@บ้านเตชะอุดม
“เจ๊!!” ผมผลักร่างกายเจ๊อีกรอบ ตะเกียดตะกายออกจากเตียง แต่ถูก นางลำยองเว่อร์ชั่น 2016 คว้าข้อเท้าไว้ได้เสียก่อน ก่อนจะใช้แรงมหาถึกของตัวเอง ดึงร่างกายผมขึ้นมา ด้วยแรงสองแขนของตัวเอง
แรงช้างปล่าวว่ะ!
เพี๊ยะ!
“นี่แน๊ะ! ตบให้ตูดแดงเลย” (-_-) เจ๊แกเอาฝามือตัวเองตบตูดผมเต็มๆ นี่คิดว่าเป็นกลองหรือไง
“อ๊ายย~ แดงด้วย” ก็ตบขนาดนั้นไม่แดงก็แปลก
“เจ๊! ปล่อยผมเถอะ ผมขอร้อง~” ผมพลิกร่างกายตัวเองขึ้นมา ยกมือไหว้เจ๊ แต่เจ๊เหมือนปีศาจมาก เวลาเพยอยิ้มมุมปากแบบนั้น ชั่วร้ายโคตรๆ
“ร้องขอชีวิตหรอจ๊ะ ฮึๆ ฉันฝึกกลยุทธด้วยการช่วยเหลือตัวเองมาตั้งหลายปี ถึงเวลาที่แกจะต้องมาเป็นบททดสอบความอมตะให้ร่างกายฉัน”
“ไหนเจ๊บอกเกียดผมไง”
“แกแค่เป็นผู้ชายบำเร่อฉันเท่านั้นแหละ เพราะตัวจริงนะ คือพี่ชายแกตั้งหาก”
“นั้นผมยอม” ปกติแขนหักมันจะมีผ้าในการคล้องแขน ผมเอาสายคล้องที่แขนนะ คล้องกับหัวของเจ๊ เจ
