“สวัสดีค่ะคุณลูกค้า”
รวิกาที่เห็นมีคนเข้ามาในร้านก็รีบเดินเข้าไปทักทายด้วยรอยยิ้มเป็นมิตรแต่ก็ต้องชะงักกับสายตาที่อีกฝ่ายใช้มองเธออย่างสำรวจกับท่าทางที่เหมือนจะไม่ได้สนใจดูขนมเลยแต่ดูเหมือนจะมีธุระกับเธอมากกว่า ทำให้รวิกาตัดสินใจถามออกไปตรง ๆ เพราะเธอไม่ชอบอะไรที่มันอ้อมค้อม
“คุณลูกค้ามีธุระกับฉันหรือเปล่าคะ”
“ใช่ค่ะ”
“งั้นเชิญทางนี้ดีกว่าค่ะ” รวิกาเดินนำบิวกับเจมส์เข้าไปยังโซนรับแขกส่วนตัวที่อยู่หลังร้าน พอมาถึงรวิกาก็ผายมือเชิญทั้งสองคนให้นั่งลงที่โซฟาพร้อมกับตัวเธอเองที่นั่งลงฝั่งตรงข้ามของทั้งสอง
“ไม่ทราบว่าคุณสองคนมีธุระอะไรกับฉันเหรอ เชิญพูดได้เลย”
“ฉันชื่อบิวส่วนนี่สามีฉันชื่อเจมส์ค่ะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักคุณบิวคุณเจมส์นะคะ ฉันชื่อรวิกาว่าแต่พวกคุณมีธุระอะไรกับฉันคะ” รวิกาแน่ใจว่าเธอไม่เคยรู้จักทั้งสองคนตรงหน้ามาก่อน เพราะเธอมันแค่คนธรรมดาหาเช้ากินค่ำไม่ได้มีฐานะร่ำรวยอะไรซึ่งต
