ประจันหน้า

1413 คำ
“นั่นไง เจ้าเคมานั่นแล้ว” คุณจารีย์บอกกับหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกัน เมื่อหันไปเห็นลูกชายเพียงคนเดียว กำลังเดินเลี้ยวผ่านประตูเข้ามา เมื่อได้ยินเจ้าของร่างท้วมร้องทัก ชันไชน์จึงหันไปมองเจ้าของร่างใหญ่ ใบหน้าสไตล์ลูกครึ่ง ก่อนชักสายตากลับมาอีกทางอย่างรู้สึกประหม่า แต่ก็ต้องทำใจกล้ายอมออกมาเผชิญหน้ากับเขา เควินชะงักนิดหนึ่ง ก่อนจะเดินตรงมาที่โซฟา แล้วทิ้งตัวลงนั่งอยู่ตรงข้ามกัน “ไง? เมื่อคืนเมามากละสิ...ถึงได้ตื่นซะสายโด่งขนาดนี้” คนเป็นมารดาเอ่ยแซะลูกชายอย่างไม่จริงจังอะไรนัก ติดจะเอ็นดูซะมากกว่า ทั้ง ๆ ที่โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้วก็เถอะ “ นิดหน่อยครับ ” เขาตอบรับ พร้อมกับยิ้มกลับมา ก่อนจะประสานสายตากับคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกัน แล้วเอ่ยต่อจากนั้นว่า “ อาจจะขาดสติไปบ้าง แต่ความจำเป็นเลิศครับมาดาม ” เหมือนตอบกลับมารดาแต่จงใจมองหน้าของอีกคน “แกนี่มันกระล่อนได้พ่อจริง ๆ ” คุณจารีย์ส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ อดไม่ได้ที่จะพาดพิงไปถึงผู้ให้กำเนิดของลูกชาย ที่ได้แยกทางกันไปนานหลายปี ซันไชน์ทำหน้าไม่ถูก ทำได้เพียงหลุบตาคู่สวยลงต่ำ หลบสายตาคมของคนตรงหน้าอย่างไม่กล้าจะสบสายตากับเขาเท่าไหร่นัก ด้วยเหตุผลจากอะไรคนตัวใหญ่น่าจะรู้ดี “มาเข้าเรื่องกันดีกว่านะ เดี๋ยวแม่จะต้องไปทำธุระที่อื่นต่อ” คุณจารีย์เอ่ยตัดบทขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง หญิงสูงวัยหันมาหาหญิงสาวที่นั่งเงียบอยู่ข้าง ๆ พลางแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกันเป็นทางการ “ ซันไชน์ นี่พี่เควิน ลูกชายของป้า/เควิน นี่คือซันไชน์ คนที่แม่ต้องการให้ลูกแต่งงานด้วยไง” ซันไชน์ยกมือขึ้นไหว้โดยที่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาเลยสักคำ เธอเงียบเพื่อจะรอดูปฏิกิริยาของคนตรงหน้า ว่าเขาจะพูดอะไรออกมาบ้างเท่านั้น แต่ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย...เขานั่งมองหญิงสาวนิ่ง ๆ จนทำให้เธอรู้สึกเกร็งไปหมด สายตาคมที่กำลังจ้องมองมา ราวกับว่าต้องการให้ทะลุเนื้อผ้าเข้ามาข้างใน เขากำลังคิดอะไรอยู่เหรอถึงได้ทำหน้าแบบนี้กับเธอน่ะ?... ร่างสูงเงียบเสียงของตัวเองลง พลางพิจารณาผู้หญิงตรงหน้าที่แม่เขาพามาแนะนำให้รู้จัก ใบหน้าที่มีลักษณะลูกครึ่งเหมือนกันกับเขา สาวสวยที่มีใบหน้าเรียวรูบไข่ ประกอบไปด้วยดวงตาเฉี่ยวคม รับกับเรียวคิ้วโค้ง นัยน์ตาสีน้ำตาลกลมโต ขนตางอนเช้ง จมูกโด่งเล็กรับกับริมฝีปากอิ่มสีเชอร์รี่ รวม ๆ แล้วมันดูเซ็กซี่เป็นบ้าในสายตาของเขา อีกทั้งเส้นผมสีน้ำตาลเข้มเงางามยาวหยักศก ล้อมกรอบใบหน้าหวาน ที่เขามองเห็นกระจายอยู่ใต้ร่างของตัวเองเมื่อคืนนี้ มันขยี้ใจเขาฉิบหาย!... ให้ตายเถอะ! ผู้หญิงห่าอะไรวะทำหน้าเจ็บ ได้น่าเอาที่สุดเหอะ! ทั้ง ๆ ที่เคยผ่านผู้หญิงมาแล้วนับไม่ถ้วน แต่ยังไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนสวยงาม และสมบูรณ์แบบขนาดนี้มาก่อนเลย ถ้าไม่นับเฌอร์ลีนเมียไอ้ม่อน หรือลูกกวางเมียของไอ้เสือนะ สองคนนั่นน่ะอยู่ในข่ายยกเว้น อีกทั้งรูปร่างที่ดูจากภายนอกแล้วเหมือนจะบอบบาง แต่เควินรู้ดีว่าไอ้ส่วนที่ซ่อนอยู่ในร่มผ้าบนเรือนร่างของเธอ มันเร้าอารมณ์เขาแค่ไหน?... แค่ไหนเหรอ? ก็ถ้าไม่เมาขนาดพับลงเสียก่อนแบบเมื่อคืนนี้ เธอคงถูกเขาขยี้จนยับคาทีไปเลยละมั้ง แต่เผอิญว่าเขาน่ะเมามากไปหน่อย พอมาเจอแบบ ตอด ๆ ฟิต ๆ คับ ๆ เข้าไปขนาดนั้นมันก็สลบคาที่ไปเลยสิครับ! อ้อ..บวกกับเสียงครางหวานของเธอนั่นอีก กระตุ้นอารมณ์ดิบของเขาให้รุกเร้าเธอหนักเกินไปโดยไม่รู้ตัว นาทีนั้นก็ไม่รู้จะเอาอวัยวะส่วนไหนไปยั้งคิดได้ทัน ในเมื่อตัวตนของเขา มันอยากจะเดินไปข้างหน้าอยู่ท่าเดียว ถามว่ารู้ตัวรึปล่า? มีสติไหมตอนนั้น? ตอบให้ทันทีเลยก็ได้ ว่ามีสติครบถ้วน รับรู้รสสัมผัสทุกอย่างนั่นละ แต่มันห้ามใจไม่ได้ไง ก็ดูรูปร่างหน้าตาของเจ้าหล่อนสิ...เต็มไม้เต็มมือ อวบอัดน่าฟัดซะขนาดนั้น...ใครอดใจไหวก็ไปตายเถอะครับ! สรุปสุดท้ายความหมายมันก็คือ...มึงมันเ****นนั่นแหละไอ้เค! “เค...เค...เควิน!” “ครับแม่!” เควินรีบทิ้งความคิดในหัวลงทันที พร้อมกับขานรับมารดา ที่เรียกสติเขาให้กลับมาด้วยน้ำเสียงที่ขึ้นคีย์สูง “ว่ายังไงละ ที่แม่ถามแกเรื่องแต่งงาน ” คุณจารีย์เอ่ยย้ำถามลูกชายอีกครั้ง “แต่งครับ!” เควินตอบมารดากลับไปโดยไม่ต้องคิดนาน... จะให้ตอบปฏิเสธอย่างไรได้ละ ในเมื่อเขาได้เจ้าหล่อนไปแล้วนี่... ถามว่านี่คือเหตุผลจริง ๆ ใช่มั๊ย...ตอบได้เลยว่า แค่ส่วนเดียว เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น เขาคงแต่งงานกับใครต่อใครไปแล้วหลายคน เหตุผลหลัก ๆ อย่างแรกนั่นก็คือเธอมีคุณสมบัติที่ผู้ชายหลาย ๆ คนต้องการอยากจะได้มาเป็นเมีย และเป็นแม่ของลูก นั่นก็เพราะว่า เธอยังไม่เคยผ่านมือชาย เพราะเขาได้พิสูจน์เธอด้วยตัวเอง ไปเรียบร้อยแล้วเมื่อคืนนี้ อีกทั้งยังทิ้งหลักฐานไว้ให้ดูต่างหน้า บนผ้าปูที่นอนของเขานั่นด้วย โดยยังไม่รู้เหตุผลเลยว่า เธอเข้ามาในห้องของเขาทำไมในตอนนั้น? เหตุผลข้อที่สอง หากเขาไม่เลือกเธอ ยังไงซะเขาก็ต้องถูกบังคับ ให้แต่งงานกับผู้หญิงที่พ่อของเขาเป็นคนเลือกให้อยู่ดี เพราะท่านต้องการให้เขาแต่งงานกับลูกสาวของมาเฟียคนใดคนหนึ่งที่อยู่ในแวดวงธุรกิจสีเทาเหมือนกัน เพื่อต่อยอดธุรกิจโดยที่ไม่มีความรักเข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งเขาก็ไม่ต้องการให้มันเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว แต่กับผู้หญิงคนนี้เธอทำให้เขาติดใจ เมื่ออยู่ด้วยกันไป เอากันมาก ๆ เข้า อาจจะทำให้เรารักกันก็ได้มั้ง... สัมผัสที่เริ่มต้นขึ้นมาจากร่างกายก่อน อาจทำให้ความรู้สึกทางใจตามมาทีหลังได้ เหมือนกับที่โบราณว่าไว้..จริงหรือไม่...เขาคงต้องลองพิสูจน์มันด้วยตัวเอง... แต่ยังไงซะเขาก็ได้ชิงตัดหน้า แต่งงานไปก่อนสองคนนั่นก็แล้วกัน...หากพวกมันรู้จะทำหน้าแบบไหนกันนะ... ใบหน้าสวยเฉี่ยวปราศจากรอยยิ้ม มองตรงมาที่เขาด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง เมื่อได้ยินเควินตอบกลับมาแบบนั้น ใบหน้าหวานที่เขาเดาทางเธอไม่ถูกเลย อยากรู้จังว่าเธอกำลังคิดอะไรถึงได้ทำหน้าแบบนั้น... คุณจารีย์ยิ้มกว้างอย่างโล่งใจ เธอรู้ว่าลูกชายของเธอเป็นคนฉลาดและรู้จักเลือก มองคนได้ขาดตามสไตล์มาเฟียของเขานั่นละ ถึงแม้เธอจะไม่ยินดีกับธุรกิจสีเทา ที่ลูกชายกำลังทำให้กับอดีตสามีเก่าของเธอเท่าไหร่นัก แต่ก็ต้องยอมรับและพบกันคนละครึ่งทาง ทั้งที่อีกฝ่ายก็มีลูกอีกมากมาย แต่เธอก็เข้าใจและรู้ว่าอดีตสามีเก่า รักและชื่นชมลูกชายคนโตคนนี้ของเขามากแค่ไหน เธอจึงไม่อยากเข้าไปก้าวก่าย หากเรื่องนั้นไม่ทำให้เธอเดือดร้อน หรือหากเข้าข่ายในเรื่องที่ผิดกฎหมายมากเกินไป นั่นเป็นอะไรที่ทำให้เธอยอมเขาไม่ได้เหมือนกัน “ ซัน..?” คุณจารีย์หันมาเรียกหญิงสาวเชิงถามกลับซึ่งอีกคนก็รับรู้ได้ “ค่ะ...คุณป้า” เธอตอบรับคำสั้น ๆ เป็นประโยคแรกที่ชายหนุ่มได้ยินหลังจากที่นั่งอยู่ตรงนี้มาสักพัก...เสียงขานรับ ทำให้ร่างใหญ่ต้องซ่อนรอยยิ้มร้ายเอาไว้บนใบหน้าที่เรียบนิ่ง..เช่นเดียวกัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม