คฤหาสน์ ตระกูลเวลซิน
มื้อเช้าในคฤหาสน์หรูหราเป็นไปอย่างเงียบสงบ เสียงช้อนกระทบจานดังเป็นจังหวะอันน่าเบื่อ ถ้าไม่นับหญิงสาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
แซนดี้ซัดอาหารตรงหน้าราวกับกำลังแข่งกินบุฟเฟ่ต์ ทั้งข้าวต้มร้อนๆ ขนมปังกรอบๆ ชีส เบคอน ไข่ดาว และผลไม้สด เธอตักเข้าปากไม่หยุด จนริมฝีปากเลอะไปด้วยเศษขนมปังและน้ำซุปที่ยังเช็ดไม่ทัน
“ไปตายอดตายอยากมาจากไหนไม่ทราบ” คำพูดของโรฮานทำแซนดี้มองแรงใส่เขาทันที
“ไม่ใช่เรื่องของนาย” ว่าแล้วก็ยัดขนมปังแผ่นโตเข้าปาก เคี้ยวตุ้ยๆ อย่างไม่สนใจสายตาคมกริบที่จ้องอยู่เหมือนจะตำหนิ
เมื่อคืนมีแต่เหล้าเข้าท้อง พอกลับห้องก็ล้มตัวลงนอนทันที ไม่มีแม้แต่จะคิดหาของกินรองท้อง เช้านี้เลยหิวโซจนแทบจะกลืนช้อนลงไปทั้งคัน และพอเห็นอาหารที่ถูกจัดเต็มบนโต๊ะ ประหนึ่งบุฟเฟ่ต์โรงแรมห้าดาว เธอเลยไม่คิดมากอีกต่อไป
'ไอนั่นก็น่ากิน ไอนี่ก็น่าอร่อย กินมันให้หมดนี่แหละ!'
โรฮานมองเธออ
