ลูกศรลืมตาขึ้นมามองไปด้านบนก็เห็นเพียงแค่เพดานสีขาว พร้อมกับไฟหลายๆดวง เสียงเอะอะโวยวายของการช่วยชีวิตในยามขับขัน เป็นตัวปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมา ด้วยสภาพร่างกายของเธอในตอนนี้ทำให้เธอเหมือนคนไม่มีแรง จะลุกขึ้นนั่งยังลำบาก ดวงตากลมโตปิดลงไปอีกครั้งอย่างช้าๆ แต่ก็ต้องลืมตาขึ้นมามองไปด้านข้างเสียก่อน เพราะมีคนเดินเข้ามายังเตียงที่เธอนอนอยู่ เขาใส่เสื้อกาวน์สีขาวตัวยาวทำให้รู้ในทันทีว่าเป็นแพทย์ที่อยู่ที่นี่
“ฟื้นแล้วเหรอครับ ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้าง ปวดเมื่อยตามร่างกายอยู่ไหม” คุณหมอที่ยังดูหนุ่มหล่อ อายุไม่เยอะมากเท่าไหร่เอ่ยถามพร้อมทั้งเช็คชาร์จคนไข้ที่ถืออยู่ในมือ ก่อนหน้านี้ตอนที่หญิงสาวยังไม่ฟื้น เขาได้เจาะเลือดของเธอส่งไปตรวจหาสาเหตุของอาการต่างๆที่เธอเป็น เนื่องจากคนไข้ไม่สามารถชี้แจงอาการได้ การตรวจเลือดจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
“นิดหน่อยค่ะ” ลูกศรตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเนิบๆ เรียกได้ว่าแค่
