บทที่ 12 คลื่นลม
“เฮียไหนบอกว่าจะไม่มาไงครับ” จิณภพเอ่ยขึ้น เมื่อลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เข้ามาในบ้านพักหลังใหญ่
“มึงเลิกถามได้ไหม เอานี่ไป กูให้มึงหยุดงานได้สามวัน เดี๋ยวกูโทรหา” โดนัทโยนกุญแจรถคืนให้กับจิณภพ เขายืนนิ่งอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง ในความลังเลใจว่าใช่จุดหมายปลายทางที่เพื่อนของเขานัดมาหรือไม่
ประตูไม้ถูกเปิดออก ร่างของผู้ชายที่คุ้นเคย ไทโยส่งยิ้มมาให้พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับเอามือคล้องลงไปที่ลำคอของเขา อย่างสนิทสนม
“กูลุ้นแทบตายกลัวว่ามึงจะไม่มา วันนี้กูมีสาวๆ มาให้มึงด้วยนะ รอบนี้กูจัดมาห้าคนเลยนะมีแต่แจ่มๆ ทั้งนั้น” ไทโยพูดขึ้นพร้อมกับดึงเพื่อนให้เดินตามมายังห้องโถงของบ้าน
เสียงพูดคุยอย่างสนุกสนานทำให้โดนัทขมวดคิ้วเข้าหากัน เขาไม่ค่อยชอบบรรยากาศแบบนี้มากเท่าใดนัก เพื่อนของไทโยที่เขาพอคุ้นหน้าคุ้นตาอีกสองคน และยังมีอาคิน พร้อมกับ…แฟนสาวที่เขาหยุดนิ่งมองไปที่เธอ
เส
