“อ้าขาหน่อยพิณ”
ร่างเปลือยเปล่าที่ยืนหันหน้าไปทางกระจกใสบานใหญ่ทำตามเสียงที่สั่งอย่างว่าง่าย มือหนาของคนที่ยืนซ้อนหลังตะปบเข้าที่อกอวบ บีบเคล้นอย่างหนักหน่วงตามอารมณ์ดิบเถื่อน มืออีกข้างกอบกุมความโหนกนูนใจกลางสาว เขี่ยเม็ดสวาทที่กำลังบวมเป่งจากอารมณ์ใคร่
“อ๊ะ คุณชาร์ล อ๋าาาา” เพลงพิณร้องเสียงหลง ทั้งลมหายใจร้อนที่รดหลังหู ทั้งมือที่ทำงานอย่างสอดประสาน ทั้งท่อนเอ็นแข็งร้อนที่จ้วงแทงเข้าในร่างกายของเธออย่างไม่ผ่อนแรงทำให้เธอแทบจะไม่มีแรงยืน เพลงพิณเอนตัวไปข้างหน้า จนตัวของเธอแนบไปกับกระจกบานหนา ที่อีกฟากของกระจกคือภาพวิวของตึกสูงในเมืองใหญ่
“ลองคิดดูสิพิณ ถ้ามีใครจากสักตึกมองมาที่นี่ เขาจะต้องเห็นภาพของฉันที่กำลังตอกเข้าไปในตัวพิณแน่ๆ อื้มมมม” ชาร์ลใบหน้าเหยเก ตอนที่โพรงนุ่มร้อนขมิบตอดหลังจากที่เพลงพิณได้ยินคำพูดปลุกเร้าของเขา “ซี๊ดดด นี่พิณเป็นพวกชอบโชว์เหรอ รัดฉันแน่นกว่าเดิมอีก โอ้ววว
