ตอนที่ 6 50%

1152 คำ
หลังจากฟังคำขู่กลายๆ นั้นแล้ว ในเวลาต่อมามนัสยาก็นอนหลับสนิทอยู่ในอ้อมกอดของคุณอา แต่นอนไปได้ไม่นานก็ขยับตัวยุกยิกเพราะรู้สึกรำคาญกับบางสิ่งที่กำลังเสียดสีอยู่ตรงบริเวณระหว่างต้นขาด้านใน เธอค่อยๆ ปรือตาขึ้นมา ในความมืดสลัวตรงหน้าไม่พบร่างของคุณอาที่นอนกอดอยู่ แต่สัมผัสได้ว่ามีวงแขนแกร่งกอดเอวเธอจากทางด้านหลังแน่น ได้ยินเสียงครางต่ำๆ ผสานเสียงลมหายใจฮืดฮาดดังข้างๆ หู "อืม..." หญิงสาวไล่สายตาลงไป เธอถูกจัดให้นอนท่านี้ตอนไหน นั่นคือนอนตะแคง ขาข้างหนึ่งดันขึ้มมาจนเข่าชิดติดอกเปลือย เป็นการเปิดช่องให้เขารีดเค้นความหฤหรรษ์ หญิงสาวมองต่ำไปอีกมีบางอย่างพยายามเสือกเสยเล่นกับกลีบบุปผางาม ริ้วเอ็นขรุขระที่เธอสัมผัสบ่งบอกว่าเขาพร้อมทำมากกว่านั้นแล้ว แต่ยังไม่ทำเพราะกำลังรีดเค้นเอาน้ำหวานจากเธอให้ได้มากกว่านี้ หญิงสาวเผลอขยับบั้นท้ายตามจังหวะที่สะโพกหนาขยับ เปล่งเสียงแหบโหยเรียกเขา "อาเกื้อ..." เขาก้มจูบต้นคอ แล้วถาม "เรียกอาทำไม หืม" ไม่ได้เรียกแต่จะตำหนิ ก็ไหนเขาบอกว่าจะให้เธอพักก่อน ... หญิงสาวกัดไรฟันลงกับริมฝีปากล่างกลั้นความเสียวสะท้าน ยากเย็นมากที่จะเค้นคำพูดออกมาทีละคำ "กะ ก็ไหน อาเกื้อบอกว่า จะ อ๊ะ! จะไม่ทะ ทำอีกคะ!" เขาพึมพำน้ำเสียงลุแก่โทษ "อาขอโทษ แต่...อาควบคุมมันไม่ได้จริงๆ" ว่าแล้วก็เสยส่วนหัวบานฉ่ำนั้นเข้ากับติ่งเนื้ออันอ่อนไหวจนเธอเผลอนิ่วหน้า ตอกย้ำให้เธอรู้ว่าเขาไม่สามารถเอาชนะความต้องการอันล้นปรี่ได้จริงๆ "อ๊ะ!" เธอเองก็คงเหมือนกับเขา แม้จะรู้สึกร้าวระบมตรงส่วนที่เขากำลังเอาแก่นกายร้อนรุ่มหยอกเอินเข้ามา ทว่ายามถูกเขาเล้าโลมเช่นนี้ก็ทำท่าพ่ายแพ้แก่ความต้องการตามธรรมชาติที่เรียกร้องเป็นเสียงบีบรัดตุ๊บตั๊บนั่นเสียแล้ว เขาขยับสะโพกขึ้นลงให้เธอได้สัมผัสท่อนเนื้ออุ่นร้อนอย่างถนัดถนี่ "อ๊ะ อาเกื้อ!" "อาหยีของอานุ่มเหลือเกิน ขออาอีกครั้งเถอะนะ" ว่าแล้วก็รีบพลิกร่างเธอหน้าคว่ำลงกับที่นอน ก่อนจะใช้สองมือ ดันสะโพกเธอขึ้นให้ได้ระดับ แล้วค่อยๆ สอดสวมเข้าไปด้วยความระมัดระวัง... แม้ว่าเธอบอกว่ายังเจ็บอยู่ แต่เขาก็ไม่อาจต้านทานความต้องการของตัวเองได้ รู้หรือไม่ว่าการตื่นมาแล้วมีคนตัวนุ่มนิ่มนอนเปลือยเปล่าให้กอดรัด แถมเวลานอนยังดิ้นส่ายสะสะโพกเสียดสีกับจุดคัดแข็งของเขา มันทำให้เกิดทรมานเหลือเกิน "อ๊ะ" หญิงสาวที่หน้าจมลงกับที่นอนเพราะไม่ทันตั้งตัว ค่อยๆ ใช้ฝ่ามือทั้งเท้าลงกับที่นอนเพื่อค้ำยันตัวขึ้น แล้วหันไปทางด้านหลังเขากำลังกดส่วนนั้นเข้ามาช้าๆ "อาเกื้อขา..." เธอร้องบอกจะขอให้เขาปราณีเธอบ้าง เจ็บจนน้ำตาเล็ดแล้ว เกื้อการุณชะงัก ก่อนจะสอดฝ่ามือเข้าไปยังจุดเชื่อมประสานใช้ปลายนิ้วกลางคลึงวนเข้ากับจุดอ่อนไหวของเธอ "อ๊ะ อาเกื้อ สะ...เสียว" แก่นกายร้อนผ่าวที่ชำแรกเข้ามาทำให้ร่างบางไถลไปข้างหน้า เธอรีบกำผ้าห่มแล้วบีบแน่น พยายามทรงตัวเพื่อรับน้ำหนักที่เขากำลังโถมเข้ามาอย่างดุดัน "อาเกื้อ..." เสียงหวานครางกระเส่าไม่ได้ทำให้ร่างสูงใหญ่ที่ควบอยู่เหนือร่างบางผ่อนแรงลง ตรงกันข้ามเขากับรีบจับสะโพกกลมกลึงที่หลุดจากฝ่ามือขึ้นมาให้ได้ระดับ ถอยถอนออกเล็กน้อยก่อนจะดันแก่นกายร้อนผ่าวเข้าไปอีก "อ๊า" เกื้อการุณรู้สึกสะท้าน ยามความอ่อนนุ่มรัดแน่นเข้าทุกทีๆ "อาเกื้อ หยี หยีเจ็บ!" ชายหนุ่มโน้มตัวลงมาจูบกับแผ่นหลังเปลือยเปล่าใช้นิ้วมือข้างหนึ่งคลึงยอดอก ทำให้เธอกระสันเพื่อลืมความเจ็บบริเวณที่ประสานกันเป็นหนึ่งเดียวกับเขาอยู่ ก่อนจะค่อยๆ ผ่อนจังหวะสะโพกให้เนิบช้าลง แล้วหมุนควานอยู่ข้างใน... "อาขอโทษ ก็ยาหยีของอาบีบรัดอาแรง จนอาเสียวไปหมด" คำสารพภาพดิบห่ามทำให้คนตาพร่ามัวด้วยม่านน้ำตาหันกลับไปมองอีก ชายหนุ่มกำลังหมุนควานสะโพกบดเบียดให้จมลึกเข้ามา แล้วเธอก็รู้สึกได้ว่าส่วนนั้นได้ขยายโอบล้อมตัวตนของเขาไว้ทั้งหมดแล้ว เกื้อการุณโน้มตัวมาลงจูบแก้มแล้วกระซิบบอกเสียงพร่า "ถ้าพร้อมให้อาทำมากกว่านี้ ก็บอกนะ " พอความเจ็บเริ่มคลาย ความกระสันเสียวก็เรียกร้อง หญิงสาวใช้การดันสะโพกนุ่มนั้นกลับที่ต้นขาแกร่ง เกื้อการุณจึงรู้ว่าเธอพร้อมรับกับความรุนแรงอีกระลอก เขาเลื่อนฝ่ามือทั้งสองเข้าประคองเอวคอด แล้วบรรจงขยับสะโพกสอบตาม "อาเกื้อ ... อ๊าๆๆ!" เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังประสานกันลั่น เกื้อการุณก้มหน้ามองส่วนที่สอดสลักเข้าหากันเป็นหนึ่งเดียว กระแทกหนักๆ หญิงสาวก็หวีดยาวรับพร้อมกับที่ทรุดลงอีก ร่างบางแหงนเงยหน้าครางไม่เป็นภาษามือข้างหนึ่งควานสะเปะสะปะไปจับที่หัวเตียงเพื่อจะต้านทานแรงที่โหมกระหน่ำของเขา เสียงครวญครางของเธอมีทั้งความทรมานและสุขสม ชายหนุ่มรีบปล่อยมือข้างหนึ่งจากเอวบางเลื่อนเข้าไปแตะกับติ่งเนื้อแล้วหมุนคลึงเบาๆ อีก เขากำลังจะทำให้เธอขาดใจตาย! "อาเกื้อ...หยี หยี" "ยาหยี!" เขาคำรามเตือนให้เธอเรียกตัวเองให้ถูก "ยะ ยาหยีไม่ไหวแล้วค่ะ!" บอกแล้วก็ทรุดฮวบลงกับที่นอนทั้งตัว มีเพียงส่วนสะโพกที่ถูกประคองรั้งด้วยมือหนาของเขาเท่านั้นที่ลอยเด่น แก้มนิ่มข้างหนึ่งแนบบดบี้ไปกับที่นอนลำตัวบางโยกคลอน ครวญครางประสานรับจังหวะที่เขาโถมเข้ามาหา ก่อนจะกระตุกตอดรัดเขากลับด้วยความรุนแรง "อ๊า!" เกื้อการุณครางครึ้มกับความคับแน่นที่รัดเขาอย่างรุนแรง เมื่อคลายออกเล็กน้อย เขาก็รีบถอนถอยมาจนสุดก่อนจะกระแทกกลับเข้าไปอีกสามสี่ครั้ง แล้วแช่นิ่งปลดปล่อยสายธารอุ่นเข้าไปในโพรงนุ่ม สีหน้าเหยเกเพราะสุขสม รอจนกายแกร่งหายเกร็งสะท้านก็ค่อยๆ ผ่อนแรงล้มทับร่างบางไปติดๆ กัน "ยาหยีของอายอดเยี่ยมจริงๆ" นั่นคือคำพูดทิ้งท้ายที่มนัสยาได้ยินจากร่างหนา แล้วดวงตาทั้งสองของเธอจะค่อยๆ ปิดปรือลง หลับลึกไปด้วยความล้าพร้อมกับร่างหนาที่ยังนอนทับเธออยู่อย่างนั้น...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม