Chapter 11 ถูกหลอก
1050 คำ
“จริงของแก แต่แค่อยากกรี๊ดอ่า” แสนดีเองก็รู้เรื่องเขาพอ ๆ กับฉัน “ดู ๆ แล้ว ฉันว่าเขาเหมาะกะแกว่ะที่รัก คนหนึ่งก็หล่อโฮก ทรงแบดกร้าวใจ ส่วนแกก็สวยสะเด็ดเข็ดฟัน ชักอยากเห็นไอ้ต้าวคนรักจะเป็นยังไงน้า...”
“พูดบ้า ๆ” อย่างเขาคงคลั่งรักใครไม่เป็นหรอกนอกจากอยากได้อยากฟันตามประสาผู้ชาย
“บ้านหลังนี้เหรอคะพี่กิ๊ฟ”
ฉันมองบ้านพักหลังใหญ่ติดชายหาดอย่างชื่นชมในความสวย หน้าบ้านหันหน้าเข้าหาทะเลยังมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่อีกด้วย ทะเลด้านนี้เงียบสงบ คนไม่พลุกพล่านเหมือนจังหวัดที่ฉันอยู่
“รถเยอะจัง”
ส่วนใหญ่เป็นรถสปอร์ตหรูหราราคาแพงฉันเลยรู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมา ใช่ว่าไม่เคยมีการถ่ายแบบนอกสถานที่หรอก
“รถพวกนี้หลายคันเป็นรถที่เช่ามาถ่ายรูปเฉย ๆ แหละ แล้วก็มีรถของสปอนเซอร์ด้วยมั้ง นี่พี่เมย์ได้บอกเรายังว่าจะมีถ่ายแบบชุดว่ายน้ำอีกเซต เจ้าของแบรนด์เขาเลยมาดูด้วย เผลอ ๆ ถ้าเขาชอบคงทิปเพิ่มให้ที่รักด้วยนะพี่ว่า”
“พี่เมย์ไม่ได้บอกเลยค่ะ แล้วแบบชุดมันโป๊หรือเปล่าพี่”
“แบบเซ็กซี่ก็มีแหละ ถ้าตัวไหนที่รักเห็นว่ามันโป๊ไปก็บอกกับพี่ได้นะเราเข้าไปกันเถอะตรงนี้แดดร้อน จะได้เตรียมตัว ทีมงานคงเซตฉากรอแล้ว เราจะถ่ายชุดผ้าไทยกันก่อนแล้วค่อยถ่ายชุดว่ายน้ำ พอดีได้บรรยากาศพระอาทิตย์ตกด้วย คงกลับไม่ดึกกันวันนี้”
พี่กิ๊ฟคล้องแขนฉันพาเดินไปทางประตูบานใหญ่ มันไม่ได้ล็อก ภายในบ้านตกแต่งไว้เรียบหรูและมีความกว้างขวาง
“แล้วนี่ทีมงานอยู่ไหนกันพี่”
“ทางนี้จ้ะ”
ฉันถูกพี่กิ๊ฟรั้งให้เดินไปลงบันไดไปเหมือนจะเป็นห้องใต้ดิน ฉันคิดเอาเองว่าคงเป็นสตูดิโอถ่ายภาพ แต่พอถึงหน้าประตู เห็นหน้าผู้ชายสองคนที่กำลังสูบบุหรี่ก็เกิดอาการขนหัวลุกวาบอย่างกับโดนผีหลอก
“มาแล้วเหรอกิ๊ฟ พวกนั้นรอจนบ่นแล้ว”
หนึ่งในนั้นเอ่ยทักพี่กิ๊ฟอย่างสนิทสนม ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลยถ้าพวกเขาไม่ได้เป็นเพื่อนกลุ่มพี่เมธ
“ทำไมพวกเขาถึง...” ฉันหันมองพี่กิ๊ฟ คำถามที่อยากถามถูกกลืนหายลงคอเมื่อเห็นสีหน้าเจื่อนซีดและแววตาหลุกหลิกของเธอ
“ขอโทษนะที่รัก พี่จำเป็นต้องทำ”
“หมายความว่าไง พี่หลอกฉันมางั้นเหรอ”
พี่กิ๊ฟผลักฉันใส่มือพี่เมธ ขณะที่พี่กิ๊ฟโผเข้าหาพี่โดม กอดจูบกันอย่างไม่อายใคร ขณะที่ตัวฉันถูกพี่เมธยึดไว้แน่นหนา ความไม่ชอบมาพากลทำให้ฉันดิ้นรนสุดฤทธิ์
“ไม่ต้องดิ้นหรอกครับที่รัก พี่รอเธอนานแล้ว คิดถึงมากเลย”
“จะทำอะไร”
เขาไม่ตอบฉัน เอาแต่หัวเราะ ฉันเบือนหน้าไปทางพี่กิ๊ฟส่งสายตาขอร้อง แต่เธอเมินหน้าหนี หันไปทำหน้างอ ส่งเสียงตัดพ้อพี่โดม
“ได้มันแล้วคงไม่ลืมกิ๊ฟหรอกนะ”
“โธ่ ใครจะลืมคนดีของพี่ได้ล่ะครับ พี่หลงกิ๊ฟจะตายอยู่แล้ว ส่วนนี่ก็แค่เล่นสนุก ๆ กับไอ้เมธมันน่ะ กิ๊ฟขึ้นไปรอพี่ข้างบนก่อนนะ”
“ก็ได้ค่ะ พี่โดมอย่าปล่อยให้กิ๊ฟรอนานนะ”
“ไม่นาน”
อ้อนกันเสร็จ พี่กิ๊ฟก็สะบัดหน้าเดินหนีไปอีกด้าน โดยไม่สนเสียงเรียกของฉันด้วย ซ้ำยังมองฉันด้วยสายตาชิงชังผิดกับไม่กี่นาทีก่อนหน้าลิบลับ
นี่มันอะไรกัน!
“ไปมึง พาน้องเข้าไปสนุกข้างใน”
“ไม่นะ ฉันไม่ไป”
ฉันขืนตัวเต็มที่แต่สู้แรงพี่เมธไม่ไหว เมื่อประตูเปิดออก เสียงเพลงกระหึ่มกระทบหู กลิ่นหลาย ๆ อย่างพุ่งสู่โสตประสาทของ มันชวนวิงเวียน แสงสีหลากหลายที่หมุนวนทำเอาตาพร่าลายไปชั่วขณะ
ด้านในห้องกว้างเป็นเสมือนผับส่วนตัว ชายและหญิงหลายคนพูดคุยกันสนุกสนาน บ้างก็เต้นกัน บางคู่ก็นัวเนียกันอย่างไม่เกรงสายตาใคร
“ปล่อยนะ”
ฉันดิ้นรนก่อนจะถูกผลักลงไปยังโซฟาตัวใหญ่ที่มีผู้ชายหลายคนนั่งดื่มกันอยู่ พี่เมธตามลงมาเบียด กอดรัดฉันราวกับงูรัดเหยื่อ
“ไงครับที่รัก ชอบปาร์ตี้ของพวกพี่หรือเปล่า”
“ปล่อย” ฉันผลักเขา พี่เมธในเวลานี้แย้มยิ้ม ตาเยิ้มเล็กน้อย เขาหัวเราะ ปล้ำกอดและยื่นหน้ามาจะจูบ ฉันเบี่ยงหน้าหลบ เขากดจมูกไปตามแก้ม ยิ่งฉันดิ้นรนเบี่ยงหน้าหลบเลี่ยง เขาก็ยิ่งตามหอมตามจูบพลางหัวเราะด้วยท่าทางสนุกสนานอย่างน่าตบ
“หยุดนะพี่เมธ อย่าทำบ้า ๆ นะ”
“ทำไมล่ะคนสวย ไม่ชอบเหรอครับ”
“ไม่ชอบ ทำไมต้องหลอกฉันมา”
“ถ้าเชิญดี ๆ ที่รักจะมาหรือเปล่าล่ะครับ” ประโยคนี้เป็นของพี่โดม เขาเขยิบเข้ามาใกล้ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ดึงตัวฉันออกไปจากพี่เมธ “มึงก็อย่าแกล้งน้องสิไอ้เมธ เดี๋ยวที่รักตกใจหมดหรอก โอ๋...ขวัญเอ๊ยขวัญมานะครับ”
“อย่ามาแตะฉัน”
ฉันขืนตัวเต็มที่ไม่ยอมให้เขากอด ความรู้สึกขยะแขยงพุ่งขึ้นจนท้องไส้ปั่นป่วนรู้สึกอยากอ้วก
“พี่แค่อยากปลอบนะครับ อย่าทำเป็นไม่เคยไปหน่อยเลยครับคนสวย วันก่อนเพิ่งเล่นสนุกกับไอ้เกียร์ไปไม่ใช่เหรอ วันนี้เปลี่ยนบรรยากาศมาลองเล่นสนุกกับพวกพี่ดูบ้าง น้องอาจจะติดใจก็ได้นะครับ”
บ้าแล้ว! ฉันเข้าใจเจตนาที่พวกนี้หลอกฉันมาแจ่มแจ้ง ความกลัวจับขั้วหัวใจจนร่างกายแทบจะชาดิก เมื่อสายตาคุ้นชินกับบรรยากาศในห้อง ฉันก็พบว่าห่างออกไปไม่ไกล ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจูบแลกลิ้นกับผู้ชายคนหนึ่งอย่างถึงพริกถึงขิงและมีเพื่อนพี่เมธคนหนึ่งกำลังถอดกางเกงเธอออก
- ผู้เขียน
