“ขึ้นให้ฉันบ้างนะ”
น้ำเสียงแหบพร่าร้องขอ เขาจับร่างงามนั่งคร่อมทับตัวตนอลังการ สอนให้ลูกแมวน้อยควบขี่ไปตามแรงธรรมชาติ
“ขยับหน่อยยิหวา อ๊า! แบบนั้นที่รัก ตอกลงมาแรงๆ”
“ยะ อ๊ะ ยังไงคะ?” คำถามใสซื่อยิ่งทำให้เกียร์หลงใหลจนแทบไม่อยากดึงกายออกห่าง เขาเด้งสะโพกกระแทกใส่คนเบื้องบน พิมพ์ชนกปรือตาร้องครางสนั่น
“อ๊ะ อย่าแกล้ง อื้อ”
“ไม่ได้แกล้งเลย ขยับหน่อย”
เขาเองก็เริ่มไม่ไหวแล้วเช่นกัน เธอเล่นเงอะงะไม่ประสา กลายเป็นบดคลึงกลีบกุหลาบเข้ากับแท่งไม้ของเขาพอดิบพอดี
ความน่ารัก ความไร้เดียงสาของพิมพ์ชนกทำให้เกียร์สุขล้นยิ่งกว่าเสพสุขกับผู้หญิงกร้านโลกที่ผ่านๆ มา
เพิ่งรู้ว่าการได้สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกับหญิงสาวที่ตนเฝ้ารัก เฝ้าปรารถนา มันดีอย่างนี้… นี่เอง
สะโพกหนันเริ่มออกแรงขยับอย่างกล้าๆ กลัวๆ ทันทีที่เธอยกสะโพกแล้วกดทับลงมา เกียร์ก็ตัวสั่นไปกับความเสียวซ่านขึ้นสมอง และตอนที่เขาครวญครา
