เวลาผ่านหนึ่งฤดูเเล้ว ในตอนนี้ชีวิตในที่พักของเราเข้าที่มากขึ้นเรื่อยๆ เรื่องอาหารหลังจากที่ชั้นเเนะนำเรื่องเนื้อเเดดเดียวให้โรเซ่ไป กลายเป็นว่าเธอต่อยอดจนไปทำปลาเเดดเดียวด้วยตัวเองเเล้ว ทำให้เราไม่ต้องออกล่ารายวัน เเค่ออกไปหาอาหารครั้งใหญ่ หนึ่งถึงสองครั้งต่อสัปดาห์ก็พอเเล้ว มีน่าก็สามารถออกล่าด้วยตัวเองได้ น้ำเราก็มีไม่ขาด เเถมลูน่าก็ไปปลูกพืชต่างๆทั้งสมุนไพร ผัก ผลไม้บริเวณใกล้บ่อน้ำอีกทำให้ถ้าเจ็บป่วยเราก็มียาไว้ให้กิน เสื้อผ้าก็มีนิซ่าทำขึ้นมาจากเส้นใยที่ได้จากต้นเถาที่ขึ้นอยู่เต็มในสวนข้างผาหินนี้ ถึงจะเป็นเนื้อผ้าที่เเม้จะเเข็งไปนิดเเต่ก็โล่งใส่สบายชั้นชอบเอามากๆเลย ชั้นเองก็ทำเปลนอนจากไม้เถาเอามาสานเข้าด้วยกันมาผูกไว้ระหว่างต้นไม้ นานๆทีก็เป็นจุดรวมกลุ่มของพวกเรา
ทำให้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงเเล้วทุกคนน่าจะใช้ชีวิตกันได้เรื่อยๆ เพราะงั้นเลยได้เวลาคิดเกี่ยวกับเรื่องของตัวเอง.. ชั้นต้อง
