หลังเลิกเรียนนามิกับอายนั่งรอโปรดมารับอยู่ที่โต๊ะระหว่างรอก็พูดคุยไปเรื่อยเปื่อยด้วยความสนุกสนานจนกระทั่งมาคนมานั่งข้าง ๆ พร้อมทั้งยกมือขึ้นจับหัวนามิโยกไปมาก็เลยรีบหันไปมองด้วยความตกใจ พอเห็นว่าเป็นโปรดก็ยิ้มหวานให้ทันที
“พี่โปรด!! มาเงียบ ๆ ตกใจหมดเลย”
“ไม่เงียบนะ พี่ว่าคนแถวนี้มัวแต่โม้มากกว่ามั้งเลยไม่รู้ตัว”
“ไม่ได้โม้สักหน่อย”
“หึหึ”
อายได้แต่มองนามิกับโปรดพูดจาหยอกล้อกันด้วยรอยยิ้มดีใจไปกับเพื่อนด้วยที่มีคนรักดีดีอย่างโปรด แต่หันกลับมามองตัวเองก็ได้แต่สะท้อนในใจผู้หญิงที่ไม่บริสุทธิ์แล้วแบบเธอจะมีโอกาสเจอกับความรักดีดีแบบนี้บ้างหรือเปล่า ถ้าผู้ชายเขารู้ว่าเธอผ่านเรื่องนั้นมาแล้วยังจะสนใจเธออยู่อีกไหม แต่ความคิดฟุ้งซ่านของอายก็ต้องหยุดลงเมื่อมีคนมาสะกิดเธออยู่ด้านหลัง พออายหันไปก็ต้องขมวดคิ้วด้วยความงุนงงสงสัยว่ามอสมายืนอยู่ตรงนี้ได้ไง
“พี่มอส!!!”
“พี่มีเรื่องจะคุยด้วยไปกับพี่
