การัณขยับตัวอย่างยากลำบากเหมือนโดนท่อนซุงขนาดใหญ่ทับแขนเขาเอาไว้ ตอนนี้ชาจนกระติกไม่ได้
"โอ๊ย! แขนกู!ใครเอาท่อนซุงมาทับวะ แม่งโคตรหนัก
เลย เอ๊ย!"เสียงทุ้มเอ่ยออกมาทั้งๆ ที่ยังหลับตา
"ขากู! สัส! ใครมัดขากู? หรือว่างูมาพันขากูเอาไว้ รัด
แน่นแบบนี้ งู! บ้าฉิบ!งูจะเข้าห้องมาได้ไง กูบ้าแล้ว..."
การัณค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา มือใหญ่บีบที่ขมับแรงๆ
"ปวดหัวว่ะ ปวดเมื่อยตัวเหมือนออกกำลังกายทั้งวัน
ทั้งคืน กูไปไหนมา!?"
ดวงตาคมเข้มเริ่มปรับโฟกัสได้ก็มองไปรอบๆ ตัว
"เฮ้ย! "
สายตาคมจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าของคนที่นอนหนุนแขน
เขาตอนนี้ ยังหลับสนิท!
"ไอ้จ๋า!"
นิ้วเรียวจิ้มที่หน้าผากกลมมนเบาๆ
"นี่! ตื่น! จ๋า..."
เสียงลมหายใจสม่ำเสมอ ไม่มีวี่แววว่าจะตื่น การัณ
เริ่มตั้งสติใหม่ดันตัวเพื่อนสาวออกช้าๆ
"ยี้!มานอนที่เตียงกูได้ไง นอนหนุนแขนกูด้วย"
"ท่อนซุง! ก็คือตัวยัย...ยัยจ๋า"
"บรื๋อออ...ผู้หญิงนอนซบตัวกู
