บทที่ 1
925 คำ
"ซี๊ดด"
"โอ๊ย" ฟันเรียงตัวสวยงามขบกันแน่น กลั้นไว้ซึ่งความเจ็บปวดที่เขาถาโถมลงมาบนร่างกาย
แก่นกายที่เธอไม่เคยวัดว่าขนาดของมันเท่าไรก็ยังคงทำความเร็วสม่ำเสมอ โดยไม่สนใจปฏิกิริยาที่เธอพยายามแสดงออกให้เห็นว่าเธอทรมานแค่ไหน
"พะ พอก่อนได้ไหมคะ"
"ทำไม..แค่นี้ก็รับไม่ได้แล้วงั้นเหรอ"
"ฉันขอร้องนะคะ ถ้ายังทำแบบนี้อยู่พรุ่งนี้ฉันคงไปทำงานไม่ได้"
"อย่าลืมสิว่าบริษัทที่เธอทำอยู่คือบริษัทของฉัน เพียงแค่เธอให้ฉันระบายอารมณ์จะหยุดงานกี่วันก็ได้"
"แต่ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ" เขารู้ไหมว่าผู้หญิงกับผู้ชายมันไม่เหมือนกันถ้าไม่ไหวก็คือต้องหยุด มดลูกของเธอคงจะระบมมากถึงได้รู้สึกเจ็บปวดทรมานขนาดนี้
"อะไรวะ ตอนอยากใช้เงินบอกจะให้ทำอะไรก็ได้ แต่พอรับเงินไปแล้วตระบัดสัตย์เลยเหรอ"
ผู้ชายคนนี้แตกต่างจากเวลาที่เขาอยู่บริษัทมาก ที่บริษัทเขาเป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่นถึงแม้จะเย็นชาไปหน่อย แต่พอเข้ามาในห้องกับเขาแค่สองต่อสองเท่านั้นแหละเปลี่ยนเป็นคนละคนเหมือนว่าเขามีสองบุคลิก ครั้งแรกที่มีอะไรด้วยยิ่งเห็นว่าเธอมีเลือดไหลเพราะอวัยวะส่วนนั้นฉีกขาดเขาก็ยิ่งทำรุนแรงจนเธอหมดสติ
และเขาก็ทำแบบนั้นกับเธอทุกครั้งที่มีโอกาสไม่เว้นแม้แต่ในห้องน้ำพนักงาน เพราะครั้งนั้นเขาลงไปดูงานชั้นล่างแล้วเห็นเธอเดินผ่านเลยลากเธอเข้าห้องน้ำ...
บทที่ 1
โรงพยาบาลรัฐบาลแห่งหนึ่ง..
หรือเราจะถอยดี ถ้าขืนยังอยู่เป็นที่ระบายอารมณ์เขาแบบนี้แม้แต่ชีวิตก็คงเอาไม่รอด แต่เราจะเอาเงินที่ไหนไปคืนเขาล่ะ เพราะเงินที่เอามาประกันตัวของตัวเองก็เป็นล้านแล้ว
ที่เธอต้องใช้เงินประกันตัวเพราะติดคดีฉ้อโกงของเจ้านายเก่า ทีแรกคิดว่าจะไม่ติดร่างแหแล้วแต่พอค้นข้อมูลจากโทรศัพท์ของเธอ จักรกฤษณ์ก็ได้ใช้โทรศัพท์ของเธอส่งข้อมูลให้กับผู้ถือหุ้นลม พอใช้เสร็จจักรกฤษณ์ก็ลบออกเธอเลยไม่รู้ว่าถูกแอบใช้ ถึงแม้เธอจะยืนยันว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องแต่หลักฐานมันบ่งชี้มาที่เธอ
จักรกฤษณ์ก็คือท่านรองประธานของบริษัทเทวทิพย์ แถมยังเป็นหุ้นส่วนอีกคนแต่หุ้นที่มีอยู่ก็ไม่สามารถขึ้นมาเป็นประธานบริษัทได้ เลยคิดจะก่อตั้งบริษัทของตัวเองโดยการฉ้อโกงบริษัทที่ตัวเองถือหุ้นอยู่ นำบุคลากรและเครื่องจักรทยอยออกมาจากบริษัทนั้นจนถูกด็อกเตอร์นาคราชที่เป็นลูกเขยของนิรากรจับได้และถูกดำเนินคดี
ส่วนเธอก็คือเลขาของจักรกฤษณ์ เรื่องที่เจ้านายทำชั่วเธอก็รู้ไม่หมดหรอกแต่ก็พอรู้อยู่บ้าง ถูกใช้ให้ทำอะไรเธอก็ต้องทำเพราะคำว่าเงินแค่คำเดียวทำให้ชีวิตของเธอต้องมาพบเจออะไรแบบนี้
และตอนนี้เธอก็ได้มาทำงานที่บริษัทใหม่แล้วคือบริษัทอนันต์ไพศาล ที่ต้องมาทำบริษัทนี้เพราะด็อกเตอร์นาคราช อนันต์ไพศาลแนะนำมา แต่เขาไม่คิดว่าการที่ส่งผู้หญิงคนนี้มาเพื่อให้มีที่ยืนในสังคมอยู่บ้างจะเป็นการฉุดเธอลงขุมนรกอีกขุม
"ถ้าน้ำเกลือกระปุกนี้หมดก็ออกจากโรงพยาบาลได้เลยนะคะ" ที่นี่เป็นโรงพยาบาลรัฐบาลเตียงนอนมีไม่ทั่วถึงหรอกถ้าใครไหวพอที่จะออกจากโรงพยาบาลได้ก็คือต้องให้ออก
คุณหมอหรือพยาบาลรู้ว่าเธอเข้ามารักษาอาการด้วยเรื่องอะไร ทีแรกเห็นสภาพของเธอคุณหมอยังคิดว่าเธอถูกขืนใจหรือรุมโทรมคิดจะแจ้งตำรวจด้วยซ้ำ แต่เธอบอกว่าเป็นฝีมือของแฟน ถ้าไม่พูดไปแบบนั้นกลัวจะเกิดเรื่อง
ครืนนน~ ขณะที่นอนหลับอยู่และน้ำเกลือใกล้จะหมดกระปุกแล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นข้างๆ หู
>>{"ฮัลโหลค่ะ"}
{"ภายในครึ่งชั่วโมงมาเจอฉันที่คอนโด"}
>{"แต่.."} กำลังจะบอกเขาไปว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหนแต่อีกฝ่ายกลับตัดสายไปก่อน
เธอเลยต้องขอให้คุณพยาบาลถอดสายน้ำเกลือให้
ออกจากโรงพยาบาลมาหญิงสาวก็ต้องเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่คอนโด และคอนโดแห่งนี้เป็นที่ที่เขาเก็บไว้ระบายอารมณ์อาจจะไม่มีแค่เธอที่เคยมาที่นี่
ก๊อกๆ เธอเคาะประตูแค่ส่งสัญญาณก่อนจะเปิดมันเข้าไป
ตุ๊บ.. เปิดประตูเข้ามาก็มีสิ่งของถูกโยนมาปะทะกับร่างกายจนไม่ทันตั้งตัว ทีแรกก็ตกใจแต่พอมองดีๆ ก็รู้ว่ามันคืออะไร
"ใส่ชุดนี้ซะ"
"ค่ะ" ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่เขาหาอะไรบ้าๆ มาให้เธอทำ แต่ละครั้งเขาสรรหาทุกทางที่จะให้เธอเป็นสิ่งที่เขาอยากจะเห็น
หญิงสาวโน้มตัวลงไปหยิบชุดคอสเพลย์สัตว์โลกที่น่ารักชนิดหนึ่งขึ้นมา...
เขียนโดยชะนีติดมันส์
เรื่องนี้เป็นเรื่องต่อจาก BAD LOVE เมียแต่ง นะคะ ถ้าใครยังไม่อ่านเรื่องของนาคราชก็ไปตามได้ที่เรื่อง BAD LOVE เมียแต่ง ค่ะ ลงจบแล้ว^^
- ผู้เขียน
