซนอยู่บ้านเธอไปรับเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นแกตาย ติ๊ด) ม๊าพูดเสร็จแล้วก็วางสายไป เอ่อดีครับ ดีมากเลย รักคนอื่นมากกว่าลูกในไส้อย่างผม

"ยัยนั่นอยู่บ้านเธอ งั้นเหรอ กล้าเอาผู้ชายไปนอนในบ้านเลยเหรอว่ะ"ผมพูดขึ้น แล้วลุกขึ้นไปเข้าห้องนำ้อาบนำ้แต่งตัว แล้วขับรถสปอร์ตคันหรูสีแดงของผม ออกจากคอนโดมุ่งหน้าไปยังบ้านยัยนั่นอย่างไวโดยที่ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

"ฉันไปเพราะม๊าสั่งหรอกนะยัยแรด!"

บ้านซนซน

ซนซน ลภัสดา......

(หมวยเล็ก หนูใกล้จะออกจากบ้านแล้วใช่ไหม?) ตอนนี้ฉันกำลังเดินลงมาจากบันไดบ้านก็มีโทรศัพท์เข้าจากเฮียซัน

"อ๋อค่ะเฮีย หนูเเต่งตัวเพิ่งเสร็จกำลังจะออกจากบ้านแล้วค่ะเฮีย เฮียมีอะไรรึเปล่าคะ"ฉันเอ่ยถามเฮียซันไปเพราะวันนี้เฮียซันไปมหาลัยตั้งแต่เช้า

(เฮียลืมกระเป๋าพยาบาลนะ หมวยเล็กช่วยเอามาให้เฮียหน่อยได้ไหม อยู่ในห้องนะ) เฮียซันบอก

"อ๋อๆได้ค่ะเฮีย เดี๋ยวหนูเอาไปให้นะ แค่นี้นะคะ"ฉันวางสายเฮียซันแล้ววิ่งขึ้นบันไดบ้านกลับไปใหม่เพื่อจะไปเอากระเป๋าพยาบาลให้เฮียซัน ฉันมานอนบ้านกับม๊าได้สามวันแล้ว เวลาฉันเศร้าทีไรฉันจะต้องกลับมานอนกับม๊าทุกที คิดถึงเฮียคาร์จัง ฉันไม่มีเบอร์เฮียคาร์หรืออะไรที่ติดต่อเฮียแกได้เลย ฉันเปิดประตูห้องเฮียซันแล้ววิ่งเข้าไปหยิบกระเป๋าพยาบาลสีดำของเฮียซันแล้ววิ่งลงบันไดมาเพื่อจะไปเรียน ม๊ากับป๊าไม่อยู่ ไปจีนเมื่อเช้านี้เอง วันนี้ฉันจะกลับไปนอนกับเฮียคาร์

"หนูไปเรียนก่อนนะคะ ป้าปุ๊"ฉันตะโกนบอก ป้าแม่บ้านที่ทำงานอยู่ที่บ้านฉัน แล้วใส่รองเท้าผ้าใบเตรียมวิ่ง

"ค่าคุณหนูไปดีๆนะคะ"ป้าปุ๊ตะโกนบอกฉันกลับมา ฉันหันไปยกมือไหว้แก แล้วใส่เกียร์หมาพร้อมวิ่ง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นรถสปอร์ตคันสีแดงขับเข้ามาในบ้านแล้วมาจอดเทียบตรงหน้าฉัน

"ใครว่ะ?"ฉันเอ่ยถามกับตัวเอง ไม่น่าจะใช่รถคินนะ แล้วเจ้าของรถสปอร์ตก็ค่อยๆเลื่อนกระจกลงมาเผยให้เห็นใบหน้าขาวๆหล่อๆไร้ที่ติ

"เฮียคาร์!"ฉันตะโกนเรียกชื่อเฮียคาร์ เฮียคาร์ก็มองฉันพลางชักสีหน้าหงุดหงิดใส่ฉัน อ้าวมารับไม่ใช่เหรอทำไมถึงทำหน้าหงุดหงิดใส่แบบนั้นล่ะ

"ขึ้นรถยัยแรด!"เฮียคาร์ตะโกนบอกให้ฉันขึ้นรถ ฉันจึงเปิดประตูขึ้นไปนั่งบนรถเฮียคาร์ พอฉันขึ้นมาบนรถ ฉันก็หันไปมองหน้าเฮียคาร์

"ไม่เจอกันสามวัน ยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะเฮีย^_^"ฉันบอกเฮียคาร์ เฮียคาร์ก็หันมามองหน้าฉัน แล้วแกก็เบะปากใส่ฉัน

"หนูคิดถึงเฮียนะ เฮียคิดถึงหนูไหมคะ?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์พลางเอียงคอไปให้ดูน่ารักๆ

"ถ้าฉันคิดถึงเธออ่ะน่ะ ฉันคิดถึงหมาขี้เรื้อนดีกว่า"เฮียคาร์บอกฉัน พลางทำท่าขยะแขยงฉัน แล้วเฮียแกก็ขับรถเคลื่อนออกจากบ้านฉันทันที

"ไม่คิดถึงแล้วมารับหนูทำไมล่ะ?"ฉันถามเฮียคาร์ เฮียคาร์ก็เหยียบคันเร่งเพิ่มขึ้น

"ดีเลยเฮีย หนูชอบแรงๆๆๆเอาให้แรงกว่านี้เลย"ฉันตะโกนบอกเฮียคาร์ เฮียแกก็หันมามองฉัน ฉันก็มองเฮียคาร์กับอย่างท้าทาย พลางยิ้มเยาะๆใส่เฮีย

"ยัยยยยยแรดดด!"เฮียคาร์หันมาตะโกนใส่เต็มๆหน้าฉันเลยค่ะ พอเฮียแกหันหน้ากลับไปมองถนน ฉันก็เข้าไปหอมแก้มเฮียคาร์อย่างไว เฮียแกหันขวับกลับมามองฉัน แล้วเอามือไปถูแก้มของเขา

"อี๋ๆๆๆๆๆๆแหวะๆๆฉันเกลียดเธอยัยแรดดด"เฮียคาร์ถูแก้มไปด้วย ตะโกนด่าฉันไปด้วย

"แต่หนูชอบเฮียยยยยยยยมากกกกก^_^"ฉันก็ตะโกนใส่หูเฮียคาร์กลับไป เฮียคาร์หันมามองหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง เขาพร้อมที่จะฆ่าฉันได้ทุกเมื่อ เฮียแกเปิดไฟเลี้ยวลงจอดข้างทางเลยจ้า

"เธอกล้าดียังไงมาตะโกนใส่หูฉันน่ะห๊ะ!"เฮียคาร์หันมาตะโกนถามฉัน ฉันก็ยื่นหน้าเข้าไปหาเขา

"แล้วเฮียกล้าดียังไงมาตะโกนใส่หน้าหนูน่ะห๊ะ!"ฉันตะโกนใส่หน้าเฮียไป เฮียแกก็กัดฟันมองหน้าฉัน ฉันก็ยิ้มแล้วมองหน้าเฮีย ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้าเฮียคาร์ แล้วก็ยื่นมือไปโน้มคอเฮียคาร์ลงมาประกบปากกับฉัน ฉันดูดริมฝีปากเฮีย เฮียแกก็เอามือผลักฉัน ฉันจึงตัดสินใจถอดรองเท้าผ้าใบ แล้วข้ามฝั่งไปนั่งบนตัวเฮียคาร์ เพื่อจะไม่ให้เขาผลักฉันได้ไงล่ะ ฉันก็แทรกลิ้นเข้าไปหาความหวานในโพรงปากของเฮีย มืออีกข้างของฉันก็ลูบไล้ไปตามหน้าอกแกร่งที่เเน่นของเฮีย

"อื้อๆๆๆอัอออ้าา"เฮียคาร์ร้องประท้วงฉันขึ้น ฉันจึงกัดริมฝีปากเฮียคาร์ไป แล้วเขาก็ผลักฉันออกสำเร็จ

"อี๋ๆๆยัยบ้า เธอจูบฉันทำไมห๊ะ สกปรกที่สุด"เฮียคาร์โวยวายใส่ฉัน

"ปากเฮียหวานจัง หนูชอบ แต่น่าเสียดาย ที่เฮียคาร์จูบไม่เป็นฮ่าๆๆ"ฉันบอกเฮียคาร์ไปพลางทำท่าหัวเราะเยาะเย้ยใส่เขา

"ผู้ชายอะไร มองโหดๆ แต่ดั้นจูบไม่เป็น น่าสงสารจังเลยเฮียคาร์ขาาา"ฉันยังคงพูดยั่วโมโหเฮียคาร์อยู่ ตอนนี้อารมณ์ของเฮียคาร์พร้อมจะระเบิดเต็มทนแล้ว

"เธอว่าใครจูบไม่เป็นห๊ะ ยัยแรด!"เฮียคาร์ตะโกนใส่หน้าฉัน เฮียหนูเป็นผู้หญิงน่ะ หนูไม่ใช่ผู้ชาย

"ก็เฮียไง จูบไม่เป็น อ่อนว่ะอิอิๆๆคิอื้อออออ"ฉันพูดพลางเยาะเย้ยเฮีย แต่เฮียคาร์โน้มคอฉันลงไปจูบ เฮียจูบฉันอย่างร้องแรงมาก เฮียคาร์แทรกลิ้นเข้าในโพรงปากฉัน ฉันก็เอาลิ้นไปเกี่ยวรัดกับลิ้นของเฮีย แล้วมือของฉันก็ลูบไล้หน้าอกของเฮียพลางสอดมือเข้าไปในเสื้อของเฮีย ลูบไล้ไปตามซิกซ์แพก โอ้ยเท่จังเลยเฮีย เฮียคาร์โคตรร้องแรงเลยว่ะ มือเฮียแกก็ลูบไล้ไปตามขาฉัน เลื่อนขึ้นมาที่หน้าอกของฉัน เฮียออกแรงบีบหน้าอกของฉันแรงๆแรงมาก

"อื้อ พอแล้วเฮีย"ฉันผลักหน้าเฮียออก แล้วจะข้ามกลับไปนั่งที่เดิม

เพลี๊ย

"อย่าแรดให้มาก!"เฮียคาร์บอกฉัน ไม่ต้องตกใจเสียงเมื่อกี้ เฮียคาร์ตีก้นฉันค่ะ ตอนที่ฉันกำลังคลานกลับไปนั่งที่นั่ง

"เฮียตีหนูทำไม!"ฉันหันไปโวยใส่เฮียทันทีที่ฉันลงมานั่งได้แล้ว

"หมั่นไส้แรด!อย่าท้าทายฉันให้มาก"เฮียคาร์บอกฉันแค่นั้น แล้วเขาก็ขับรถออกมา ฉันก็ไม่ได้คุยอะไรกับเฮีย พอขับมาได้สักพักฉันก็หันไปมองกระจกข้างก็เห็นรถยนต์คันสีดำสามคันกำลังขับตามรถของเฮียคาร์มา มันน่าแปลก แปลกตรงที่สามคันนั้นไม่ยอมแซงรถเฮียเพราะถนนตรงนี้ค่อนข้างเปลี่ยว

"เฮีย รถใครน่ะ"ฉันบอกเฮียแล้วชี้มือไปที่กระจกมองข้าง เฮียแกก็มองไปที่กระจกมองข้าง

"เชี้ย เล่นทีเผลอเหรอมึง ไอพวกเชี้ย!"เฮียคาร์สบถคำด่าออกมา

"มีอะไรเหรอเฮีย?"ฉันถามเฮียกลับไปแล้วเฮียแกก็หันมามองหน้าฉัน

"ถ้าเธอเจอเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น ต่อไปนี้ ถ้าเธอกลัว เธอไปบอกม๊าฉันว่าขอถอนหมั้นกับฉัน โอเคไหม?"เฮียคาร์บอกฉัน เหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น เฮียพูดอะไรว่ะ ไม่เห็นจะรู้เรื่อง

"ยัยโง่! ทำหน้าเป็นหมาขี้สงสัยเลย"เฮียคาร์ด่าฉัน ฉันกำลังจะหันไปด่าเฮียบ้าง

ปังๆๆๆปุงๆๆๆ (เสียงปืนปะทะรถ)

แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีคนยิงปืนมา ฉันหันไปมองข้างหลังไอ้รถสามคันนั้นมันกำลังยิงปืนมาที่รถเฮียคาร์

"แม่งเอ้ย! รถคันนี้ไม่กันกระสุนด้วย พวกเวร"เฮียคาร์สบถคำด่าทอออกมาอย่างหงุดหงิด แล้วเฮียแกก็หันมามองหน้าฉัน

"ยัยแรด ไปหยิบปืนข้างบนหลังเบาะให้ฉันหน่อย"เฮียบอกฉัน รถเฮียเป็นรถสปอร์ตตอนเดียวเปิดประทุน ฉันจึงเอี้ยวตัวไปหยิบปืนที่วางอยู่ในช่องยาวๆที่เก็บปืนได้ ฉ้นหยิบปืนออกมาจากกล่อง

"AK47 โห่ๆสวยมาก อื้อออ"ฉันเอ่ยขึ้นแล้วเอามือลูบไปตามลำปืนอย่างหลงใหล เคยเห็นแต่ในรูปวันนี้ได้เห็นของจริงแล้ว^_^

"อย่าลูบเยอะ เชื้อโรคติดปืนฉัน"เฮียคาร์บอกฉันแล้วเขาก็ยื่นมือจะมาแย่งปืนไปจากฉัน แต่ฉันไม่ให้

"หนูขอลองหน่อยนะ^_^"ฉันบอกเฮีย แต่เฮียก็มีสีหน้าหงุดหงิดแต่ฉันไม่ได้สนใจ เลื่อนกระจกลงใส่แม็กกระสุนแล้วชักปืนพร้อมยิง

"ยัยแรด มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆน่ะเว้ย เอาปืนมา"เฮียคาร์ยังคงเอื้อมมือจะมาแย่งปืนไปจากฉัน แต่ฉันชะโงกหน้าออกไปเล็งเป้าล้อรถคันนั้น

ปังปังปังๆๆๆ

"เย้ สำเร็จ อ่ะเฮียคืน"ฉันส่งปืนกลับไปให้เฮียคาร์ ที่ตอนนี้มองกระจกมองหลังอย่างไม่เชื่อสายตา ก็ฉันยิงยางรถพวกมันจนรถพวกมันเสียหลักหักพวงมาลัยลงไปข้างทางยังไงล่ะ แต่โชคไม่ได้ดีขนาดนั้น

ปัง บึ้ม

เสียงปืนพร้อมกับเสียงล้อรถเฮียคาร์ระเบิด เพราะพวกนั้นยิงล้อรถเฮียด้วยเหมือนกัน เขาขับรถประสาอะไรว่ะให้พวกมันยิงล้อได้!!

"เฮีย ซวยแล้ว"ฉันตะโกนขึ้นเมื่อรถเฮียคาร์จอดสนิทอยู่กับที่ทำให้รถไอ้พวกนั้นตามมาทัน

"เฮีย เฮียมีปืนอีกไหม?"ฉันเอ่ยถามเฮียคาร์ไป เฮียแกก็เอื้อมตัวไปข้างหลังหยิบปืนออกมาอีกกระบอกหนึ่ง

"M4A1โห่ สวยจัง หนูชอบ"ฉันเอ่ยบอกเฮียเมื่อเฮียคาร์ส่งปืนมาให้ฉัน ฉันรับปืนมาพร้อมกับแม็กกระสุนมาจากเฮีย แล้วเราก็ลงจากรถฉันหยิบกระเป๋าพยาบาลของเฮียซันมาด้วย เฮียซันแกรักกระเป๋าพยาบาลมาก เฮียรักอะไรฉันก็รักด้วยแหละเพราะฉะนั้นฉันจะทิ้งของที่เฮียฉันรักไว้ไม่ได้

จุ้งงๆๆๆๆๆๆ (เสียงรัวปืน)

เฮียคาร์เริ่มยิงปืนไปที่พวกนั้นแล้วฉันก็ลงไปนั่งอีกฝั่งหนึ่งของรถ แล้วเริ่มยิงเหมือนกัน รู้จักลูกสาวเจ้าพ่อน้อยไปซะแล้ว

"ศัตรูใครไม่รู้ ไม่ใช่ศัตรูซนนนน!"ฉันพูดขึ้นแล้วยิงปืนรัวไปที่พวกนั้น

"ศัตรูฉันเอง มันจะมาเอาชีวิตฉัน!"เฮียคาร์ตะโกนบอกฉันกลับมาแล้วยิงไปที่คนพวกนั้นที่ตอนนี้มาเยอะมากแล้ว มันโทรตามพวกมาเหรอว่ะน่ะ

"ศัตรูเฮีย แต่หนูซวยด้วย"ฉันตะโกนบอกเฮียคาร์ไป เฮียคาร์หันมายักคิ้วใส่ฉัน ฉันจึงก้มไปดูแม็ก แม็กจะหมด แต่คนไม่หมด ฉันก็ชะโงกหน้าไปดูของเฮียคาร์ ของเขาก็จะหมดแล้วเหมือนกัน ฉันจึงค่อยๆก้มเข้าไปหาเฮีย

"เฮีย เฮีย หนูว่าเราหนีก่อนเถอะ เราสู้มันไม่ได้หรอก แม็กจะหมดแล้ว"ฉันบอกเฮียคาร์ แต่ตอนนี้เฮียแกมองหัวเสียมาก

"ไม่ คนอย่างฉันหนีไม่เป็นว่ะ ถ้าเธอกลัวก็หนีไปดิ"เฮียคาร์ตะโกนบอกฉัน อยู่ใกล้แค่นี้เฮียมันจะตะโกนทำไมว่ะ

"ถ้าหนีไม่เป็น งั้นถอยก่อนเถอะเฮีย"ฉันบอกเฮียคาร์ไปอีก เฮียแกก็มีสีหน้าหงุดหงิดมากกว่าเดิม

"คนอย่างฉันก็ถอยไม่เป็นว่ะ"เฮียคาร์ก็บอกฉันอีก หนีก็ไม่เป็นถอยก็ไม่เป็น งั้นฉุดเลยล่ะกัน ฉันคิดได้อย่างนั้น ก็เอามือลวบแม็กของเฮียกับฉันเข้ามาเก็บในกระเป๋าพยาบาลของเฮียซัน แล้วยกกระเป๋าพยาบาลสะพายไหล่ แล้วเอื้อมมือไปจับมืออีกข้างของเฮียที่ตอนนี้กำลังควานหาแม็กอยู่ ฉันจับมือเฮียแล้วออกแรงดึงให้เขาลุกขึ้น

"โอ้ยยอะไรว่ะ!"เฮียคาร์ตะโกนขึ้นเมื่อฉัน จับมือเฮียแกลากหนีพวกนั้นเข้ามาในป่ารกๆป่าที่นี่เป็นป่าดิบชื้น ป่าไม้จะรกมาก มันจะเป็นเส้นทางเขาวงกต คนที่ไม่ชินทางจะต้องหลงแน่นอน แต่คนนั้นไม่ใช่อีซนค่ะ เพราะฉันจะมาเล่นกับเฮียๆที่นี้เป็นประจำ

"โอ้ยย!"เสียงเฮียคาร์ร้องขึ้นก็เฮียอ่ะดื้อ ขนาดฉันลากมือมาแล้วน่ะยังหันไปยิงพวกนั้นได้เลย จนกระทั่งโดนยิงเนี่ย

"เฮีย!โดนยิงเหรอ"ฉันถามเฮียไปด้วยความเป็นห่วง

"ไม่ต้องสนใจฉัน ปล่อยฉัน ฉันจะไปยิงพวกมัน"เฮียคาร์ยังคงจะดึงตัวฉันให้กลับไป แต่พอฉันหันไปมองก็เห็นพวกมันใกล้เข้ามาแล้ว

"เฮีย เฮียจะไปยิงพวกมัน หรือจะโดนพวกมันยิงจนตัวพุนน่ะห๊ะ!"ฉันตะโกนใส่หน้าเฮียคาร์ แล้วออกแรงลากเฮียเข้าไปในป่าเขาวงกตแห่งนี้อย่างไว