กลางเดือนมกราคมเป็นวันเกิดของบุญรักษา ปีนี้สิบเก้าปีบริบูรณ์ ด้วยความที่เข้าอนุบาลช้าเลยเรียนช้ากว่าเพื่อนอยู่หนึ่งปี ตอนนี้เธอจึงยังเป็นนักเรียนชั้นมอหกอยู่
ทุกปีเมื่อถึงวันเกิดรุ้งรดามักจะให้เงินจำนวนหนึ่งให้เธอไปซื้ออาหารมาเลี้ยงฉลองกับคนงานคนอื่น ซึ่งทุกคนก็เห็นตรงกันว่าเมนูหลักยังต้องเป็นหมูกระทะ เธอกับน้าใจไปซื้อวัตถุดิบมาตั้งแต่บ่ายๆ แล้วก็เริ่มเตรียมของกันเลยก่อนจะทำอาหารให้เจ้านาย หลังจากตั้งโต๊ะมื้อเย็นเสร็จเจ้านายทั้งสามคนก็ให้พวกเธอไปสังสรรค์กันเลย ไม่ต้องรอ ค่อยเข้ามาเก็บโต๊ะ
รุ้งรดาไม่ได้กินข้าวกับพี่ๆ แต่มากินหมูกระทะกับเธอ และให้ธนบัตรเธออีกจำนวนหนึ่ง
“ของขวัญวันเกิดนะบุญษา ฉันไม่รู้จะซื้ออะไรให้”
“ขอบคุณคุณรุ้งมากนะคะ”
“ปีนี้บุญษาจะเรียนจบแล้วใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“โปรดเข้ามาคุยกับฉันว่าอยากให้บุญษาเรียนต่อ ฉันก็เห็นด้วยกับโปรดนะ แต่งานยุ่งๆ เลยไม่ได้ถามอะไรบุญษา ขนาดตอน
