ฉันรู้สึกตัวตื่น เพราะเหมือนมีคนมานอนกอด กลิ่นกายนี้ฉันจำได้ว่าคือเขา แค่เขาคนเดียว
เมื่อรู้ว่าเขาคือพี่ทิว ฉันจึงไม่ได้ให้ความสนใจ นอนหันหลังให้เขาตามเดิม ก็ไม่รู้หรอกว่าทำไมเขาถึงกลับมาเร็วกว่าที่บอกไว้ ทั้งที่บอกว่าจะไปสามสี่วัน
กอดคนอื่น หอมคนอื่น จูบคนอื่น แล้วมาทำแบบนั้นกับฉันเช่นกันสินะ
ฉันไม่ชอบที่ตัวเองเป็นอยู่ตอนนี้เลย มันอึดอัด ทำอะไรไม่ได้สักอย่างนอกจากร้องไห้ และร้องไห้
รำคาญตัวเองมากที่เป็นแบบนี้ ฉันไม่อยากอยู่ด้วยความรู้สึกอย่างนี้สักนิด
ฉันปล่อยให้ตัวเองหลับ แม้ว่าเขาจะกำลังจูบ หอม กอดตามร่างกายของฉัน ทำเหมือนว่าคิดถึงมากมาย
ทั้งที่เพิ่งจะไปอยู่กับอีกคนมา เขาใจร้ายมากจริง ๆ
ทำเหมือนฉันไร้ความรู้สึก ไม่มีหัวใจ
“ร้องไห้ทำไมหืม?” พี่ทิวจับตัวฉันให้พลิกตะแคงไปทางเขา
“เป็นห่วงกะทิค่ะ” ฉันเลือกที่จะเอากะทิมาอ้าง เพราะถ้าให้บอกว่าน้อยใจเขามันคงจะเป็นไปไม่ได้ที่จะพูดอะไรแบ
