เวลาประมาณสองทุ่ม ทุกคนลงความคิดเห็นกันว่าจะหยุดพักงานเอาไว้เพียงเท่านี้แล้วค่อยทำต่อวันหลัง หมวยลี่กับเพื่อน ๆ จึงพากันไปที่ร้านเหล้าใกล้คอนโด เป็นร้านขนาดกลาง ไม่เล็กหรือใหญ่จนเกินไป โชคดีที่พวกเธอไปถึงเร็ว จึงยังมีโต๊ะว่างให้เลือกนั่ง เพราะหากช้ากว่านี้อีกนิดเดียว ร้านจะแน่นไปด้วยกลุ่มวัยรุ่นที่หลั่งไหลเข้ามาในช่วงดึก
หลังได้โต๊ะและสั่งเครื่องดื่มเรียบร้อย รอไม่นานพนักงานก็นำของที่สั่งมาเสิร์ฟให้ บรรยากาศที่ร้านค่อนข้างดี มีเพลงสากลเปิดคลอเบา ๆ ไม่ได้เสียงดังกระหึ่มอย่างคลับ ที่บาร์จะเน้นบรรยากาศสบาย ๆ นั่งดื่มไปพร้อมกับพูดคุยกันมากกว่า
“ไม่ค่อยดื่มเลย ไม่สนุกเหรอ?” สกายทนความสงสัยไม่ไหว จึงเอ่ยถาม เขาสังเกตมาสักพัก เพราะเห็นหมวยลี่เอาแต่เงียบแทบไม่ยกแก้วขึ้นมาดื่ม
“ลี่ดื่มไม่เก่งน่ะ” รอยยิ้มหวานจาง ๆ แต้มบนใบหน้าพร้อมคำตอบ
“อ๋อ ถึงว่าไม่ค่อยดื่ม”
“ยัยลี่คออ่อนจะตาย ห้ามมอมเชียว
