บำเรอรักมาเฟียเถื่อน

3 ทำยังกะไม่เคย

“เอ่อ…คือหนู~”

หมับ!!

มือใหญ่คว้าข้อมือเล็กของพราวอย่างรวดเร็ว แรงฉุดทำให้ทั้งร่างของเธอเซลอยขึ้นจากพื้นราวกับขนนก

“ว้าย!”

เสียงหวานหลุดร้องเบาๆจากความตกใจ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ก่อนที่ร่างบางของเธอจะหยุดลงในอ้อมแขนของชายตัวโต รู้ตัวอีกทีเสียงของประตูก็ปิดลง

ปัง!!

ประตูห้องถูกปิดลงอย่างแรง จนเสียงสะท้อนดังลั่นไปทั่วทั้งชั้น

“คะ…คุณคะ คือหนู~”

ปึก!

แผ่นหลังบางกระแทกเข้ากับผนังห้องอย่างแรง

พรึบ!!

เขาก้าวเข้าประชิดรวดเร็วเกินกว่าที่พราวจะได้ตั้งตัว ใบหน้าคมดุโน้มลงมาใกล้ ก่อนที่ริมฝีปากของเธอจะไร้อิสระไปในทันที รู้ตัวอีกทีริมฝีปากของเธอก็ถูกจู่โจมอย่างหนัก แม้ว่าเธอจะพยายามผลักร่างของเขาออก แต่แรงแขนเล็กของเธอก็ไม่สามารถทำให้คนตัวโตถอยห่างได้แม้แต่น้อย แล้วเธอก็สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นจัดของเขา แตะผิวแก้มขาวนวลของเธออย่างหนัก หนักพอๆกับแรงบดขยี้ที่ริมฝีปากของเธอนั่นแหละ หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามด้วยความตกใจ มือสั่นจนกระเป๋าของเขาหลุดหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่เธอเองก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าตอนนี้เธอต้องพาตัวเองออกไปจากห้องนี้ให้ได้

“อื้อ…! อื้อ~~”

เสียงในลำคอของเธอสั่นเครือ ทั้งตกใจ ทั้งหวาดกลัว มือเล็กพยายามดันอกแกร่งของเขาออก แต่ร่างสูงใหญ่กับไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย

คิ้วของพราวขมวดเข้าหากันแน่น ลมหายใจเธอสะดุดติดขัด พร้อมกับหัวใจดวงน้อยที่เต้นแรงรัวจนแทบหายใจไม่ออก

"อืม~"

แรงบดจูบจากเรียวปากของเขาบดขยี้อย่างหนัก ทำเอาคนตัวโตพึงพอใจ หลังจากที่ได้ลิ้มลองกับจูบที่ดูไร้เดียงสาของเจ้าหล่อน พลางคิดในใจว่าเธอรับงานแบบนี้มากี่ครั้งกัน ทำไมหล่อนถึงดูจูบเงอะงะเหมือนทำไม่เป็น แต่ก็ดูแปลกใหม่ดีเหมือนกันแฮะ

พราวรู้สึกเหมือนทั้งห้องแคบลง เหมือนตัวเองกำลังถูกขังอยู่ใต้เงาของผู้ชายคนหนึ่ง ที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นใคร และมีเหตุผลอะไรที่เขาต้องทำแบบนี้

"ยะ...อย่านะคะ ปล่อยหนู~"

เสียงสั่นเทาดังขึ้นทันทีที่ริมฝีปากผละออกจากกัน แล้วมือหนาก็ยกขึ้นมาบีบคั้นอกอวบของเธออย่างรุนแรง ก่อนที่ใบหน้าหล่อจะก้มลงมาซุกไซ้ซอกคอไปทั่ว จนคนตัวเล็กสัมผัสได้ถึงน้ำลายที่เปียกชื้น พร้อมกับลมหายใจที่ร้อนผ่าว

ลิ้นสากไล่เลียไปทุกส่วน พร้อมทั้งมือหนาก็ไล่ปลดกระดุมเสื้อของคนตัวเล็กออกทีละเม็ด โดยที่คนตัวเล็กไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ เพราะในเวลานี้ทุกส่วนสมองของเธอ โฟกัสอยู่ที่ปลายลิ้นของเขาทั้งหมด มันทั้งเร่าร้อนและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน ทำเอาคนตัวเล็กตัวสั่นขวัญเสียไปทันที

“คุณคะ อย่านะ!!~ กรี๊ดดดด!! ช่วยด้วยค่ะ!! ใครก็ได้ช่วยหนูด้วย!!”

เสียงกรีดร้องของพราวสะท้อนก้องอยู่ในห้องมืดสลัว เด็กสาวตัวสั่นเทิ้ม พยายามดิ้นหนีสุดแรงกำลัง มือเล็กผลักแผ่นหน้าอกและไหล่ของชายร่างใหญ่เบื้องหน้าไม่หยุด แม้จะรู้ดีว่าห้องหรูระดับนี้เก็บเสียงแน่นจนแทบไม่มีใครได้ยินจากด้านนอก

แต่นั่นคือสิ่งเดียวที่เธอพอจะทำได้ในตอนนี้ คือร้องขอความช่วยเหลือให้ดังที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ แม้ลึกๆจะรู้ว่ามีโอกาสเพียงริบหรี่ ที่ใครสักคนจะได้ยินเสียงของเธอ แต่ต่อให้ความหวังนั้นจะเล็กแค่ไหน มันก็ยังเป็นความหวังเดียว ที่อาจทำให้เธอรอดพ้นจากเหตุการณ์ตรงหน้าที่น่ากลัวเกินจะรับไหวได้

"จะร้องดีดดิ้นไปทำไม ทำยังกะไม่เคย"

เสียงแหบพร่ากระซิบแผ่วเบาปนอารมณ์หงุดหงิด ที่สาวสวยถูกสเปคตรงหน้าเอาแต่ดีดดิ้นไม่หยุด พร้อมทั้งทุบตีอกแกร่งของเขาแรงๆ ราวกับโดนข่มขืนทั้งที่เธอเต็มใจมีให้บริการแท้ๆ

"หนูยังไม่นะคะ อ๊ะ!! ปล่อยหนู หนูแค่เอากระเป๋ามาให้คุณนะคะ ปล่อย!! กรี๊ดดด ไอ้คนบ้า ไอ้คนโรคจิต ปล่อย!!!"

ถึงเธอจะพูดแบบนั้นแต่ในเวลานี้คนตัวโตกลับไม่ได้สนใจ เพราะตอนนี้อารมณ์ความต้องการที่มีอยู่ ผสมกับกลิ่นหอมอ่อนละมุนของกายสาว ทำให้ความสนใจทั้งหมดของเขา อยู่กับการกระทำที่ป่าเถื่อนของตัวเท่านั้น และเพียงไม่นานเสื้อตัวเล็กของเธอก็หลุดออก โดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว และไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันหลุดลงไปได้ยังไง

ใบหน้าหล่อขยับขึ้นมาปิดริมฝีปากอวบอิ่มนุ่มนิ่มนั้นอีกครั้ง หลังจากที่เธอเอาแต่กรีดร้อง จนตอนนี้หูของเขาดับอื้อไปหมดแล้ว และครั้งนี้เขาบดขยี้กลีบปากนุ่มหนักหน่วงอย่างเอาแต่ใจ ในขณะที่มือหนาก็บีบคั้นเต้านมคู่สวยอย่างเมามัน

จ๊วบ!~ จ๊วบ!~ จ๊วบ!~

"อื้อ!~"

เสียงบดขยี้ริมฝีปากดังจ๊วดจ๊าบ สลับกับลมหายใจติดขัด ราวกับกำลังขาดอากาศหายใจของพราว ทำให้มาเฟียหนุ่มยอมผละถอนริมฝีปากออก แล้วเคลื่อนเรียวปากร้อนชื้นเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย ไล่ลงมายังลำคอระหง ก่อนจะไล่เลียไปที่ใบหูขาว แล้วสอดปลายสิ้นเข้าไปในรูหูจนเปียกชื้น ขบเม้มติ่งหูขาวสะอาดสลับกัดแรงๆ

"อย่าค่ะ อย่าทำหนู หนูขอร้อง~"

เสียงสั่นเทาถูกกลืนหายไปในลำคอ หลังจากที่ได้รับสัมผัสอันเร่าร้อน จนเธอเองก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเขาทำมันได้ดีจริงๆ แขนขาเรียวเล็กไร้เรี่ยวแรงต่อต้าน เพียงแค่ปลายลิ้นสอดแทกเข้าไปในรูหู ก็ทำเอาขนกายรุกซู่อย่างห้ามไม่ได้ รู้ตัวอีกทีร่างของเธอก็ลอยขึ้นกลางอากาศ ก่อนจะถูกวางลงอย่างแรงบนเตียงกว้าง

มือหนาสอดแทรกนิ้วเรียวไปตามแผ่นหลัง ก่อนปลดตะขอบราเซียตัวจิ๋วสีหวานออก แล้วกระชากดึงติดมือมาด้วย ก่อนจะโยนทิ้งไปอย่างไร้เยื่อใย

"ว้าย!!~ ไม่นะคะ ยะ...อย่าทำหนูเลยค่ะหนูขอร้อง!~"

นมสาวดีดเด้งออกมาล่อสายตาของคนตรงหน้า ก่อนที่มือเล็กจะยกขึ้นมากุมไว้อย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งงอตัวไว้ไม่ให้เขาได้เห็น

"นมเธอสวยมาก ไม่น่าเชื่อว่าคนตัวเล็กแค่นี้จะนมใหญ่ขนาดนี้ หามาถูกใจกูจริงๆเลยไอ้รพี"

ดวงตาคมจับจ้องไปที่เนื้อนมขาวออร่า ที่ตั้งชันอยู่ตรงหน้าด้วยความตื่นตะลึง แสงไปสลัวจากหัวเตียงที่สาดส่องลงมา ทำตื่นตาตื่นใจไปกับผิวพรรณ และใบหน้าสวยคมที่บิดเบ้ไปมา จนคนตัวโตต้องยกยิ้มที่มุมปากด้วยความพอใจ เผลอชื่นชมในใจว่าหล่อนสวยมากจริงๆ ไม่ใช่แค่หน้าตาแต่เธอสวยไปหมดทุกส่วนจริงๆ

และไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะสั่งลูกน้องไปแค่ไม่กี่นาที ของที่เขาต้องการก็มาถึงราวกับดีดนิ้วสั่ง ไม่คิดเลยว่าลูกน้องจะหาผู้หญิงที่ตรงใจ มาเสิร์ฟให้ได้รวดเร็วและถูกใจขนาดนี้ แบบนี้ต้องมีรางวัลงามๆให้หน่อยแล้ว

ความคิดจบลงเพียงไม่นาน มือหนาก็จับร่างบางให้นอนหงายแรงๆ ก่อนจะดึงมือเล็กที่กุมเต้านมคู่สวยไว้แน่นออก และจับกดไว้แน่นเหนือหัวของคนตัวเล็ก ใบหน้าหล่อหลุบลงตรงไปยังเต้านมคู่สวยอย่างไม่รอช้า

หมับ!!

เรียวปากหยักอ้าปากงับไปที่ปลายถันสีชมพูสวยหวาน ที่กำลังตั้งแข็งเป็นไตเมื่อถูกสัมผัส ก่อนจะดูดดึงและกินด้วยความหิวกระหาย หลังจากที่ห่างหายจากการมีเซ็กส์มานาน เพื่อตั้งใจที่จะมาเอาสาวไทยทันทีที่กลับมาถึงแผ่นดินนี้ ทำให้ความต้องการที่มีมันเอ่อล้น

จ๊วบ! จ๊วบ!

แพร็บ~ แพร็บ~ แพร็บ~

"อย่านะไอ้บ้า ปล่อยฉันนะไอ้ชั่ว!! กรี๊ดดดด ยายจ๋าช่วยหนูด้วย ฮื้อ!~ อื้อ!~ ปล่อยนะ!!"

เรียวปากหยักดูดเม้มลงไปตามเนินนมสลับไปมาทั้งสองข้าง ทำเอาผิวขาวสะอาดแดงช้ำห้อเลือดเป็นจุดๆ แต่คนตัวโตกับไม่ได้สนใจ เขายังคงดูดกินพร้อมแลบลิ้นไล่เลียไปทั่ว ลิ้นสากเลียวนไปมาบนเนินนมอยู่หลายรอบ จนน้ำลายเปียกแฉะไปหมด ก่อนจะลากลิ้นลงต่ำไปจนถึงแผ่นหน้าท้องขาวสะอาด จนคนตัวเล็กต้องบิดเกรงตัวไปมาเพื่อหลบหนี

ในขณะที่มืออีกข้างก็ลูบไล้มายังต้นขาเรียว ขึ้นลงๆช้าๆตามอำเภอใจตัวเอง โดยไม่ได้สนใจและไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ ว่าเธอกำลังด่าทออะไรบ้าง

แพร็บ~ แพร็บ~