รสสัมผัสร้อนแรงกดย้ำลงบนริมฝีปากบางอย่างดุดันดูดกลืนคำพูดปฏิเสธรักจากปากหวานจนไร้เสียงใด ๆ รอดผ่าน มีเพียงเสียงอื้ออึงในลำคอและสติอันน้อยนิดของฉันที่เริ่มกลับมาอีกครั้ง
พี่ไรม์กำลังจูบฉัน...
ตอนนี้สมองมันขาวโพลนไปหมด จากที่ตอนแรกมันปวดจนเวียนหัวแทบไม่เหลือสติ ทั้งร่างกายและสมองมันไร้การควบคุม ฉันรู้ตัวในบางครั้งว่าตัวเองกำลังทำอะไรและพูดอะไรอยู่ แต่ไม่อาจต้านทานได้ คล้ายกับว่าทุกการกระทำของฉันมันมาจากส่วนลึกของจิตใจ ฉันจึงปล่อยให้สัญชาตญาณมันนำพาไป และสิ่งที่ได้รับกลับมาก็คือสัมผัสดุดันทว่าแสนหวานจนแทบมอมเมาสติฉันให้ขาดหายไปอีกครั้ง
“อื้อ...” เพราะพี่ไรม์ครอบครองริมฝีปากฉันเนิ่นนานไม่ยอมเว้นช่วงให้พักหายใจ ฉันจึงส่งเสียงประท้วงเบา ๆ และมันได้ผลเมื่อเขายอมผละออกแต่ก็เพียงครู่เดียวก่อนกดริมฝีปากร้อนทาบทับลงมาใหม่ คราวนี้รสสัมผัสเคล้าแรงอารมณ์และเจือความเรียกร้องบางอย่าง หัวใจดวงน้อยเต้นระ
