เวลาต่อมา
แจงที่คุยกับนวลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พอนิดกลับมาจากมหาลัยเธอก็เข้ามาคุยกับหลานสาวเพื่อขอร้องให้เธอช่วยนิดเมื่อได้ยินแบบนั้นต้องยอมรับเลยว่าเธอตกใจเสียใจและก็กลัวมาก เธอไม่คิดเลยว่า การที่เธอมาอยู่ที่นี้จะกลายมาเป็นหนี้บุญคุณจนทำให้เธอต้องเอาตัวเองไปเป็นตัวประกัน แต่เพราะเธอเป็นคนที่ช่วยเหลือตัวเองมาโดยตลอดแล้วอีกอย่างเธอก็ห่วงแม่ของเธอด้วย ถ้าเธอจะไปเป็นตัวประกันกับเจ้าหนี้ของอา เธอก็คงทิ้งแม่ของเธอไปไม่ได้ เมื่อนิดคิดได้แบบนั้นเธอก็พูดออกมาทันที
“ คุณอาคะ เอาอย่างนี้ไหมคะนิดคงทิ้งแม่ไปไม่ได้หรอคะแต่คุณอาช่วยขอเจ้าหนี้คุณอาได้ไหมคะว่าช่วงปิดเทรอมหนูนิดจะไปทำงานใช้หนี้ให้ ถ้าเขาตกลงหนูนิดก็ตกลงคะ แต่ถ้าเขาไม่ตกลงหนูนิดก็คงต้องเอาแม่ไปนู่นด้วยคะ นิดทิ้งแม่ให้อยู่ที่นี้คนเดียวคงไม่ได้ คุณอารองวคุยกับเจ้าหนี้คุณอาดูนะคะ ถ้าเขาตกลงหนูนิดก็ตกลงคะ “ นิด เธอไม่มีทางเลือกเธอคิดว่าการที่อาของเธอมาขอร้องให้เธอช่วยแบบนี้ เธอคงตันจริงๆแล้วไม่อย่างนั้นอาของเธอคงไม่มาขอร้องเธอแบบนี้หรอก บวกกับรูปของอาเขยของเธอที่มีสภาพสบักสบอม นิดก็เลยพูดกับอาสาวเพื่อหาทางออก แจงเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก อย่างน้อยหลานสาวก็ยอมช่วย ส่วนนวลที่ทำใจไม่ได้เป็นเพราะเธอพาลูกสาวมาที่นี้นั้นเลยทำให้ลูกสาวมาเจอกับเรื่องอะไรแบบนี้ นวลก็เลยไม่กล้ามาสู้หน้าลูกสาวเธอนอนร้องไห้อยู่ในห้องด้วยความรู้สึกเจ็บปวด และก็เสียใจหลังจากที่แจงได้ยินว่าหลานสาวยอมตกลง ในเมื่อเธอขอให้แจงคุยกับเจ้าหนี้แบบนี้ เธอก็รีบจัดการโทรไปหาเจ้าหนี้ทันที
ตื๊ด…..ตื๊ด…..ตื๊ด
( ว่ายังไงมีเงินมาใช้ฉันแล้วเหรอถึงได้โทรมาหาฉัน อย่ามารวดลายให้มันมากไม่อย่างนั้นจะหาว่าฉันไม่เตือน ) เสียงของเจ้าหนี้ที่อยู่ปลายสาย พูดกับแจงด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่แฟงไปด้วยอำนาจ แจงที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็พูดกลับไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
“ เอ้อ…คุณ….คุณอาเธอร์คะ คือว่า….เอ้อ…..คืออย่างนี้คะ “ แจงเธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก จากนั้นเธอก็ตัดสินใจพูดสิ่งที่หลานสาวของเธอขอร้องมาให้เธอฟังทันที อาเธอร์มาเฟียใหญ่เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาถึงกับหัวเราะออกมาอย่างรู้สึกขำกับคำพูดของลูกหนี้ ที่ดูเหมือนว่าจะเรื่องเยอะมากจนเขารู้สึกอยากเจอแล้วละสิ
( ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า นี้เธอคิดว่าฉันเป็นเพื่อนเล่นกับเธอเหรอว่ะ หึหึหึ หลานสาวเธอเป็นใครกล้าดียังไงมาต่อรองฉัน เธอคิดว่าคนอย่างฉันจะสนใจอะไรแบบนั้นเหรอที่ฉันอยากเอาคนของเธอมาเป็นตัวประกันทำงานให้ฉัน เป็นเพราะหนี้ที่เธอกับสามีเป็นหนี้อยู่ ฉันใจดีแค่ไหนแล้วที่ไม่ฆ่าเธอกับผัว อย่ามาเล่นลิ้นกับฉัน ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันใจร้ายไม่ได้ ) อาเธอร์ พูดออกมาด้วยเสียงดุดันหลังจากที่เขาหัวเราะกับสิ่งที่ได้ยินเมื่อสักครู่ กับกันแจงที่ได้ยินแบบนั้นเธอกับรู้สึกหวาดกลัว เพราะไม่ว่าใครที่อยู่ที่อเมริกาต่างก็รู้ดีว่าผู้ชายคนนี้น่ากลัวแค่ไหน เขาเป็นคนพูดคำไหนเป็นคำนั้น ถ้าเขาจะฆ่าใครบอกเลยว่าง่ายมากแม้แต่เจ้าหน้าที่รัฐยังไม่กล้าเข้ามายุ่งเลย ด้วยซ้ำ นิดเมื่อได้ยินเสียงของเจ้าหนี้คุณอาที่ด่ากราดรอดออกมานอกโทรศัพท์ ด้วยความโกรธที่ได้ยินผู้ชายคนที่อยู่ในสายขู่คนที่เธอรัก นิดก็เลยตัดสินใจเดินเข้าไปขอโทรศัพท์จากคุณอาทันที
“ อาคะนิดขอคุยกับเขาหน่อยได้ไหมคะ “ นิดเธอเดินเข้ามาหาอาของเธฮจากนั้นเธอก็บอกว่าเธอจะคุยกับเจ้าหนี้ของอาเอง แจงที่มีสีหน้าหวาดกลัวพร้อมกับร้องไห้ออกมาแบบนั้นเธอหันมามองหลานสาวจากนั้นเธอก็ค่อยๆยื่นโทรศัพท์ให้หลานสาว เพราะสายตาของหลานสาวตอนนี้ดูมุ่งมั้นมาก เธอก็เลยยอมให้หลานสาวคุยกับเขาทั้งที่รู้ว่าเรื่องนี้ไม่หน้าดึงเธอเข้ามายุ่งด้วยเลย
“ สวัสดีคะคุณอาเธอร์ ฉันเป็นหลานสาวของคุณอาแจงคะ ฉันไม่ได้เรื่องเยอะหรือว่าอะไรนะคะแล้วอีกอย่างไม่ใช่ว่าคุณอาของฉันจะไม่จ่ายหนี้คุณสักหน่อย คุณก็ให้เวลาอาฉันกับฉันหาเงินบ้างสิ จะไม่เอาแต่ใจมากไปหน่อยเหรอคะ เป็นถึงมาเฟียแท้ๆแต่กับใจดำไม่มีน้ำใจ “ นิดเธอพูดออกมาด้วยความโกรธที่คนในสายพูดเอาแต่ได้แล้วก็เอาแต่ขู่ เด็กสาวที่ทนฟังต่อไปไม่ไหวเธอก็เลยจัดการด่าชายคนนั้นออกมา นี้เป็นครั้งแรกที่เธอด่าคนแล้วก็พูดไม่เพราะ แจงเมื่อได้ยินที่หลานสาวพูดแบบนั้นกับมาเฟียใหญ่ เธอถึงกับตกใจอ้าปากค้าง ความรู้สึกตอนนี้ของเธอตอนนี้เธอกลัวมาก ถึงมากที่สุดเพราะไม่มีใครกล้าพูดกับมาเฟียคนนี้แบบนี้ อาเธอร์เมื่อได้ยินคนที่จะมาเป็นตัวประกันของเขาพูดกับเขาแบบนี้ เขาก็นิ่งเงียบฟังหญิงสาวพูด ก่อนจพูดอะไรบางอย่างออกมาด้วยเสียงเรียบนิ่ง
( หึหึหึ ดี ) ติ๊ด อาเธอร์ยกยิ้มมุมปากพร้อมกับหัวเราะรอดไรฟันออกมาจากนั้นเขาก็กดวางสาย นิดที่ด่าเจ้าหนี้ยังไม่สะใจพอเห็นเขาวางสายไปเธอก็โกรธ แต่เธอก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากยื่นโทรศัพท์คืนให้อาของเธอ แจงเมื่อได้โทรศัพท์คืนมาด้วยความเป็นห่วงความปลอดภัยของ สามี และก็ตัวหลานสาวเองที่ไปด่ามาเฟียใหญ่แบบนั้นเธอก็เดินเข้ามาพร้อมกับหน้าตาที่ตื่นกลัวเธอเข้ามาหาหลานสาว พร้อมกับพูดออกมาด้วยสีหน้าที่ตื่นกลัวมาก
“ หนูนิด หนูนิดทำไมไปพูดแบบนั้นละลูกหนูรู้ไหมว่าคนที่หนูด่าเมื่อกี่เป็นใคร เขาเป็นมาเฟียที่ทางการไม่กล้ายุ่งเลยนะลูก หนูนิดตายแล้วเราจะทำยังไงกันดี ตายแน่ๆ ฮือออออออ ฮืออออออ “ แจง เข้ามาตำหนิหลานสาวด้วยความโกรธและก็กลัวด้วยความที่เธอรู้ดีว่ามาเฟียคนนี้น่ากลัวแค่ไหน นิดเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกผิดที่ไปด่าเขาแบบนั้น ไม่ใช่ว่าเธอไม่กลัวแต่จะให้เธอทำยังไงได้ ในเมื่อเขาพูดไม่ณุ้เรื่องแล้วอีกอย่างเธอก็โกรด้วยนั้นเลยทำให้เธอด่าเขาไป
ด้านอเมริกา
“ แอชตัน อเล็กซ์ แกไปเตรียมของแล้วก็คนของเรา กูจะไปไทย หึหึหึ กูจะไปดูหน้าคนที่กล้าด่ากู ว่ามันเป็นใครปากดีแบบนี้กูอยากรู้แล้วว่าจะหน้าตาเป็นยังไง “ อาเธอร์ ที่ไม่เคยให้ใครมาด่าเขาได้ถึงสามคำ เพราะแค่มันอ้าปากเขาก็ตัดลิ้นมันแล้ว แต่นี้คนที่ด่าเขาเป็นผู้หญิงแถมยังเป็นลูกหนี้เขาอีกด้วย นั้นเลยทำให้อาเธอร์อยากเห็นหน้าลูกหนี้คนนี้มากว่าเธอจะเก่งแค่ไหน ถ้าเธอเจอเขา
“ ครับนาย “ มือซ้ายกับมือขวา เมื่อได้รับคำสั่งจากเจ้านายแล้วทั้ง๕ุ่ก็ก้มหัวทำความเคารพก่อนจะเดินออกมาทำตามที่เจ้านายเป็นคนสั่ง
“ หึหึหึ ปากดีชิปหายเจอตัวเมื่อไหร่ฉันจะตัดลิ้นเธอทิ้งซะ “ อาเธอร์ แสยะยิ้มมุมปากด้วยรอยยิ้มที่เหี้ยมเกรียม ความรู้สึกของเขามันบอกว่าผู้หญิงคนนี้หน้าสนใจจนเรียกร้องให้เขาอยากไปเห็นเธอที่เมืองไทย ทั้งที่ความจริงแล้วเขาบอกให้ลูกน้องไปอุ้มเธอมาก็สิ้นเรื่องแล้ว แต่ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงอยากไปเจอเธอเอง