ตอนที่ 7 วันของลูกศร
1747 คำ
ลูกศรรีบวิ่งเข้ามาภายในมหาวิทยาลัยเมื่อเธอมองดูเวลาแล้วว่ามันเริ่มสาย วันนี้เธอมีเรียนในช่วงเช้าพอดี ชีวิตศิลปินที่ทำงานเยอะทั้งตอนกลางคืนและตอนกลางวันมันเป็นอะไรที่ท้าทายกับชีวิตเธอมากๆ แต่เอาเข้าจริงก็เหนื่อยอยู่ไม่น้อย
ลูกศรไม่อยากขับรถมาเรียนเองและไม่ต้องการขับรถเป็น เธอเลยต้องมีคนคอยรับคอยส่งตลอด เมื่อก่อนเคยติดรถศิลาระหว่างที่เข้าบริษัททุกวัน แต่พักหลังๆมานี้ พี่ชายตัวดีของเธอไม่ค่อยยอมกลับบ้าน ทำให้เธอต้องให้คนที่บ้านคอยพาไป
“ลูกศรทางนี้” เมทัลเพื่อนสาวตัวเล็กยกมือเรียกเมื่อเห็นว่าเธอเปิดประตูเข้ามาในห้องเรียน
“อาจารย์ยังไม่เข้าใช่ไหม วิ่งมาเหนื่อยแทบแย่” ทันทีที่นั่งลงลูกศรก็บ่นออกมาพร้อมกับหายใจเหนื่อยหอบ เมทัลเป็นเพื่อนคนเดียวของเธอ และเมทัลเป็นคนเดียวที่หญิงสาวกล้าที่จะคุยกับเธอได้ทุกเรื่อง
เมื่อถึงเวลาเลิกคลาสสองสาวก็หอบหิ้วพาตัวเองมาหาที่นั่งในโรงอาหารของมหาวิทยาลัย เนื่องจากมหาวิทยาลัยนี้เป็นมหาวิทยาลัยเอกชนและมีเหล่าบรรดาบุคคลมีชื่อเสียงเรียนกันเยอะ หญิงสาวเลยไม่ได้เป็นที่น่าจับตามองสักเท่าไหร่ อาจจะมีบ้างโดยเฉพาะเหล่าเด็กปีหนึ่งที่พึ่งเข้ามาเป็นเฟรชชี่ ตอนนี้ลูกศรเรียนอยู่ปีสามแล้วอีกไม่นานเธอก็จะเรียนจบ และคงจะได้เข้าไปนั่งทำงานอยู่ในบริษัทเดียวกับพี่ชายของเธอเอง
“งานเยอะเหรอศร หน้าตาเหมือนไม่ได้นอน” เมทัลสังเกตใบหน้าของเพื่อนดูไม่ค่อยสดใสแม้จะมีเครื่องสำอางปกปิดบางๆก็ตาม
“เมื่อคืนมันมีเรื่องให้นอนไม่ค่อยหลับนิดหน่อยน่ะ แต่วันนี้ไม่มีงานว่าจะนอนให้ถึงเย็นพรุ่งนี้เลย” เมื่อคืนเธอนอนไม่หลับเพราะทุกครั้งที่หลับตา ภาพที่โดนลุงหมอจูบที่คลินิกก็ลอยเข้ามาให้เธอฝันร้ายทุกครั้ง ก็เลยต้องถ่างตารอจนเช้า แต่ก็ดันเผลอหลับไปตอนใกล้สว่างจนทำให้เธอมาเรียนสายในวันนี้
“พักผ่อนบ้างนะแก งานเยอะจนไม่มีเวลาหาแฟนแล้ว” เมทัลพูดพลางยิ้มไป เธอรู้ว่ามีหนุ่มๆหลายคนที่เข้ามาหาเพื่อนสาว แต่เพื่อนสาวไม่เคยสนใจเลย แต่ช่วงนี้ก็เห็นมีอยู่คนหนึ่งเหมือนจะเป็นเพื่อนกับพี่ชายของเธอเองนั่นแหละ ที่เข้ามารับแล้วก็คอยดูแลเวลาไปเที่ยวที่คลับบ่อยๆ
“ไม่อ่ะแก ฉันเห็นแกมีแล้วต้องมานั่งร้องไห้เวลาที่จับได้ว่าแฟนมีคนอื่น คิดแล้วเหนื่อย” หญิงสาวยกไหล่ทั้งสองข้างขึ้นพร้อมกับสั่นไหวทำเหมือนกลัวการมีความรัก
“จ๊ะ แต่จะบอกไว้เลยว่านี่แหละที่เขาเรียกว่ารสชาติของความรัก เอาไว้แกลองมีแล้วจะติดใจ” เมทัลยังคงยุให้เพื่อนมีแฟนไม่เลิก ลูกศรเป็นคนสวย น่ารักแถมเก่งอีก เธอเองก็อยากจะรู้เหมือนว่าคนที่จะเข้ามาทำให้หัวใจด้านชาของเพื่อนสาวคนนี้จะเป็นใคร
“แกๆนั่นใครอ่ะ รุ่นพี่เราป่ะ หล่อมากอ่ะ อยากได้เป็นผัว” ลูกศรที่ฟุบหน้าหลับกับโต๊ะอยู่ต้องเงยขึ้นมามองตามเสียงวี้ดว้ายของบรรดานักศึกษาหญิง ใบหน้าเรียวสวยมีรอยยับตรงข้างแก้มเพราะเธอพึ่งนอนทับมาเมื่อกี้ แต่ก็ไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ ตอนนี้เธอกลับสนใจคนที่ทำให้ผู้หญิงในโรงอาหารนี้ต้องกรี๊ดมากกว่า เธอกำลังนอนหลับลึกแต่ว่าต้องตื่นเพราะความตกใจนี้ก่อน ถ้ารู้ว่าเป็นใครจะมองแรงให้ทีโทษฐานที่ทำให้เธอสะดุ้ง
“ลูกศรนั่นพี่ไฟปะ ฉันเหมือนเห็นเขาเดินมาทางนี้ เขามาหาแกแน่ๆเลย” เมทัลรู้ดีว่าช่วงนี้ไฟกำลังตามจีบเพื่อนสาวแสนสวยของเธออยู่ ถ้าเป็นคนอื่นไม่รู้แต่ถ้าเป็นไฟเธอก็ขอเชียร์ อย่างน้อยไฟก็ดีสุดในกลุ่มของพี่ชายเพื่อนแล้ว
ไฟเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าทั้งคู่ แล้วส่งยิ้มพราวเสน่ห์ให้กับน้องสาวเพื่อนเพราะวันนี้เขาตั้งใจเข้ามารับหญิงสาวไปทานข้าวเย็นด้วยกัน เนื่องจากวันนี้เขาไม่อยากเข้าไปที่คลับก็เลยกะว่าจะเข้ามาชวนหญิงสาวไปดินเนอร์ด้วยกันสองคน
“สวัสดีครับสาวๆพี่มาได้ถูกเวลาใช่ไหม” ความจริงเขาทักไปหาลูกศรก่อนแล้วว่าจะเข้ามารับไปทานข้าว แต่คนตัวเล็กกลับไม่ยอมตอบแชทจนเขาต้องเข้ามาหาเธอที่นี่เองเพราะว่าเขารู้ตารางเรียนของเธอดีอยู่แล้ว
“ถูกมากๆเลยค่ะแล้วนี่พี่ไฟมารับยัยศรเหรอคะ” เมทัลตอบแทนเพื่อน เพราะตอนนี้ยัยเพื่อนสาวของเธอก้มหน้าลงไปฟุบหลับอีกรอบแล้ว
“ใช่ครับ แล้วนี่น้องศรง่วงเหรอคะ พี่เห็นเราไม่ตอบแชท พี่เลยใจร้อนเข้ามาหาน้องศรเองเลย” ไฟพูดพร้อมกับย้ายร่างกายไปนั่งลงข้างๆหญิงสาว
“หนูเห็นแล้วล่ะค่ะ แต่หนูขี้เกียจหยิบขึ้นมา”
“งั้นถือว่าที่พี่พิมพ์ไปในแชท น้องศรตกลงแล้วนะคะ” ร่างสูงทึกทักไปเองว่าเธอตอบรับการชวนไปทานข้าวด้วยกันเรียบร้อยแล้ว แต่ถึงเขาจะคิดไปเองคนตัวเล็กก็ไม่ได้ค้านอะไรเขากลับ เพียงแค่ส่งยิ้มบางๆมาให้ก็เพียงเท่านั้น “ไปค่ะพี่ช่วยถือของ”
“ขอบคุณค่ะ…ฉันไปก่อนนะแกเองก็กลับบ้านดีๆด้วย นี่อยู่รอพี่บอลใช่ไหม”
“อื้ม แกไปเถอะอีพี่บอลมันบอกว่ากำลังมาแล้วแหละ เมฝากดูแลเพื่อนเมด้วยนะคะ”
ไฟยิ้มตอบพร้อมกับพยักหน้าให้กับเพื่อนของลูกศรอย่างสนิทสนมกัน อาจจะเป็นเพราะเมทัลสนิทกับลูกศรมานาน แถมเวลาไปคลับเมทัลกับลูกศรก็จะไปด้วยกันประจำ จึงไม่แปลกที่เมทัลจะไว้ใจให้เขาดูแลเพื่อนแทน
ทันทีที่ลูกศรขึ้นมาบนรถ ไฟก็ออกตัวไปยังสถานะที่ที่จองเอาไว้ทันที การขับรถของร่างสูงเป็นไปได้ด้วยดี ความจริงเรื่องการขับรถ ไฟเองก็ไม่เป็นที่สองรองใครถ้าจะให้แข่งเขาก็พร้อมท้าชน เพราะไฟเองก็ชื่นชอบการแข่งรถอยู่ไม่น้อย เขามีโอกาสเคยลงแข่งมาแล้วหลายสนาม จนถ้วยแทบจะล้นบ้านจนไม่มีที่เก็บเพราะเหตุนี้ทำให้เขาเลิกลงสนามไป ไฟคอยหันไปมองร่างบางที่นอนหลับคอห้อยอยู่ข้างๆ ภาพแบบนี้เขาเองก็เริ่มชินกับมันแล้วเหมือนกัน ทุกครั้งที่เขามารับคนตัวเล็กจากมหาวิทยาลัยทีไรภาพการนั่งรถของเธอก็จะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง
รถหรูสีแดงของไฟวิ่งเข้ามาจอดภายในลานจอดรถของร้านอาหารญี่ปุ่นสุดหรู เป็นร้านอาหารแนวโอมากาเสะที่นิยมของเหล่าคนรวย เขาคงอยากทำให้ลูกศรพอใจจึงได้พาไปกินแต่ร้านอาหารหรูๆทุกครั้ง
“น้องลูกศรคะ ถึงร้านแล้วค่ะแต่ดูเหมือนตอนนี้น้องลูกศรจะง่วงนอนมากกว่าหิวอีกนะคะ พี่พาหนูมาทรมานหรือเปล่า” ไฟพูดเชิงหยอกล้อไปให้หญิงสาวที่พึ่งตื่นแล้วทำท่าบิดขี้เกียจ
“ขอโทษค่ะพี่ไฟ หนูหลับทุกครั้งที่พี่ไปรับหนูเลย”
“ฮ่าๆ ไม่เป็นไรเลยค่ะ หิวหรือยังคะไปกันเลยไหม” ไฟยื่นมือเข้าไปลูบศีรษะเธอป้อยๆ พลางเปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ให้หญิงสาวต้องคิดมาก ถึงหญิงสาวจะไม่ได้คิดอะไรเลยก็ตาม เธอเพียงแค่เฟรนลี่และสนิทใจกับเพื่อนพี่ชายคนนี้ก็เท่านั้น
ไฟเดินอ้อมไปด้านฝั่งคนนั่งก่อนจะเปิดประตูรถและเอามือกันขอบประตูให้คนตัวเล็กตอนลงจากรถเอาไว้ เขากลัวว่าเธอจะเซ่อนอนจนไม่ทันระวัง
“สวัสดีค่ะ จองไว้แล้วใช่ไหมคะ ทางนี้ได้เลยค่ะ”
พนักงานพาเดินเข้าไปยังห้องด้านใน โดยห้องอาหารจะแบ่งเป็นรอบๆเพราะต้องใช้การทำสดจากเชฟผู้มากความสามารถ แต่ละรอบจะสามารถรับคิวได้รอบละ 4 คน สำหรับคิวที่ไฟจองได้ตอนนี้ก็ได้คิวว่าง 2 คนพอดีโดยที่ไม่รู้ว่าอีกสองคนจะเป็นใคร ความจริงเขาอยากได้ความเป็นส่วนตัวทว่ารอบที่เขาต้องการดันเหลือว่างแค่คิวนี้คิวเดียวเท่านั้น ส่วนรอบอื่นๆเต็มหมด
“เชิญทางนี้เลยค่ะ สำหรับลูกค้าเป็นคิวสำหรับ 2 ท่านนะคะ ห้องนี้รับคิวได้ 4 ท่านค่ะ ตอนนี้ลูกค้าอีกสองท่านมาถึงก่อนลูกค้าเรียบร้อยแล้วค่ะ พอลูกค้าเข้าไปเชฟจะเริ่มปรุงอาหารให้เลยทันทีนะคะ”
ไฟเดินนำคนตัวเล็กเข้ามายังด้านในห้องอาหารที่แยกที่นั่งฝั่งละสองที่เรียบร้อย เมื่อคนตัวเล็กเดินตามเข้าไปแล้วเงยหน้าเพื่อจะมองบรรยากาศรอบๆห้อง สายตาดันไปชะงักกับคู่แรกที่มาถึงก่อนอย่างเกิดคำถาม
ตาจ้องตาเมื่อมีแววตาที่คุ้นเคยของคนสองคนที่เคยมองจ้องกันในระยะประชิด คิ้วบางขมวดเข้าหากันพลางเบนสายตาไปหาคนที่นั่งอยู่ข้างๆหมอหนุ่ม โดยผู้หญิงคนนั้นพยักหน้ากล่าวทักทายเธอตามมารยาทเพราะเห็นเธอมองนาน แต่สำหรับหมอหนุ่มกลับมองไปทางไฟพร้อมกับกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างคิดไม่ถึงเช่นกัน
“มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“คะ เอ่อเปล่าค่ะ” ลูกศรตอบไฟอย่างกับคนติดอ่าง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เธอแค่กำลังงงกับผู้ชายอีกคนที่ปากก็บอกว่าตั้งใจจะแย่งพี่สะใภ้ของเธอมาจากพี่ชายเธอ แต่ไหนวันนี้เธอกลับเห็นเขามากับผู้หญิงบุคลิกดีอีกคน
- ผู้เขียน
