บ่ายวันต่อมา...
“คุณหนู...ตื่นได้แล้วนะคะ ตะวันส่ายโด่งแล้วค่ะ” เสียงใสของสาวใช้ดังแว่วเข้ามาในหู แซนดี้ขมวดคิ้วแน่น พลิกตัวงัวเงียอย่างไม่พอใจที่โดนรบกวนการนอนอันแสนสุข
“อื้ออออ” เสียงครางงึมงำในลำคอเล็ดลอดออกมา แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ยอมถอยง่ายๆ
“คุณหนูค่ะ! ตื่นได้แล้วค่ะ!”
คราวนี้น้ำเสียงหนักแน่นขึ้นจนแซนดี้สะดุ้งลืมตาเต็มตาในทันที
“คุณหนู!”
“โอ๊ยย! ตกใจหมดเลยนะยะ!” แซนดี้โพล่งขึ้นอัตโนมัติ แต่พอเห็นสาวใช้ในชุดยูนิฟอร์มสีขาวสะอาดที่ยืนหน้าเหวออยู่ ปากก็ต้องชะงักไปเอง
สาวใช้รีบยกมือป้องปาก สีหน้าเหมือนเห็นผี “ตายแล้วค่ะคุณหนู! แล้วทำไมสภาพถึงเป็นแบบนี้คะ!? น้ำก็ไม่ได้อาบ! กลิ่นเหล้าก็หึ่งเชียว!”
แซนดี้กะพริบตาปริบๆ มองอีกฝ่ายแบบงงๆ ก่อนหันไปกวาดสายตามองรอบห้อง... เพดานสูงโปร่ง โคมไฟระย้าแวววาว เตียงคิงไซส์ปูผ้าซาตินเนื้อดี ผ้าม่านหนาทิ้งตัวเป็นคลื่นหรูหรา ทุกอย่างดูแพงจนเธอแทบจะลื
