25
เมา
ในเมื่อเขาต้องการแบบนี้ เธอก็จะสนองให้เขาจนพอใจ
ปลื้มหมุนตัวกลับไปแล้วเดินลงสระ ใช้ความเย็นของน้ำดับความหงุดหงิดที่มันกำลังก่อตัวขึ้นดีกว่าการไปปะทะคารมแรงๆ ไปมากับอีกคน อย่างมากก็แค่นี้แหละ ให้มากกว่านี้เธอไม่ทำแน่นอน
คนที่หาทางออกให้กับตัวเองได้ลงไปว่ายน้ำสบายใจเฉิบ ปล่อยอีกคนยืนกัดฟันกรอด บีบแก้ววิสกี้ขนมันแทบจะแหลกคามือ
‘ปลื้มสั่งข้าวไว้ ถ้าข้าวมาส่งรบกวนรับให้ด้วยนะคะ’
‘ต่อให้เป็นเมียเธอก็สั่งคนอย่างฉันไม่ได้’
‘งั้นไม่เป็นไรค่ะ ปลื้มไม่ใช้ผัวก็ได้ ถ้าน้องพนักงานมาส่งข้าว ให้เขาเอามาส่งปลื้มที่สระก็แล้วกัน’
อัทธ์ร้องเหอะออกมาเมื่อนึกถึงคำพูดที่เธอทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนจะยกแก้ววิสกี้ขึ้นกระดกเพื่อดับความหงุดหงิดที่มันก่อตัวขึ้นมาเงียบๆ ขณะที่สายตายังเพ่งมองไปยังร่างขาวๆ ที่แหวกว่ายไปมาอยู่ในสระ มีบางจังหวะที่คนตัวเล็กแหวกว่ายขึ้นมาพ้นเหนือน้ำจนสายตาของเขามองในระดับที่ต่ำกว่
