ห้องครัว
“อรุณสวัสดิ์จ้ะ/ค่ะ คุณปิ่น” ทุกคนขานรับกันอย่างพร้อมเพรียงเมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องครัว
“คุณปิ่นคะ ป้าอรว่าไม่ต้องมาทำก็ได้นี่คะ นายหัวจะว่าพวกเราเอาได้นะคะ” หญิงชราเอ่ยห้ามอีกเช่นทุกวันที่เห็นปิ่นมุกเข้ามาช่วยงานในครัว
“ป้าอรห้ามปิ่นทุกวันไม่เบื่อแย่เหรอคะ” เธอเหย้ากับร่างท้วมของหญิงชรา
“ก็แหมมมมม ฮ่าๆๆ” นางอุทานออกมาอย่างเก้อ
“ปิ่นก็เหมือนทุกคนที่นี่ ไม่ได้มีสิทธิ์อะไรไปมากกว่าทุกคนเลย”
เธอบอกทุกคนด้วยรอยยิ้ม ทั้งที่ในหัวใจเศร้าสร้อย
“แต่ทุกคนในบ้านก็รู้ว่าคุณปิ่นเป็นคนพิเศษของนายหัว”
น้อยเอ่ยขัดขึ้น และแตงกวาก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
“ไม่จริงหรอกค่ะ เขาเองยังไม่เคยบอกปิ่นเลยค่ะ ปิ่นคงเป็นได้แค่เมียเก็บอย่างที่เขาว่ากัน”
พูดพร้อมหั่นผักอย่างไม่สนใจ ก่อนจะลงมือทำอาหารให้เขา เพราะเขาจะทานได้มากเป็นพิเศษ หากเธอเป็นคนทำอาหาร
ป้าอรหันไปมองหน้าน้อยและแตงกว่า ก่อนจะ
