[ บางทีเราก็สามารถรับรู้ถึงหายนะล่วงหน้าได้นะ...ว่าไหม? 🌞 ]
-----------------
BAD ENG' : 21
‘คำดูถูกกับการหลอกลวง ฉันเกลียดสองอย่างนี้ที่สุด’
กว่าครึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ที่คนคิดหนักยังเอาแต่เคาะนิ้วลงบนพวงมาลัยหนังเกรดพรีเมียมซ้ำๆ
เขาไม่เข้าใจเลยว่าเหตุใดประโยคแสนธรรมดานั่นถึงดังกึกก้องและสะท้อนปานมีเอคโค่อยู่ในโซนประสาทตลอดเวลา ทั้งที่คนพูดห่างออกไปหลายสิบกิโลแล้วแท้ๆ
ไอ้สมองซังกะบ้วยนี่ก็ด้วย พอจะเรียกใช้งานจริงจังก็ดันเข้าสู่โหมดปิดตายซะงั้น
แม่ง! คิดอะไรไม่ออกสักอย่าง นอกจาก...
“...ฉิบหาย ฉิบหายแน่ๆ”
ตะวันโคลงศีรษะน้อยๆ พลางพ่นลมออกปากเพื่อระบายความอึดอัด ขณะเอื้อมไปเปิดเก๊ะหน้ารถแล้วคว้าเอาอุปกรณ์สื่อสารอีกเครื่องที่ไว้สำหรับติดต่อกับเจ้าของเสียงในหัวออกมา
ซึ่งในทุกวันจะต้องมีหนึ่งข้อความเป็นอย่างต่ำ และของวันนี้มันถูกส่งมาทิ้งไว้ตั้งแต่ช่วงบ่าย
Bai Cha : คิดถึง
Bai Cha :
