รักพี่เสียดายน้อง(ความลับของมีนา)

สองพี่น้องที่น่าสงสาร

"อีอร มึงนี้เสือกเรื่องชาวบ้านจริงๆ โดนไปรอบที่แล้วไม่เข็ดสินะ?"สมรศรีมองเหยียดไปที่เจ๊อรพลางเบ้ปากใส่อย่างไม่เกรงกลัว เพราะเธอถือดีว่าผัวตัวเองเป็นตำรวจและคลุมแถวนี้ เธอจะตบตีหรือทำอะไรหลานตัวเองยังไงก้อได้

"อยู่ดีไม่ว่าดีนะบุกเข้าบ้านกูมาให้กูตบถึงที่เลยนะอีแก่!!!!"น้ำสมเอ่ยอย่างไม่มีสัมมาคาระวะ เธอนิสัยได้ใครคงไม่ต้องบอก ความร้ายกาจและไร้มรรยาทเธอถอดแบบผู้เป็นแม่มาไม่มีผิดเพี้ยน

"มึงสองแม่ลูกนี้มันเกินเยี่ยวยาจริงๆ มีนามันทำอะไรให้มึงนักหนาถึงได้จงเกลียดจงชังมันนัก เงินทองข้าวปลาอาหารมันก็หาเข้าบ้านไม่เคยขาด พวกเอ็งทำกับมันแบบนี้ได้ยังไง ถ้าเกลียดมันนักก็ปล่อยมันไป ข้าจะรับผิดชอบมันเอง" เจ๊อรเอ่ยพร้อมกับตั้งท่าจะเดินเข้าไปเพื่อแกะเชือกที่มัดมีนาไว้กับเสากลางบ้าน

"หยุดอยู่ตรงนั้นนะอีอร ถ้ามึงก้าวเข้ามาอีกก้าวเดียวกูจะยกหูหาผัวกูให้มาเอามึงเข้าคุกเดียวนี้เลย ข้อหาบุกรุกมึงก้อรู้ดีแก่ใจมึงนี้อีอรว่าผัวกู หมวดประภาส เขาจัดการได้แค่กูสั่ง!!!!"

"ถ้ากูกลัวมึงกูคงไม่มาถึงนี้หรอกว่ะ"เจ๊อรเอ่ยพร้อมกับชูโทรศัพท์ของเธอที่ทำการอัดคลิปตั้งแต่เข้ามาและยังอัดเสียงสนทนาทุกอย่างไว้อีกด้วย

"กูก็อยากรู้เหมือนกันว่าพวกมึงจะเก่งเกินพลังโซเชียลได้มั๊ย ถ้ามึงไม่ปล่อยมีนามากูจะกดโพทส์ความชั่วของพวกมึงให้คนทั้งโลกรู้ตอนนี้เลย แล้วมึงไม่ต้องคิดจะมาตุกติกกับกูนะเพราะกูส่งคลิปนี้ให้ญาติกูแล้วถ้าพวกมึงแตะต้องกูแม้แต่ปลายเสี้ยวนิ้วเดียวญาติกูพร้อมสแตนบายอัพคลิปมึงแน่นนอน"

สองแม่ลูกเมื่อได้ยินถึงกับหน้าถอดสีเพราะพวกเธอรู้ถึงพลังโซเชียลดีและถ้าคลิปนี้หลุดไปคงได้เดือดร้อนถึงขั้นผัวอาจต้องออกจากราชการแน่นๆเพราะในคลิปสมรศรีเป็นคนพูดยศพูดชื่อผัวตัวเองอย่าชัดเจน

"แหม๋ พี่อรก็ ฉันแค่หยอกเล่นขำๆเองจ๊ะ อย่าถือโทษโกรธเลยนะจ๊ะ ส่วนนางมีนาเนี๊ยพี่อย่าห่วงนะต่อไปนี้ฉันจะไม่ทำอะไรมันอีกแล้วจ๊ะ ใช่มั๊ยจ๊ะน้ำส้ม"นางสมรศรีรีบจีบปากจีบคอเปลี่ยนสีจากหน้ามือเป็นหลังมือทันทีเพราะไม่อยากเดือดร้อน

"จ๊ะๆ ใช่จ๊ะ น้ำส้มต้องกราบขอโทษป้าอรด้วยนะจ๊ะที่พูดไม่คิดทำอะไรวู่วามไป ส้มแค่โมโหน่ะป้า ดูสินังมีนากับไอ้สิงหามันทำร้ายแม่ฉันก่อน เลือดไหลเนื้อหลุดเลยนะ นี้แม่ฉันไม่เอาเรื่องพวกมันก็บุญเท่าไหร่แล้ว เพราะฉะนั้นหายกันนะป้านะ"น้ำส้มเองก้อดัดจริตพลิกลิ้นรวดเร็วไม่ต่างจากผู้เป็นมารดา

"ไม่จริงนะ ผมแค่ป้องกันตัวป้าสมรกับพี่ส้มนั้นแหละที่ทำร้ายพี่มีนากับผมก่อน"เสียงของสิงหาดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเจ๊อร เจ๊อรเห็นว่าลูกค้าหน้าหล่อที่นั้งกินข้าวในร้านเมื่อสักครู่เป็นคนอุ้มสิงหามา เขาคือหมอสองนั้นเอง หมอสองอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมใครช่างใจร้ายทำกับเด็กตัวเล็กๆวัยไล่เลี่ยกับหลานของเขาได้ลงคอจึงให้เด็กชายตัวน้อยพามาดู สองแม่ลูกเมื่อเห็นว่ามีชายหนุ่มหน้าตาดีท่าทางผู้รากมากดีอุ้มพาสิงหามาก็พยายามจะเปลี่ยนสถานการณ์

"ตายแล้วสิงหาเจ็บมากมั๊ยลูก โธ่ๆๆๆ หลานป้า ป้าขอโทษนะลูกป้าพลั้งมือไป น้ำส้มไปอุ้มน้องมาสิลูก" สมรพยายามพลักลูกสาวตนไปใกล้ชายหนุ่มที่อุ้มสิงหาอยู่

"ไม่ต้องผมจะพาเด็กไปโรงพยาบาล"หมอสองถึงจะเป็นคนใจดีอ่อนโยนและใจเย็นแต่กับคนนิสัยไม่ดีหรือพวกคนเลว หมอจะแสดงออกความไม่ไว้หน้าหรือไม่เกรงใจอย่างชัดเจน

"ปะ ไปทำไมคะแผลแค่นั้นพวกเรารักษากันเองได้ โดนมาหลายทีแล้วไม่ตายหรอก เอ้ย!!!ไม่ใช่ๆ ฉันหมายถึงว่าแผลแค่นั้นทายาเดียวก็หายค่ะเด็กๆพวกนี้แข็งแรงจะตาย "สมรศรีไม่ยอมที่จะให้พาคนของตัวเองออกไปเพราะเธอรู้ดีว่ามันจะนำความยุ่งยากเดือดร้อนมาให้

แต่หมอหนุ่มไม่ฟังเขาส่งสิงหาให้เจ๊อรอุ้มไว้ก่อนจะเดินเข้าไปแกะเชือกที่มัดเด็กสาวไว้ สภาพเธอนั้นผมเผ้ายุ่งเหยิงคราบเลือดเกระกรังใบหน้าบูดบวมมีแต่รอยฟกช้ำ เบ้าตาสองข้างบวมเบ้งเพราะถูกชกดวงตาเธอปิดสนิท ตามเนื้อตัวมีแต่รอยถูกฟาดเป็นทางยาว แขนขาบางจุดมีรอยโดนไม้บาดจนเลือดไหลซิบ หมอหนุ่มเห็นสภาพของเด็กสาวแล้วอดที่จะเวทนาไม่ได้

"อื้ออ สะ สิง สิงหา อึก อื้อ"เด็กสาวรู้สึกตัวเพราะถูกสัมผัสจากหมอหนุ่มที่ช้อนร่างของเธอขึ้นเพื่อจะอุ้มพาไปโรงพยาบาล เธอเรียกหาน้องชายทั้งๆที่ตัวเองนั้นบาดเจ็บหนัก

"สิงหาปลอดภัยแล้วฉันจะพาหนูไปโรงพยาบาลนะ"หมอหนุ่มเอ่ยบอกร่างบางที่แทบไม่ได้สติ

"นี้คุณ วางหลานฉันลงนะคุณไม่มีสิทธิเอามันไปไหนทั้งนั้น วางมันลงเดียวนี้!!!!สมรศรีตะหวาดเสียงดังลั้นที่ชายหนุ่มถือวิสาสะจะพามีนาไป

"หุบปาก คุณนี้มันช่างน่ารังเกียจ!!!!"หมอหนุ่มเอ่ยและพามีนาเดินออกไปโดยไม่สนใจสมรศรีที่ตะโกนด่าไล่หลัง

"แกมันรนหาที่คอยดูนะฉันจะแจ้งความแกข้อหาบุกรุกลัพพาตัว แกรู้มั๊ยผัวฉันเป็นใคร อร้ายๆๆๆๆๆ" สมรศรีกรี๊ดร้องโมโหหนักที่ถูกด่าถูกฉีกหน้าและถูกเมินโดยคนที่ไม่รู้จักกัน หล่อนรีบยกหูโทรศัพท์หาผัวตำรวจของตนทันที

โรงพยาบาล

มีนาและสิงหาถูกพามาโรงพยาบาลโดยมีเจ๊อรมาด้วย หมอสองได้คุยกับเจ๊อรถึงได้รู้ความเป็นมาว่าทำไมสองพี่น้องถึงถูกทารุณอย่างโหดร้ายขนาดนี้ คนจิตใจดีและมีเมตาอย่างหมอหนุ่มนั้นสะเทือนใจอย่างมากที่เด็กสองคนต้องมาประสพเหตุเช่นนี้

"ป้าไม่ต้องเป็นห่วงนะครับผมจะช่วยเด็กสองคนนั้นเอง"หมอหนุ่มแนะนำตัวกับเจ๊อรว่าเขาเป็นใคร เจ๊อรจึงขอร้องให้ช่วย ถึงเจ๊จะไม่ขอร้องยังไงเขาก็จะช่วยอยู่แล้วเพราะเขาคงไม่สามารถปล่อยผ่านเรื่องที่น่าสะเทือนใจอย่างนี้ไปได้

"ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ ขอบคุณมากจริงๆ ฉันก็คนหาเช้ากินค่ำไม่มีอำนาจอะไรจะไปต่อกรกับพวกนั้นมันได้เลยค่ะ ถ้าหมอช่วยมีนากับสิงหาได้ฉันยกมือท่วมหัวเลยค่ะหมอ ฉันอยากเห็นเด็กๆหลุดพ้นจากนรกขุมนั้น"

"ขอบคุณป้าอรกับพี่ชายนะครับที่ช่วยผมกับพี่ไว้"สิงหาเป็นเด็กฉลาดและชั่งพูดที่สำคัญยังรู้จักกาลเทสะมีสัมมาคาระวะอีกด้วย หมอหนุ่มอดจะเอ็นดูในความรู้ความและฉลาดของเด็กน้อยไม่ได้ เด็กคนนี้คงจะถูกพ่อแม่และพี่สาวอบรมมาอย่างดีแน่นๆ

ส่วนมีนานั้นบาดเจ็บและบอบช้ำภายในมากต้องพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลหลายวัน หลังจากแน่นใจแล้วว่าสิงหากับมีนาไว้ปลอดภัยดีแล้วเจ๊อรก็ขอกลับบ้านเพื่อขายอาหารตามสั่งของแกต่อ หมอสองอาสาไปส่งเจ๊อรที่บ้านเพราะอยากจะไปจัดการกับสองแม่ลูกนั้นให้จบ ทันทีที่ลงรถมาเจ๊อรก็พบว่าร้านของตนนั้นเต็มไปด้วยตำรวจและไทมุง

"นั้นไงพวกมันมาแล้ว พี่ภาสไอ้นั้นแหละที่มันบุกรุกบ้านเราลักพาตัวมีนากับสิงหาไป" นางสมรรีบฟ้องสามีของตนทันที ประภาสในชุดตำรวจเต็มยศวางมาดบาตใหญ่ เดินปรี่เข้าหาเจ๊อรและหมอหนุ่ม ชาวบ้านมากมายต่างมายืนดูด้วยความสนใจบางคนไลฟ์สดลงโซเชียลทำให้ตอนนี้ภาพของหมอหนุ่มว่อนหราไปทั่วโลกอินเตอร์เน็ต

"ผมขอจับกุมพวกคุณในข้อหาบุกรุก ลักพาตัว กักขังหน่วงเหนี่ยว และพรากผู้เยาว์"ประภาสกล่าวเสียงดังส่วนสมรศรีและน้ำส้มลูกสาวยิ้มเยาะอย่างสะใจ

"หึ!!!! ไอ้สวะเอ้ย พวกแกนี้มันขยะดีๆนี้เอง"หมอหนุ่มเอ่ยโดยไม่สะทกสะท้านเขาจ้องหน้าประภาสกลับด้วยสายตาที่เย็นชาแบบเดียวกับสายตาของผู้เป็นพี่ชายไม่มีผิด ซึ่งแววตาแบบนี้ไม่ใช่จะได้เห็นกันง่ายๆ แววตาเย็นชาจากหมอหนุ่มผู้สุขุมและจิตใจดี คนที่ได้เห็นสายตาแบบนี้ของเขามีแต่คนที่ชะตาใกล้จะขาดเท่านั้น!!!!!!!!!

?????????????