ตอนที่ 10 ยั่วโมโห
อี้ผิงยืนคอยดูแลเจ้านายทั้งสอง แต่คล้ายว่านางเป็นส่วนเกิน เป็นก้างชินใหญ่เข้าให้เสียแล้ว เมื่อถูกสายตาเชิงตำหนิต่อว่าจากอันอ๋อง ไหนเลยนางกำนัลผู้ต่ำต้อยจะกล้าเสนอหน้าอยู่ต่อ อี้ผิงรู้ความนักยอบกายลงแล้วจึงหมุนกายออกไปยืนด้านนอกคู่กับลี่จินและองครักษ์ทั้งสอง
ชายหนุ่มควันออกหู ทำอย่างไรนางก็ยังพยศเช่นนี้เสมอ มองนางด้วยสายตาไม่พอใจ แต่นางกลับถลึงตาใส่อย่างไม่ยอมความ เขาจึงระบายโทสะอีกครั้งด้วยการขึ้นเสียงใส่ “ช่างประชดประชัน ยอกย้อนนัก พูดจากับสามีแต่ละคำให้มันรื่นหูมิได้หรืออย่างไรกัน”
“ขออภัยด้วยอันอ๋อง หากจะเปลี่ยนแปลงนิสัยใจคอของข้า มันยากนัก หากแต่เปลี่ยนภรรยา มันง่ายดายเสียยิ่งกว่าปอกกล้วยเข้าปากเสียอีก” นางโมโหหิวอยู่ด้วย แต่เขาก็ยังมายั่วโทสะนางอีก เช่นนี้แล้วซ่งฟางหรูจะปล่อยผ่านหรือ และนับจากวันพรุ่งนี้ไป จะถึงเวลาที่นางจะเอาคืนหวังเหมยฮัวแล้ว
“คนผิดคือข้าที่ต้
