#7

1382 คำ

ตอนที่ 7 เอ็นซีเร่าร้อน มือเรียวสวยลูบแผงอกกว้างขณะที่ริมฝีปากยังคงจูบดูดดื่ม ปลายนิ้วหนาปลดกระดุมเสื้อของตนเองออกทีละเม็ดๆ แล้วโยนลงพื้น ผมมองดูการรุกล้ำของน้ำ วันนี้เธอแปลกกว่าทุกวันเธอทำให้ผมเสียวจนแทบลิ้นจุกคอ ครั้นถูกมือเรียวสวยลูบคลำเป้าแล้วผลักลงนอนพร้อมกับดึงชักแท่งร้อนที่แ ข็งทื่อออกมาชักขึ้นลงรัวเร็วก่อนจะใช้ลิ้นอมพร้อมโลมเลียดูดเล้าโ ลมจนผมเสียวไปทั่วเรือนร่าง อ๊ะ” ลำคอหนาคำรามร้องลั่นเมื่อถูกลิ้นอุ่นๆ ของเธอใช้ฟันขบกัดหยอกล้อเบาๆ “ชอบรึเปล่าคะ” น้ำเสียงหวานเอ่ยถามแต่ผมแทบจะไร้เสียงตอบก็เธอเล่น ทำผมเสียวขนาดนี้จะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนไปเอ่ยตอบ ลิ้นของผมมันแทบจะไ ม่กระดกเมื่อน้ำเห็นผมเงียบเธอก็โยกเอวขึ้นคร่อมเจ้าแท่งร้อนของผม ก่อนจะกดมันเข้าสู่กลีบกุหลาบสีสวยของเธอแล้วร่อนเบาๆ โยกย้ายราวกับมวลคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่งและดึงกลับ น้ำเสียงครางของเธอดังแว่วอยู่ในหูของผม ยามที่เธอกระแทกจนเกิดเสียง ผมแทบจะเคลิ้มจนปลดปล่อยน้ำเข้าสู่ภายในของเธอ “อ๊ะ” ผมเผลอคำรามออกมาก่อนจะดันร่างบางนอนลงแนบเรือนร่างของผมบ้าง เธอทำผมอารมณ์สุดจริงๆ ครั้งนี้ผมขอจัดแบบสุดๆ ให้เธอเลยละกัน ผมกระแทกบั้นเอวรัวๆ เข้าหารูสวาทของน้ำ ก่อนจะบดขยี้ตรงท่อนหลังแบบนัวๆ เอาให้เธอครางชื่อผมผิดเพี้ยนกันไปเลย “ซะๆๆ เซ็น อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” มือเรียวสวยกำจิกเตียงแน่น พร้อมทั้งกัดริมฝีบางล่างของตนเองเบาๆ “ผมมีอีกท่ารับรองว่าคุณจะจุกไปถึงมดลูกเลยล่ะ” ผมจับเธอพลิกคว่ำแผ่นหลังก้มราบไปกำเตียงนอนพร้อมทั้งแอ่นก้น ก่อนที่ผมจะก้มใบหน้ามุดใช้ปลายลิ้นโลมเลียกลีบสีสวยเบาๆ จากทางเบื้องหลัง “เซ็นคะ อ๊ะ อย่าค่ะ น้ำเสียว” ร่างเล็กสั่นคลอน เข่าสองข้างเริ่มอ่อนแรงเมื่อโดนท่านี้ของเซ็นไปเธอแทบจะพยุงตัวไว้ไม่อยู่ เซ็นเห็นว่าน้ำร้องครวญครางเพราะเสียวมากชายหนุ่มจึงถอนริมฝีปากออก จากส่วนนั้นแล้วใช้ เจ้าแท่งร้อนที่บวมปูดและแข็งทื่อสอดใส่ไปแทน “ตับ ตับ ตับ” เสียงบั้นเอวหนากระแทกกับก้นอวบอิ่ม ผมใช้ท่านี้เพื่อทำให้เธอรู้สึกจุกและคับแน่นร่องสวาท ยามที่ผมกระแทกมันรัวๆ เธอจุกจนถึงมดลูก ความเสียวก็เช่นเดียวกัน ผมใช้ฝ่ามือจับผมเธอรวบตึงแล้วออกแรง รัวเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนสัมผัสได้ถึงความเปียกแฉะของสารหลั่งที่ล้นทะลักออกมา แม้ผมจะพยายามต่อต้าน ดันมันเอาไว้ ตอนนี้ขาเรียวสวยของน้ำสั่นระรัว เธอกำจิกเตียงนอนแน่นผมจึงจับเธอนอนตะแคงแล้วสอดใส่ในท่ายกขา “ตับ ตับ ตับ” เสียงร่วมรักในคืนนี้ของเราดังลั่น ยามที่น้ำครวญครางออกมาผมรู้สึกพึงพอใจอย่างบอกไม่ถูก มือหนาค่อยๆ เลื่อนจับคอขาวนวลแล้วบีบเบาๆ ระหว่างสอดกระแทก และแล้วผมก็ไม่อาจจะฝืนต่อผมกระแทกแรงๆ สามครั้งพร้อมกับกระตุกเกร็ง เมื่อได้ปลดปล่อยสารสีขาวหลั่งเข้าสู่เรือนร่างของน้ำ ผมเหนื่อยอย่างมาก สำหรับค่ำคืนนี้จึงผล็อยหลับไปขณะที่แขนยังคงสวมกอดน้ำ อยู่ “น้ำรักเซ็นคนเดียวนะคะ” ฉันเอ่ยเบาๆ แล้วจูบริมฝีปากลงบนหน้าผากของเขาจากนั้นก็ลุกจากเตียงในสภ าพเปลือยเปล่าเพื่อเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาสวม ฉันจะอยู่กับเซ็นนานไม่ได้ ฉันไม่อยากจะให้เขาเดือดร้อน หากคืนนี้เฉินตูไม่เมามายฉันก็คงจะไม่ได้แอบออกมา ฉันเหลียวดวงตาหันไปมองเซ็นที่นอนหลับอยู่ ก่อนจะหยิบบางอย่างวางลงบนโต๊ะให้เขาแล้วเดินจากไปแบบเงียบๆ เช้าตรู่ แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามากระทบดวงตาของผมทำให้ผมต้องลืมตาตื่น ก่อนจะใช้แขนควานหาร่างของ น้ำ ทว่าข้างๆ ของผมว่างเปล่า ผมจึงรีบลืมตาลุกขึ้นเพื่อมองเธอ กลับเห็นเพียงบรรยากาศที่เงียบสงบภายในห้อง “น้ำกลับแล้วงั้นเหรอ” ผมเอ่ยเบาๆ ก่อนจะลุกจากเตียงแล้วเหลียวสายตาไปเห็นนกกระดาษที่พับวางอยู่บนโต๊ ะ ผมหยิบมันขึ้นมามองดูก่อนจะเห็นว่ามีตัวอักษรอยู่นิดๆ ผมเลยตัดสินใจแกะอ่านดูจึงพบว่าเป็นจดหมายจากน้ำ ผมกวาดดวงตาอ่านตัวอักษรทีละตัวมือหนากำแน่นตลอดการอ่าน ผมไม่รู้เลยว่าน้ำคิดจะทำอะไรกันแน่ เธอเขียนในจดหมายเอาไว้ว่า “หากรักของเราเป็นเพียงเส้นขนานแบบนี้ต่อไป ถึงนายจะไม่เจ็บปวดแต่ฉันจะไม่ยอมทน ก่อนคืนแต่งงาน ฉันจะรอนายที่ท่าเรือหากนายไม่มาฉันจะฆ่าตัวตาย” ผมกำกระดาษในมือแน่นก่อนจะลุกเดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเข้าไปอาบน้ำเ พื่อไปทำงานเหมือนทุกๆ วัน ผมอยากจะใช้โอกาสเกลี้ยกล่อมน้ำให้เธอเปลี่ยนใจ เพราะไม่ว่าเธอจะหนีไปไกลแค่ไหนพี่ใหญ่ก็จะต้องส่งคนตามจนเจอ ภายในห้องน้ำ ซูซ่าซูซ่า เสียงน้ำดังกระทบพื้นร่างหนาเปลือยเปล่ายืนมือค้ำผนัง ปล่อยให้น้ำจากฝักบัวไหลชโลมศีรษะของตนเองจนเปียกชุ่ม ก่อนที่มือหนาจะต่อยแรงๆ ไปบนกระจกหนึ่งครั้งเพื่อระบายอารมณ์หงุดหงิด เลือดสีแดงสดหยดลงพื้น ละลายไปกับน้ำ ทว่าดวงตาคู่คมยังคงร้อนผ่าว ผมรู้สึกเกลียดตนเองทุกครั้งที่อ่อนแอ แม้แต่คนที่รักก็ดูแลไม่ได้ “...” โอ๊ย” ผมขยี้ตาตื่นพลันเหลียวดวงตากวาดมองบรรยากาศรอบๆ เห็นเพียงความเงียบ อีกทั้งยังรู้สึกปวดหัวเพราะเมาหนัก “ตื่นแล้วเหรอคะ คุณท่าน” สาวใช้เดินเข้ามาในห้องพลางเอ่ยถาม ดวงตาคู่คมของเฉินจึงค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองเขา “เมื่อคืนผมกลับมาที่ห้องได้ยังไง” ผมเอ่ยถามด้วยความสงสัย ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งดึงสติ “ก็ซ้อใหญ่เป็นคนพาคุณท่านมาส่งที่ห้องยังไงล่ะคะ” เมื่อสาวใช้เอ่ยจบฉันก็รีบลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องทันที ร่างหนาเดินตรงดิ่งไปที่ห้องของน้ำฟ้าก่อนจะใช้มือเคาะประตู จนเกิดเสียงดัง ปัง ปัง ปัง “เหมยเปิดประตูให้ผมหน่อย” น้ำเสียงหนาตะโกน ด้วยความสงสัยกลัวว่าน้ำฟ้าจะหนีไป ทว่าครั้นเฉินจะกระแทกพังประตูเข้าไป จู่ๆ มือเรียวก็เปิดประตูออก จนร่างหนากระแทกล้มลงประกบจูบลงบนริมฝีปากสีสวยของน้ำฟ้า “ทำบ้าอะไรของคุณ” ฉันรีบผลักร่างเขาออกด้วยความเขินอาย อีกทั้งแก้มสองข้างยังแดงระเรื่อ “ผมแค่” ผมเอ่ยตะกุกตะกักก่อนจะรีบลุกขึ้น “คุณรีบแต่งตัวเถอะผมจะพาไปทำธุระสำคัญ” ผมไปจบก็รีบวิ่งเดินออกไปไม่คิดว่าจะเผลอรู้สึกวูบวาบกับเธอแบบนี้ครั้นได้ สัมผัสกับรสจูบนั่น มือเรียวสวยแตะสัมผัสริมฝีปากของตนเองเบาๆ ก่อนจะรีบเดินไปปิดประตูลง แล้วหันหลังเดินกลับมาทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนอน “เราจะรู้สึกแบบนี้กับเขาไม่ได้นะน้ำฟ้า ผู้ชายคนนั้นเขาเป็นคนเลวอย่าลืมสิ ว่าเรารักเซ็น ฉันพยายามเตือนสติตัวเองไม่ให้หลงใหล ไปกับรสจูบนั่น ทว่ายิ่งครุ่นคิดก็ยิ่งจมดิ่งจนแทบจะถอนตัวไม่ขึ้น ฉันจึงต้องรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำเพื่อชำระล้างความคิดที่ฟุ้งซ่านในหัว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more