ตอนที่ 13 แผ่นหลังที่ปลอดภัย กับเตียงที่ไม่หลับง่าย

1780 คำ

แสงในห้องสลัว ผ้าห่มสีครีมปกคลุมเพียงช่วงเอวของเขา ขณะที่นิรินขดตัวอยู่ข้างกายพี่บอย เสียงแอร์ยังคงทำงานช้า ๆ แต่ในอกกลับร้อนวาบเหมือนไม่มีอะไรเย็นลงเลย เธอเงยหน้ามองเขา มือเล็กวางลงบนแผงอกกว้าง ก่อนจะโน้มตัวขึ้น ริมฝีปากแตะปลายคางเขาเบา ๆ เป็นการเริ่มต้นที่ไม่มีคำขอ ไม่มีคำสั่ง มีเพียงความรู้สึกที่สะสมมานานจนต้องแปรเปลี่ยนเป็นการสัมผัส “พี่บอย…” เสียงเธอแผ่วเหมือนคนละเมอ แต่ในจังหวะนั้น เขาก็ลืมตาขึ้น พร้อมประคองเธอให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนตัก มือใหญ่ลูบต้นขาเธอเบา ๆ ไล่ขึ้นมาใต้ชุดนอนที่มีเพียงกระดุมเม็ดเดียว “หนูแน่ใจเหรอ” “หนู…รักพี่แล้วค่ะ” คำตอบนั้นไม่ต้องอธิบายอะไรอีก เขาจูบเธอแนบแน่นกว่าเดิม ราวกับจะกลืนลมหายใจเธอไว้ทั้งหมด มือหนึ่งโอบแผ่นหลัง อีกมือค่อย ๆ ลูบร่องกลีบสาวที่เริ่มอุ่นขึ้นใต้ฝ่ามือ เธอไม่ใช่ไซด์ไลน์แล้วในตอนนี้ ไม่ใช่คนที่ต้องปรับตัวเข้ากับรสนิยมของใคร คืนนี้...ตรงนั้นของเธอค่อย ๆ รองรับแท่งเนื้อของเขาเอง ช้า ชัด ลึก ความใหญ่โตของแท่งเนื้อที่เคยทำให้เธอสะดุ้งในครั้งก่อน ตอนนี้กลับแนบแน่นในร่องลึกนุ่มด้วยจังหวะที่พี่บอยพยายามควบคุมให้เบาที่สุด “เจ็บมั้ย…” “ไม่ค่ะ…อุ่นด้วย” เสียงหอบเบา ๆ กระซิบข้างหู นิรินเอียงตัวแนบเขาแล้วเริ่มขยับ ฝ่ามือเขารองแผ่นหลังเธอไว้แน่น ไม่ให้เธอหลุดแม้แต่กึ่งจังหวะ ร่องกลีบเธอตอดรับแทบทุกจังหวะที่เขาขยับสวนกลับ เสียงครางหลุดจากลำคออย่างเก็บไม่อยู่ แต่ไม่เคยดังพอจะรบกวนใคร... "อ๊าส์....พี่..บอย..." เพราะที่นี่เป็นบ้านของเขา บ้านที่เธอปลอดภัยแล้ว นิรินโน้มตัวลงจูบเขาอีกครั้ง ริมฝีปากนั้นร้อน รัว สะท้อนความเร่าร้อนที่กักไว้ตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกัน เธอกระชับอ้อมแขน และขยับเอวช้า ๆ ในจังหวะที่พี่บอยหอบหนักขึ้น “พี่บอย…อย่าเบามือก็ได้ค่ะ” “คืนนี้หนูเป็นของพี่จริง ๆ แล้ว” เขาสบตาเธอ ก่อนจะพลิกตัวเธอลงใต้ร่าง แล้วดันแท่งเนื้อกลับเข้าไปลึกจนเธอเบิกตา คืนนี้…จะไม่มีคำว่า ‘พอแค่นี้’ จนกว่าทั้งสองจะไม่มีแรงพูดคำไหนออกมาอีก พี่บอยโน้มตัวลงจูบหน้าผากเธอ ราวกับซึมซับคำพูดเมื่อครู่ไว้ในลมหายใจ “คืนนี้หนูเป็นของพี่จริง ๆ แล้ว” เขาย้ำคำนั้นอยู่ในใจ ก่อนจะ เคลื่อนไหวด้วยจังหวะที่เธอต้องการ แท่งเนื้อกลับเข้าไปอีกครั้งแน่นหนาและแนบแน่นกว่าเดิม คราวนี้ไม่ได้เบา แต่ก็ไม่ได้รุนแรงจนเธอต้องเบี่ยงหนี นิรินหลับตา ปล่อยเสียงในลำคอหลุดออกมาอย่างไม่ตั้งใจ น้ำเมือกใส เริ่มเปียกชื้น จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อแผ่วเบาดังขึ้นในห้อง ไม่ใช่แค่เสียง แต่เป็นจังหวะ เป็นท่วงทำนองที่สองร่างกำลังเล่นอยู่บนเตียงผืนนี้ผืนที่ไม่หลับง่าย พี่บอยขยับสะโพกสวนขึ้นในจังหวะที่เธอค่อย ๆ ยกเอวลง สองจังหวะนี้บรรจบกันอย่างแม่นยำเหมือนซ้อมมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่เปล่าเลย นี่คือครั้งแรกที่ทั้งคู่ปล่อยทุกอย่างเป็นไปตามใจ ไม่มีกำแพง ไม่ต้องหยุดยั้ง “พี่…เร็วขึ้นได้มั้ยคะ…” เสียงเธอเบา แต่ในนั้นสั่นเล็กน้อย เหมือนคนที่กำลังจะปล่อยตัวเองไหลไปตามน้ำป่า เขาไม่ตอบ มีแค่มือที่เลื่อนไปจับสะโพกเล็กของเธอ และจังหวะที่ แท่งเนื้อทิ่มเข้าไปจนสุดความลึกในร่องอุ่น เสียงดัง พั่บ ๆ ๆ ดังขึ้นเร็วกว่าเดิม แต่ไม่มีอะไรหยาบ มันคือจังหวะที่เร่งเร้าเร้าให้เธอใกล้ ปลายหัวหยักที่เต้นตุบ ๆ อยู่ในตัวเธอ “พี่บอย…พี่…พี่…หนูจะ…อื้อ...” เสียงขาดห้วง เธอกอดเขาแน่นขึ้นจนเล็บจิกลงหลัง เขาโน้มตัวจูบต้นคอเธอ ปลายลิ้นตวัดไล้เบา ๆ ก่อนที่เขาจะกระซิบแผ่ว ๆ ข้างหู “ปล่อยเลยคนดี…พร้อมกันนะ” และในวินาทีนั้น... ร่องกลีบของเธอก็ตอดแรงขึ้นจนแทบกลืนแท่งเนื้อไปทั้งแท่ง เธอสะท้านเฮือก เสียงหอบหนักขึ้นจนกลั้นไม่อยู่ พี่บอยก็ปลดปล่อยตามไปในจังหวะถัดมา เหมือนแผ่นหลังที่รับน้ำหนักทั้งร่างนั้นจะสั่นสะเทือน น้ำขาวขุ่นร้อนจากปลายหัวหยักหลั่งไหลเข้าไป…จนร่องกลีบเธออุ่นวาบ ไม่มีคำพูดใดตามมา มีเพียงเสียงหอบ และปลายนิ้วที่ยังเกี่ยวกันไว้ใต้ผ้าห่มสีครีม บนเตียงผืนเดิม ที่คืนนี้…จะไม่มีใครนอนหลับง่ายเลยสักคนเดียว เสียงหอบหายใจยังคงวนอยู่ในห้อง อุณหภูมิร่างกายไม่ได้ลดลงแม้ลาวาร้อนจะหลั่งออกไปแล้ว กลับกัน... พี่บอยยังอยู่ในตัวเธอ แท่งเนื้อใหญ่ยังแน่นเต็มร่องสาว และจังหวะชีพจรที่เต้นอยู่ตรงปลาย ยังตอกย้ำว่า เขายังไม่พอ “พี่…ยังไม่หยุดเหรอคะ…” เธอถามด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย แต่ในดวงตากลับเต็มไปด้วยแววท้าทายแผ่ว ๆ เขายิ้ม เพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะโน้มหน้าลงมากระซิบข้างหูเธอ “ยัง…ยังไม่อิ่มหนูเลย” แล้วเขาก็ ค่อย ๆ ขยับเอวอีกครั้ง ทั้งที่ยังแนบชิดกันอยู่เต็มลำ ครั้งนี้ไม่ใช่จังหวะช้า ไม่ใช่ไต่ระดับ แต่คือการ ตอกสะโพกเข้าหาจุดลึกสุด จนเธอเบิกตา “อ๊ะ…พี่บอย!” เสียงหลุดออกมาไม่ทันตั้งตัว แท่งเนื้อของเขากระแทกเข้าไปในมุมที่ทำให้สะโพกเธอสั่นวูบ เหมือนถูกตีจากด้านใน แล้วตอดรัดตอบกลับอย่างลืมตัว เขาจับขาทั้งสองข้างเธอแยกกว้างขึ้น วางพาดบ่า แล้วดันแท่งเนื้อเข้าออกด้วยแรงที่หนักกว่าเดิม… เสียงกระแทกแน่น ๆ ดังซ้ำ ๆ พาให้เตียงใต้ตัวสั่นระริก เสียงหัวเตียงกระทบผนังเป็นจังหวะร่วมในเกมรัก “หนูแน่ใจเหรอว่าไหว…” เขาถามเสียงพร่า แต่ไม่หยุดจังหวะ เธอส่ายหน้า แล้วจิกผ้าปูเตียงแน่น “ไม่ไหว…แต่ไม่อยากให้หยุด…” คำตอบนั้นทำให้เขากัดฟันแน่น ก่อนจะยิ่งกระแทกลึกเข้าไป...ลึกจนเธอสะดุ้งแรง หยาดจากส่วนหัวกระจายเปียกกลีบเนื้อนุ่มจนได้ยินเสียง “แฉะ แฉะ” ชัดเจน ไม่ใช่แค่เสียง แต่น้ำหนัก น้ำหนักของแรงปรารถนา…ที่เขาใส่ลงมาแบบไม่เหลือแรงเผื่อพรุ่งนี้ เขายกตัวเธอขึ้นนั่ง แล้วกระแทกจากด้านล่าง มือโอบแผ่นหลังเธอรั้งแน่น ทุกจังหวะพุ่งลึกถึงใจ ลมหายใจร้อนรินข้างแก้ม สะท้อนว่า เขากำลังจะไปถึงอีกครั้ง “พร้อมกันนะ…” เขาครางชิดหู เธอพยักหน้า ทั้งที่แทบไม่มีแรงขยับ แล้วทั้งคู่ก็ปล่อยทุกอย่างหลั่งออกมาพร้อมกัน แท่งเนื้อที่เต้นกระตุก ปล่อยหยาดลาวาร้อนทะลักเข้าไปในโพรงนุ่มที่ยังตอดไม่หยุด ร่องรักที่ไม่รู้จักคำว่า “อิ่ม” จนเธอหมดแรงฟุบตัวลงกับอกเขา...ในท่าที่เขายังคงอยู่ในตัวเธอ คืนนั้นเตียงไม่ได้นอน และร่องลึก...ก็ไม่ได้ว่างเลยแม้แต่วินาทีเดียว เสียงนาฬิกาดังเบา ๆ แต่ไม่ได้ปลุกใครในห้องนั้นให้ลุกขึ้น เพราะทั้งสองคนยังพันกันอยู่ใต้ผ้าห่ม ในท่าที่ร่างเปลือยแนบชิด กลิ่นกายยังหลงเหลืออยู่เต็มอากาศ แม้พวกเขาจะหลับไปแค่ไม่กี่ชั่วโมง นิรินขยับตัวเล็กน้อย มือเธอแตะลงบนอกพี่บอย ใบหน้าแนบอยู่ตรงไหปลาร้าเขา แต่การขยับเพียงนิดเดียวนั้น...กลับทำให้เธอรู้สึกทันทีว่า บางสิ่งยังแนบแน่นอยู่ในตัวเธอ “พี่บอย…” เธอกระซิบอย่างประหม่า แต่ก็ห้ามไม่ให้ตัวเองบิดสะโพกน้อย ๆ ไม่ได้ ร่องรักเธอที่ยังชื้นอุ่นจากเมื่อคืน ขยับรัดแท่งเนื้อที่ยังแข็งค้างอยู่โดยไม่ตั้งใจ เขาลืมตาขึ้นทันที รอยยิ้มที่มุมปากปรากฏ มือใหญ่เลื่อนมากุมสะโพกเธอแน่น แล้วกดเบา ๆ “รู้มั้ย ว่าหนูขยับแล้วของพี่มันอยากตื่นขึ้นมาอีก” นิรินเม้มปากแน่น พยายามห้ามตัวเอง แต่แค่เขาโยกสะโพกขึ้นสวนเล็กน้อย... เธอก็กลั้นเสียงในลำคอไว้ไม่ไหวอีกต่อไป “อื้ออ… พี่…” เขาไม่รอให้เธอพูดจบ พลิกตัวเธอลงใต้ร่างในทันที แล้วกระซิบเสียงพร่า “งั้นขอเช้าแบบเบา ๆ ก่อนนะ...ถ้าไหว” แล้วแท่งเนื้อที่ยังแน่นเต็มค้างอยู่ในโพรง ก็ค่อย ๆ ดันลึกเข้าไปอีกครั้ง เสียงน้ำที่ยังหลงเหลือจากเมื่อคืนดัง แฉะ เบา ๆ พร้อมกับเสียงครางแผ่ว “ยังแน่นเหมือนเดิมเลย…” เขาครางเบา ๆ ข้างหู ขณะที่โยกสะโพกเข้าออกช้า ๆ แต่จังหวะที่ช้ากลับแน่น...แน่นจนเธอรู้สึกได้ถึงแรงเต้นทุกปลายจังหวะ นิรินยกสะโพกขึ้นรับโดยไม่รู้ตัว ร่องกลีบเปียกเธอกลืนเขาเข้าไปได้ทั้งหมดในทุกครั้งที่เขากดลึก “พี่คะ…อย่าเบาเลย…” เขาหลุดยิ้ม แล้วจับสะโพกเธอไว้แน่น จังหวะต่อมาจึงไม่เบาอีกต่อไป เสียงกระแทกเริ่มชัดในห้องเงียบ ๆ ยามเช้า เตียงสั่นอีกครั้ง... ร่องสาวที่เพิ่งได้พักไม่กี่ชั่วโมง ก็กลับมาชื้นและอุ่นอีกจนได้ “เร็วอีก…พี่บอย…ตรงนั้น…!” เธอครางออกมาอย่างลืมตัว ขาทั้งสองเกี่ยวรอบเอวเขาแน่น เขากดตัวลงมาแนบสนิทจนหน้าอกเบียดกัน ริมฝีปากที่ร้อนของเขาดูดกลืนเสียงเธอไว้ ในขณะที่แท่งเนื้อภายในยังคงกระแทกสวนลึกจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อแทบไม่ขาดจังหวะ กลีบเนื้อร้อนระอุ กำลังกลืนซ้ำกลืนซ้อนทุกปลายลำอย่างหิวกระหาย และแล้ว... เขาก็กระแทกลึกครั้งสุดท้ายจนเธอสะดุ้งเฮือก หยาดรักร้อนรุ่มทะลักเข้าไปอีกครั้ง…ในตอนเช้า ที่ร่องรักเธอไม่ยอมว่างเลยแม้แต่วันใหม่ “พี่บอย…นี่มันเช้านะ…” “อืม…แต่ร่างกายหนูทำให้พี่รู้สึกว่าคืนยังไม่จบเลย…”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more