“ไม่ใช่สักหน่อย” พี่ชายของเขารู้ทันไปหมดทุกอย่าง จนไม่กล้าสบสายตาแสร้งหันมองไปทางอื่น แต่ก็ยังไม่ยอมออกไปยืนกอดอกผิงตู้หนังสือบานใหญ่
“บาริส” ลูวิสเรียกชื่อคนสนิทที่เป็นทั้งบอดี้การ์ดและเป็นเลขาส่วนตัวคอยจัดการงานใหม่ บาริสเป็นเสมือนนักรบเคียงบ่าเคียงไหล่พร้อมตายไปกับเขาในทุกสถานการณ์
“หลังจากท่านหญิงเดินทางมาถึงแล้ว ท่านชายจะไปรอที่จุดนัดพบ ทีมหลักในครั้งนี้มีเจ้านาย ผม อันเดรย์ วาดิม และลูกน้องฝีมือดีอีกประมาณยี่สิบคนครับ” บาริสสรุปรายงานตามแผนการที่วางไว้
“ได้ยินแล้วนะ” ลูวิสไม่ได้พูดกับลูกน้อง สายตาของเขามองตรงไปที่เซอร์เกรย์
“ไม่ได้หูหนวก เฮ้ออ สามทุ่มแล้วเหรอเนี่ย ฉันว่าไปนอนก่อนดีกว่า นอนดึกเดี๋ยวแก่เร็วเหมือนพี่ชาย” เขารู้สึกคลายกังวลใจเลยไม่รู้ว่าจะอยู่ต่อทำไมอีก เพราะรู้แล้วว่าภารกิจมีใครบ้าง แต่ก่อนไปขอกวนตีนพี่ชายสักหน่อย หมั่นไส้ในความหล่อของมัน
“.....” วันนี้เขาได้ยินคำว
