หมอเจ้าของไข้ของลูกศรผ่านมาพอดี จึงได้เห็นจังหวะที่ร่างสูงเดินออกไปจากเตียงของผู้ป่วย ผ้าม่านที่ปิดไม่สนิททำให้เขามองเข้าไปเห็นผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง ปิดใบหน้าตัวเองร้องไห้สะอื้นจนตัวโยน หมอหนุ่มที่ดูอายุมากกว่าเกิดความสงสารเธอขึ้นมาทันที พลางเดินเข้าไปใกล้ๆเตียงของเธอแล้วค่อยๆยกมือขึ้นมาปิดผ้าม่านให้เงียบที่สุด เพราะกลัวว่าคนไข้ที่น่าสงสารจะตกใจแล้วจะอายที่เขาดันมาเห็นเธอในสภาพนี้
“ทำอะไรอยู่คะหมอเต้”
“ฮะ เอ่อ คะ ครับ?” เสียงของพยาบาลสาวที่เรียกเขาจากทางด้านหลัง ทำให้หมอเตชินท์หรือหมอเต้ตกใจจนควบคุมอาการไม่อยู่ เมื่อตั้งสติได้จึงทำเป็นลากพยาบาลที่เอ่ยทักออกไปห่างๆ
“อะไรยังไงคะหมอเต้ ถูกตาถูกใจเหรอคะ” พยาบาลสาวเอ่ยแซว หมอเตชินท์จึงเสียอาการอย่างเห็นได้ชัด
“เปล่าสักหน่อยครับ คือหมอ เอ้ย คือผมแค่จะปิดม่านให้คนไข้เฉยๆ” รีบพูดจนลิ้นพันกัน
“สายังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะคะหมอเต้ ร้อนตัวนะเนี่ย^^
