[เดือนหนาว]
“ขอไวน์เข้าใกล้หนาวกว่านี้ได้ไหม” เอ่ยถามเสียงแผ่วทว่าแววตาที่มองมากลับแน่วแน่
“…แค่ใกล้กันเฉย ๆ ใช่ไหม” ฉันถามกลับ ยิ่งมองหน้าเขาหัวใจก็เต้นถี่ขึ้นเรื่อย
“อื้ม แค่เข้าใกล้กว่านี้อีกนิด” ว่าจบก็ทาบจูบลงมาบนกลีบปากฉัน สัมผัสอุ่น ๆ ของเรียวปากหนาที่กดทับลงมาทำให้ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ความคิดในหัวเริ่มตีกันมั่วไปหมด ทั้งความรู้สึกวาบหวามอย่างประหลาดก็ทำให้ฉันทำอะไรไม่ถูก
“อื้ออ…” ฉันขยุ้มเสื้อยืดที่อกไวน์ไว้แน่นเมื่อเริ่มหายใจติดขัด ทั้งความรู้สึกรอบเอวที่แน่นขึ้นเพราะโดนกอดรัดก็ทำให้ฉันอกสั่นขวัญหาย
ไวน์ไม่ได้รุกล้ำเข้ามาในโพรงปาก แต่ลิ้มเลียตามเรียวปากอย่างเชื่องช้าและละเมียดละไม ค่อย ๆ บดขยี้และขบเม้มกลีบปากฉันเบา ๆ ไม่ได้รีบร้อนแต่ก็ไม่ได้เนิบนาบจนเกินไป
“อืมม” เสียงคลอเบา ๆ ของคนที่ป้อนจูบมาให้ดังขึ้นในลำคอหนา ความประหม่าของฉันลดน้อยลงเมื่อไวน์คลายอ้
