" จะขึ้นไปด้วยกันไหม? "
ผกามาศหันกลับมาถาม สลับกับการก้มหน้าก้มตาปลดเข็มขัด หลังรถจอดสนิทแล้ว ท่าทางเงอะงะของเธอทำคูดัสยิ้มมุมปาก ก่อนจะโน้มตัวมาช่วยปลดให้
" มา ผมช่วย"
จะกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง การปลดเข็มขัดหวังหลุดพ้นจากพันธการ สำหรับเธอนั้นลำบากอยู่ดี หากแต่ครั้งนี้คนที่ปลดเป็นเขา ส่วนคนที่เห็นนั้นเป็นอีกคน
ทว่า เพราะกระจกรถที่จงใจสร้างมันให้ทึบดำระดับปานกลาง จะทำให้คนนอกมองเข้ามาไม่ชัด มากสุดก็แค่เห็นเงาตะคุ่มๆ รู้แค่เพศไหนหากสังเกต แต่ดูไม่ออกว่าเป็นใคร ถ้าไม่เปิดประตูเดินลงมา
" ขอบคุณ.."
หญิงสาวช้อนตาเอ่ยเบาๆ แต่ไม่ทันจบก็ต้องหลับตานิ่งซะก่อน เพราะริมฝีปากของเขาแนบเข้ามาด้วย
" อืม.."
เปลี่ยนเสียงของเธอให้ครางอยู่ในลำคอ ก่อนจะลืมตาขึ้นมาเชื่องช้า ตอนเขาถอนออกอย่างอ้อยอิ่ง และผละออกไปในที่สุด ปล่อยริมฝีปากเล็กบางเฉียบ เม้มแก้เขินอยู่ลำพัง พร้อมก้อนเนื้อข้างซ้ายเต้นระส่ำระสายไม่เป็น
