ตอน : “เลือด..꧞ และรากเหง้า”" 𖥧 𖧧

2031 คำ
𖤘 ลินา ภาคิน และเอรินลูกสาว 𖤘 ลินา ภาคินกลัวลูกเป็นแบบแม่ เลยพาลูกกลับประเทศไทย และออกจากระบบชีพจรโดยถาวร 𖤘 กลับมาหาพ่อของลินา มาเรียนรู้การบริการธุรกิจมาเฟียต่อที่ประเทศไทย 𖤘 เพื่อ “สร้างอนาคตในอดีต” ด้วยการกลับมา เรียนรู้ธุรกิจมาเฟียของพ่อ ที่ลินาเคยหลบหนีจากมัน 𖤘 คราวนี้ในฐานะแม่ และผู้หญิงที่ไม่ใช่นักรบอีกต่อไป 𖤘 แต่เป็น “ผู้นำชีวิต” ของครอบครัวและทายาท “ลูกของฉันไม่ควรต้องรู้ว่าโลกเคยบังคับให้แม่ของเธอเลือกระหว่าง ‘รัก’ กับ ‘รอด’”ลินา เดอลาเซ่ ꕤ ความกลัวที่ไม่มีใครเข้าใจ 𖤘 หลังเหตุการณ์ช่วย “ลูเซีย” เด็กหญิงที่อาจเป็นผลผลิตของระบบ Ashthorn เอริน เริ่มมี “ความเปลี่ยนแปลง” อารมณ์แกว่งตามชีพจรของผู้อื่นได้รุนแรง 𖤘 เธอรู้สึกเหนื่อยง่ายเมื่อเข้าใกล้คนที่มีความเศร้า หรือบาดแผลทางใจ 𖤘 ภาคิน พยายามหาสาเหตุทุกอย่าง แต่ไม่พบคำตอบ 𖤘 ลินา รู้ทันที มันไม่ใช่ทางกายภาพ แต่มาจาก “พันธุกรรมชีพจร” “เธอกำลังเป็นเหมือนฉัน” ลินากระซิบเบาๆ “และฉันไม่ต้องการให้ลูกฉัน..กลายเป็นอาวุธอีกคนหนึ่งบนโลกใบนี้” ꕤ การตัดสินใจ — ออกจาก Pulse Root 𖤘 ในคืนหนึ่ง เธอกับภาคินตัดสินใจ ปิดระบบเชื่อมต่อชีพจรทั้งหมด เผาทิ้งโค้ดของระบบที่เคยใช้ฝังรหัสคลื่น 𖤘 บันทึกข้อความสุดท้ายไว้ใน Pulse Root: “นี่คือคำสาบานของพ่อและแม่ ที่จะไม่ให้ใครใช้ชีพจรของลูกเราเป็นเครื่องมืออีกต่อไป” 𖤘 พวกเขาเก็บของเงียบๆ และเครื่องตรวจจับชีพจรโลกทั้งหมด จากครอบครัวเดอลาเซ่ เหมือนพวกเขาไม่เคยมีอยู่ในระบบนั้นเลย ꕤ กลับประเทศไทย — กลับสู่รากเหง้าของอำนาจ 𖤘 ณ ประเทศไทย 𖤘 ที่ซึ่งลินาเคยหนีจาก “พ่อ” ของเธอ ผู้นำเครือข่ายมาเฟียใต้ดินในอดีต เจ้าสัวดอน คาร์ลอส เดอลาเซ่ หรือในวงการคือ “เสือดอน คาร์ลอส บางกอก” 𖤘 เมื่อพวกเขากลับมา พ่อของลินาไม่ได้ถามอะไรเลย เขาแค่มองหน้าหลานสาว และพูดเพียงคำเดียว “เด็กคนนี้เป็นเลือดของเสือจริงๆ” ꕤ ลินา – กลับมาในฐานะ “ลูกสาวเจ้าพ่อ” ที่พร้อมบริหารอำนาจ 𖤘 ในวัยที่ไม่ใช่สาวไร้เดียงสาอีกต่อไป ลินา กลับเข้ามาใน “สมาคมใต้ดิน” ของกรุงเทพฯ ในฐานะ ทายาทโดยสายเลือด 𖤘 แต่เธอไม่ได้ต้องการครองโลก เธอต้องการ ควบคุมระบบธุรกิจที่ครั้งหนึ่งเธอเคยเกลียด เพื่อป้องกันไม่ให้มันกลืนคนรุ่นลูกของเธออีก 𖤘 ภาคิน แม้ไม่ถนัดในโลกแห่งเครือข่ายสีเทานี้ แต่เขากลายเป็น “ที่ปรึกษาเงียบ” ที่คอยสังเกตการณ์ จดบันทึก 𖤘 จัดการระบบบัญชี ความปลอดภัย และข้อมูลหลังบ้าน 𖤘 ในขณะที่ลินาเดินหน้าเจรจาอย่างเป็นมืออาชีพ ꕤ เอริน — เด็กหญิงจากชีพจร สู่ “ทายาทเงาแห่งบางกอก” 𖤘 แม้จะยังเด็ก แต่เอรินได้รับการฝึกฝนแบบใหม่ ไม่ใช่การอ่านชีพจร..แต่คือการอ่าน “ใจคน”เธอเริ่มเรียนรู้การบริหารธุรกิจสีเทา เช่น โรงแรม หน่วยรักษาความปลอดภัย การเงินลับ 𖤘 พบว่า..“การปกครองที่ดี ไม่ต้องใช้ปืน ไม่ต้องใช้ชีพจร” “แต่ใช้ความเข้าใจ ว่าใครเจ็บปวดและใครต้องการหนีอะไร” 𖤘 ลินาภูมิใจ เพราะลูกของเธอ “ไม่เลือกเป็นอาวุธ” แต่เลือกเป็น “ร่มเงา” ให้กับคนที่ไม่มีที่พึ่ง ꕤ อดีตไม่เคยจากไป..แต่มันเปลี่ยนรูปแบบ 𖤘 วันหนึ่ง มีข้อความส่งมาที่เบอร์ลับของลินา เพียงสัญลักษณ์เดียว..∆ 𖤘 สัญลักษณ์เก่าของกลุ่ม Acheron ที่ไม่มีใครคิดว่ายังเหลือรอด 𖤘 ลินาวางโทรศัพท์ลง หันไปหาภาคินที่กำลังดูแลสวนหลังบ้าน แล้วพูดแผ่วเบา “บางสิ่ง..เราอาจทิ้งมันไม่ได้ตลอดไป” “แต่ตอนนี้ฉันมีครอบครัวที่พร้อมเผชิญกับมัน..ในแบบที่เราเลือกแล้ว” 𖤘 ภาคินพยักหน้า 𖤘 เอรินเดินเข้ามากอดแม่ไว้แน่น 𖤘 ลินา, ภาคิน, และ เจ้าสัวดอน คาร์ลอส (พ่อของลินา) ที่พาเอริน ลงสนามจริง เพื่อเรียนรู้ ธุรกิจของแม่ในยุคใหม่, 𖤘 ธุรกิจของตาในเครือข่ายมาเฟียดั้งเดิม, และ การตีความใหม่ของอำนาจ ในสายตาของเด็กหญิงที่เติบโตมาระหว่าง “ชีพจร” กับ “เลือด” : รากเหง้า อำนาจ และความจริงของครอบครัว ꕤ กรุงเทพฯ — ยามเช้าในคฤหาสน์เดอลาเซ่ 𖤘 บ้านเดิมของ “เจ้าสัวดอน คาร์ลอส” กลับมามีชีวิตอีกครั้ง 𖤘 ไม้สักเก่า แผ่นป้ายจีน และกลิ่นของชาอบแห้งในโรงอบด้านหลัง 𖤘 ลินาพาเอรินเดินผ่านห้องโถงข้างๆ คือพ่อของเธอ ชายชราในชุดสูทสีเทาเข้ม สายตาคมแม้สูงวัย “เอริน” ลินากระซิบเบาๆ “ที่นี่คือสถานที่ที่แม่เคยสาบานว่าจะไม่กลับมา แต่แม่กลับมาเพื่อลบคำสาบานนั้นให้เป็น ‘ทางเลือก’ ของเธอ” ▰ จุดเริ่มต้นของการเรียนรู้: อาณาจักรสามเงา 𖤘 ธุรกิจของ “แม่” เครือข่ายลงทุนสีเทา 𖤘 ลินาพาเอรินไปยังตึก ‘Pulse Ventures’ ย่านสุขุมวิท บริษัทลงทุนที่ดูหรูหรา แต่เบื้องหลังคือการฟอกเงินสะอาดให้กลุ่มที่เคยผิดกฎหมายได้เริ่มต้นใหม่ “แม่ไม่ได้สอนให้เธอฟอกเงินนะลูก” ลินายิ้ม “แม่สอนให้เธอรู้ว่าเงินที่สะอาด บางทีมันก็เคยผ่านเลือดมาเหมือนกัน แค่เราต้องรู้ว่าใช้มันไปทางไหน” 𖤘 เอรินได้เรียนรู้ “การประเมินความเสี่ยงแบบมาเฟีย” ซึ่งไม่ใช่แค่การดูตัวเลข แต่การดู “เจตนาในชีพจรของคนที่ขอเงินเรา” 𖤘 ธุรกิจของ “ตา” ระบบคุ้มครองเครือข่ายคลาสสิก 𖤘 เจ้าสัวดอน พาเอรินเข้าโกดังเก่าในย่านบางรัก ที่นั่นคือศูนย์คุม “โลจิสติกส์ใต้ดิน” ของตลาดมืดแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไม่ใช่ยา ไม่ใช่อาวุธ แต่คือ “ข้อมูลลับ-แลก-การคุ้มครอง” “สมัยแม่เธอไม่ยอมรับโลกนี้ แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาเพราะมันจริง” “แต่เธอไม่ต้องกลัวหรอก เอริน” “เพราะตาจะสอนให้หนูเดินได้ โดยไม่ต้องแบกเงา” 𖤘 เอรินได้เรียนรู้ โครงสร้างอำนาจที่ไม่อยู่ในระบบรู้จัก “เจ้าพ่อ” ที่ไม่เคยปรากฏในรายงานรัฐบาล และรู้ว่า “บางครั้งการอยู่เงียบๆ คือการควบคุมที่ใหญ่ที่สุด” 𖤘 ธุรกิจของ “พ่อ”ห้องรักษาแห่งความลับ 𖤘 ภาคินพาเอรินเข้าสู่คลินิกใต้ดินที่เขาสร้างเอง ห้องนี้ไม่เคยปรากฏในระบบของสาธารณสุข แต่มีคนไข้ที่ไม่มีที่ใดในโลกยินดีรักษา: อดีตสายลับ, ผู้ทรยศที่อยากไถ่โทษ, เหยื่อจากการทดลอง “พ่อไม่ได้รักษาแค่ร่างกาย” “พ่อรักษาคนที่โลกไม่ต้องการ เพราะเขายังมีโอกาสรักใครได้อีก” 𖤘 เอรินเห็นคนตาบอดคนหนึ่งร่ำไห้เพราะได้ยินเสียงลูกสาวครั้งแรกหลังผ่าตัด และเข้าใจว่า การมีอำนาจ ไม่ใช่การทำให้คนกลัว แต่คือการให้เขากลับมารู้สึกว่า ‘มีค่า’ อีกครั้ง ▰ จุดเปลี่ยน: เธอจะเป็นใคร? 𖤘 ในค่ำคืนหนึ่ง หลังเรียนรู้อาณาจักรของทั้งสามคน เอรินนั่งอยู่บนดาดฟ้าคฤหาสน์ ลมพัด เสียงเมืองกรุงเทพฯ คลอเบาๆ 𖤘 เธอถามแม่ว่า.. “แม่คะ แล้วถ้าหนู ไม่อยากเป็นมาเฟียล่ะ?” “ไม่อยากฟังชีพจรใคร ไม่อยากปกครองใคร ได้ไหม?” 𖤘 ลินานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนตอบ “ลูกคือสิ่งเดียวที่แม่ไม่เคยตั้งโปรแกรมไว้” “ไม่ว่าเธอจะอยากเป็นผู้นำ หรือคนที่เดินหนีจากทุกอย่าง แม่จะยังอยู่ข้างเธอ” 𖤘 ภาคินเดินเข้ามา ยิ้มเงียบๆ แล้วบอกลูกสาวว่า “แต่ถ้าวันไหนเธอเลือกกลับมา ให้รู้ไว้ว่า พวกเราเคยเปลี่ยนโลกได้ด้วยมือเปล่า และเธอก็ทำได้เช่นกัน” ▰ จุดเริ่มของสายเลือดที่ไม่เหมือนใคร 𖤘 เช้าวันใหม่ 𖤘 เอรินลุกขึ้นสวมสูทนักเรียนมาเฟียของตน แต่เธอเลือกติด เข็มกลัดรูปชีพจรล้อมด้วยดอกไม้ที่เธอสร้างเอง 𖤘 เธอกล่าวในที่ประชุมเล็กๆ ของฝ่ายธุรกิจครอบครัว “ฉันไม่ใช่แม่ฉัน ไม่ใช่ตาฉัน และไม่ใช่หมอแบบพ่อ” “แต่ฉันเป็น ‘เอริน’ คนที่ฟังชีพจรของทั้งโลกแล้ว เลือกจะเต้นเป็นของตัวเอง” 𖤘 ในเงาเบื้องหลัง กลุ่มใหม่ที่เธอสร้างขึ้นกำลังถือกำเนิด เครือข่ายมาเฟียใหม่ที่ไม่ใช่แค่เรื่องอำนาจ 𖤘 แต่คือการฟื้นฟูโลกเงา ด้วยหัวใจของคนรุ่นใหม่ที่เข้าใจทั้งอดีต และอนาคต 𖤘 จากเส้นทางใหม่ของ “เอริน” ลูกสาวของลินาและภาคิน ที่เริ่มก้าวเข้าสู่โลกธุรกิจสีเทาในฐานะ “ทายาทที่เลือกทางเอง” 𖤘 พร้อมกับภารกิจแรก ที่เปิดเงาของอดีต พร้อมคำถามว่า เลือดที่เธอสืบทอดมานั้นจะใช้เพื่อปกป้องหรือเพื่อครอง ▰ ภารกิจแรกของทายาทเงา ꕤ ณ เวลา 02:03 น. – เขตอุตสาหกรรมร้าง จังหวัดนครปฐม 𖤘 ณ โรงงานกระจกที่ไม่มีการใช้งานมาเกือบสิบปี ไฟดวงเดียว สว่างท่ามกลางความมืด กล้องวงจรปิดถูกดึงสัญญาณออกทุกตัว แต่โดรนชีพจรของเอรินกลับจับจังหวะชีพจรได้หลายชุด “มีใครอยู่ข้างใน แต่ชีพจรไม่เหมือนคนปกติ” เอรินรายงานผ่านไมโครคอม 𖤘 เธอได้รับมอบหมายจากลินา ให้ตรวจสอบเครือข่ายการขนย้าย “รหัสชีพจรปลอม” ที่กำลังแพร่ในตลาดเอเชีย 𖤘 การซื้อขายชีพจรปลอมไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่นี่ต่างออกไป 𖤘 ชีพจรปลอมชุดนี้สามารถ ‘ลอกพฤติกรรม’ ได้ไม่ต่างจากของจริง และอาจถูกใช้สร้างผู้นำปลอม, พยานปลอม หรือแม้แต่ฆาตกรที่ไม่มีตัวตนจริงในระบบ ꕤ พลังใหม่ที่เธอไม่รู้ว่ามี 𖤘 เอรินบุกเข้าไปเพียงลำพัง ไม่ใช่เพราะอวดดี แต่เพราะ ภาคินเคยสอนเธอว่า “การฟังชีพจรของศัตรู แม้จะอันตราย แต่มันจะบอกความจริงมากกว่าคำพูดใด” 𖤘 เมื่อเข้าไปถึงใจกลางโรงงาน เธอพบ “ห้องชีว่าสังเคราะห์” ที่มีร่างมนุษย์ในถังชีวะ 4 ใบ และชายคนหนึ่ง..ผู้ที่ควรตายไปแล้วในภารกิจ “Lazarus” “เขาเคยเป็นเพื่อนร่วมทีมแม่ฉัน” “ยูเธอร์ เบลดาเรส นักล่าหมายเลข 3 ของ Ashthorn” 𖤘 ยูเธอร์ยังไม่ตาย และเขาไม่ได้อยู่ฝ่ายใดอีกต่อไป เขา “สร้างชีพจรปลอม” เพื่อปลดปล่อยมนุษย์ที่ไม่มีตัวตนในระบบ เขาไม่ใช่อาชญากร แต่ก็ไม่ใช่ฮีโร่ “โลกของเธอ ไม่เหลือที่สำหรับพวกเรา” “เพราะพ่อแม่เธอปิดประตู Pulse ไปแล้ว” “งั้นเราจะสร้างชีพจรของพวกเราเอง ชีพจรของ ‘เงา’ ” ꕤ เอรินต้องเลือก 𖤘 เธอสามารถแจ้งลินาเพื่อส่งทีมเข้าจับหรือ เธอจะฟัง ‘ชีพจรของเขา’ ที่ไม่เต้นเพื่ออำนาจ แต่เพื่อความอยู่รอด “หนูไม่ใช่ผู้พิพากษา…” “แต่หนูจะเป็นคนที่อยู่ตรงกลางระหว่างสิ่งที่พ่อแม่เคยสู้และสิ่งที่โลกกำลังกลัว” 𖤘 เธอบันทึกข้อมูลทั้งหมด แต่ไม่เรียกทีมลินาเข้าจับ เธอปล่อยยูเธอร์ไป พร้อมคำเตือน “ถ้าคุณใช้ชีพจรปลอมเพื่อสร้างความตาย ฉันจะเป็นคนสุดท้ายที่คุณได้ยินหัวใจของตัวเอง” ▰ เงาจากรุ่นก่อน / The Ones Who Remember ꕤ กลับมายังคฤหาสน์เดอลาเซ่ หลังภารกิจ 𖤘 เอรินนั่งเงียบอยู่ในห้องรับแขก เจ้าสัวดอน มองหลานสาวแล้วเอ่ยเพียงประโยคเดียว “หนูปล่อยเขาไป เพราะเห็นความเป็นคนในตัวเขา หรือเพราะกลัวจะกลายเป็นเหมือนแม่หนูในวันนั้น?” 𖤘 เอรินไม่ตอบทันที แต่ภาคินเดินเข้ามา วางมือลงบนบ่าลูกสาว “เธอเลือกในสิ่งที่แม่เธอไม่เคยได้รับสิทธิ์จะเลือก และนั่นคือชัยชนะของคนรุ่นใหม่” ꕤ คำเตือนที่ซ่อนในอดีต 𖤘 หลังภารกิจ เอรินได้รับแฟลชไดรฟ์ลับจากเครือข่ายในฮ่องกง ในนั้นมีข้อความเสียง จากบุคคลที่หายสาบสูญไปพร้อม Ashthorn 𖤘 เสียงนั้นคือ ดร.ฟอลเทียร์ อดีตผู้ออกแบบระบบชีพจรต้นแบบ “เด็กที่ชื่อเอริน..คือสายเลือดเดียวที่มีรหัส ‘ปฏิเสธระบบได้โดยสมบูรณ์’” “อย่าให้ใครรู้..แม้แต่แม่ของเธอ” ▰ โลกที่ไม่มีชื่อ 𖤘 กลางคืนในสวนหลังคฤหาสน์ เอรินมองพระจันทร์ ก่อนถามภาคินที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ “พ่อ..หนูเป็นคนธรรมดาได้ไหม?” 𖤘 ภาคินหันมายิ้ม “ลูกไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นคนธรรมดา” “แต่ลูกสามารถเลือก ‘ทำอะไรธรรมดา’ เพื่อคนอื่นได้ ถ้านั่นคือสิ่งที่หัวใจลูกต้องการ” ʚ ═══・୨୧・═══ ɞ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม