ตอนที่ 8 เมียในความควบคุม
เขมิกาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในช่วงบ่ายแก่ๆ
เสียงลมหายใจของใครบางคนที่ยังคงสม่ำเสมออยู่ข้างกาย บอกให้เธอรู้ว่าเขายังนอนอยู่ตรงนั้น ใกล้กันแค่เอื้อมมือก็แตะถึง
หัวใจของเธอเต้นแรงทุกครั้งที่เผลอแอบมองเขายามหลับ มองขนตาเรียงตัว มองรอยยิ้มน้อย ๆ ที่ดูจะหลุดออกมาราวกับว่ากำลังฝันหวานถึงใคร
เมื่อคืน...และเช้านี้...
ร่างกายของเธอเหมือนถูกกลืนหายเข้าไปในอ้อมกอดของเขา ทั้งเหนื่อย ทั้งอ่อนแรง แต่สิ่งที่ทำให้เขมิกาสับสนยิ่งกว่าคือ..ความรู้สึกในใจที่เริ่มปรากฏชัดเจนขึ้นมาทีละน้อย
เธอกำลังตกหลุมรักเขาอยู่หรือเปล่า...
อาธนา
เขาไม่เคยพูดคำว่ารัก แต่กลับแสดงออกถึงความปรารถนารุนแรง ดิบเถื่อน...และเอาแต่ใจจนแทบกลืนกินเธอทั้งตัว
เธอรู้ดีว่าเขาเป็นผู้ชาย และผู้ชายก็ย่อมมีความปรารถนาเป็นธรรมดา
ทว่า...ทำไมเธอถึงได้รู้สึกไปไกลกว่านั้น
เธอควรโกรธ ควรหยุด ควรถอย
แต่ไม่เลย
เธอ
