ภัตตาคารหรูระดับห้าดาว
ชั้นอาหารวีไอพี
โต๊ะ5
"อร่อยไหมครับ?"เสียงทุ้มนุ่มสุภาพเอ่ยออกมาจากผู้ชายหน้าหล่อสไตล์ไทยลูกครึ่งอเมริกาเอ่ยขึ้น ฉันก็ละสายตาจากอาหารอิตาเลียนตรงหน้าขึ้นไปมองหน้าเขา ก่อนจะยิ้มแหยๆให้เขาไป ที่ฉันเอาแต่กินจนเสียมารยาทที่ไม่ได้คุยกับเขาเลย
"อร่อยค่ะริซอตโตที่ร้านนี้อร่อยมากค่ะ"ฉันตอบคุณเควินไปตามความจริง เขาก็ยิ้มกริ่มออกมาก่อนจะยื่นมือมาตักลาซัญญาลงในจานของฉัน
"ผมเชื่อครับว่าริซอตโตอร่อยจริงๆเพราะทำให้คุณเอริลืมผมไปเลย"
"แต่ผมอยากให้คุณเอริชิมลาซัญญาของที่นี่ด้วยครับ....ว่าก็อร่อยไม่แพ้ริซอตโตเหมือนกัน"คุณเควินว่าพร้อมกับยิ้มละมุนให้ฉัน ฉันก็ยิ้มบางๆพลางพยักรับคำเขาก่อนจะใช้ส้อมกับช้อนช่วยกันหั่นแล้วตักเนื้อลาซัญญาขึ้นมาใส่ปากเพื่อลิ้มลองชิมรสชาติตามที่คุณเควินว่า มันจะอร่อยจริงไหม
และแววตาของฉันก็เป็นประกายเมื่อลิ้นรับรู้รสของลาซัญญาจานเด็ดจานนี้ ว่ามันอร่อยอย
