ฉันโยนหมอนใกล้มือปาใส่หน้าเขาอย่างหมั่นไส้ทำให้คนถูกปาสตั๊นเพราะหน้าชาไปแปปนึงก่อนที่เขาจะกลับมาแสดงอิทธิฤทธิ์ความแรดเช่นเดิม เพิ่มเติมที่ความหน้าด้าน
“ตลกละ” ฉันว่าแล้วเบี่ยงสายตาไปทางอื่น เพราะเขาเปลือยท่อนบนกับเรือนผมที่เปียกเป็นส่วนๆ ทำให้เขาดูแปลกไปกว่าปกติ เขายืมผ้าเช็ดตัวฉันมาเช็ดหัวกับเช็ดตัวก่อนจะถอดกางเกงยีนส์ตากเหลือแต่บ็อกเซอร์โดดๆ
ฉันนั่งตัวเกร็งและพยายามเว้นระยะห่างให้มากที่สุด ตั้งแต่เกิดมานอกจากอีอาร์ตกับช่างแอร์ ก็ไม่มีผู้ชายหน้าไหนได้รับอภิสิทธิ์ให้มาเหยียบห้องฉันเลยนะ หมอนี่เป็นใครได้เข้าเป็นคนแรกยังไม่พอ ยังเข้ามาแก้ผ้าอ่อยฉันต่อหน้าต่อตาอีก! คือฉันเป็นเจ้าของห้องนะเนี่ย เกรงใจกันบ้างก็ได้!
“เออ เธอ พรุ่งนี้ว่างเปล่า” เขาถามก่อนจะขยับเท้าเข้ามาใกล้พร้อมกับใช้ผ้าขนหนูเช็ดหัวให้แห้งไปด้วย
“ทำไม”
“ว่าจะชวนเธอไปวัดอ่ะ เธอเข้าได้รึเปล่า เหมือนเขาจะห้ามสัมภเวสีนะ” เขาว่า
