ร้านอาหารสไตล์มินิมอลเรียบง่ายมีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังนั่งมองอาหารมากมายบนโต๊ะด้วยอารมณ์เซ็ง ๆ นีน่ารู้ว่าเพลิงกัลป์ตั้งใจมาช้าเพื่อแกล้งเธอ เขาไม่ได้ติดงานหรอกเธอเช็กมาหมดแล้วทุกวันศุกร์เพลิงกัลป์ว่างตลอดมีงานเข้ามาบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น การมาช้าจึงคาดเดาได้ว่ามาจากสาเหตุอื่นที่ไม่ใช่เรื่องงานแน่นอน
“พี่เพลิงมาช้า” หญิงสาวหน้างอตำหนิเขาอย่างแง่งอนสองแขนยกขึ้นกอดอกเหมือนเด็กเอาแต่ใจ
“ฉันไปหาไอ้กรมา รถมันติด” ชายหนุ่มอธิบายถึงเหตุผลตามความจริงเรื่องไปพบเพื่อนรักแต่ไม่ได้บอกว่าเจอใครมาหลังจากนั้นเพราะคิดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไรมากนัก
“พี่กรสบายดีมั้ยคะไม่ได้เจอนานเลย” เธอนึกหน้าชายหนุ่มผิวขาวจัดหน้าตาหล่อเหลาออกจึงคลี่ยิ้มออกมา เธอได้เจอเขาล่าสุดก็เกือบสามสี่เดือนที่แล้วตอนไปทานข้าวที่ร้านภาสกร
“คงสบายดีมั้ง วัน ๆ หมกตัวอยู่แต่ร้านอาหารกับร้านเหล้าเธอถามทำไม อยากเจอมันมากนักเหรอ”
รอยยิ้มบ
