ตอนที่ 2
1092 คำ
ตอนที่ 2
“แม่จะให้แกแต่งงาน!!!” น้ำเสียงของคุณแม่เข้มขึ้นจนผมนึกกลัว แล้วที่บอกว่าจะให้ผมแต่งงาน จะให้แต่งกับใคร แล้วสวยไหม แต่บอกไว้ก่อนเลยนะ ถึงคุณแม่จะให้ผมแต่งงานก็ไม่มีใครสามารถมาหยุดผมได้
“ผมไม่แต่ง!!” เรื่องอะไรที่ผมจะยอมง่ายๆ การแต่งงานมันคือการผูกมัด ซึ่งผมไม่ต้องการผูกมัดกับใครทั้งสิ้น ผมชอบใช้ชีวิตแบบนี้มากกว่า
“แม่ให้เวลาแกเคลียร์งานหนึ่งอาทิตย์ แล้วตามแม่ไปเมืองไทย” ท่านพูดด้วยสายตาเอาจริง แต่ผมไม่กลัว เพราะท่านก็พูดแบบนี้เป็นประจำผมชินแล้ว
“แล้วถ้าผมไม่ไปล่ะครับ” อยากรู้นักว่าคุณแม่จะทำอะไรผมได้ ถ้าผมจะยืนยันคำเดิม
“ถ้าแกไม่ไปสมบัติทุกชิ้น แกจะไม่ได้อะไรเลย" ผมขมวดคิ้วแน่นทันที คุณแม่ใช้ไม้นี้กับผมเลยเหรอ ผมเริ่มไม่พอใจมาก ถึงมากที่สุด แล้วตกลงผู้หญิงคนที่คุณแม่จะให้ผมแต่งงานด้วยเป็นใคร ผู้หญิงไทยเหรอ ตัวเล็กๆ หุ่นบางๆ อย่างนั้นจะมาทนแรงของผมไหวได้ยังไง
“คุณแม่จะให้ผมแต่งงานกับใครครับ แล้วคุณแม่ไม่สงสารผู้หญิงคนนั้นเหรอครับ เพราะเธออาจจะเสียใจไปตลอดชีวิตที่ได้แต่งงานกับผม!” เมื่อคุณแม่ขู่ผมได้ ผมก็ขู่คุณแม่ได้เช่นกัน ผมรู้ว่าคุณแม่รักผมเป็นที่สุด และแน่นอนคุณแม่ต้องหาผู้หญิงที่ดีให้มาแต่งงานกับผมแน่นอน และผู้หญิงคนนั้นคุณแม่จะต้องรักมากแน่ๆ เธอน่าสงสารออกนะครับ คุณแม่ควรจะคิดให้ดีๆ กว่านี้ก่อน
“ตาแม็ก!! อย่ามาขู่แม่นะ แม่จะให้แกแต่งงานกับน้อง” น้องบ้าน้องบออะไร ผมเป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่มีน้อง คำว่าน้องที่คุณแม่พูด คงจะหมายถึงเด็กที่คุณแม่เก็บมาเลี้ยงแน่ๆ ผมยังไม่เคยเห็นหน้าเธอ แต่รู้ว่าเธออายุน้อยกว่าผมมาก คุณแม่เคยเล่าให้ผมฟังอยู่บ่อยๆ แต่ผมก็ไม่เคยจะสนใจฟังเลยสักครั้ง
“จะลองดูก็ได้ครับ แล้วผมจะเคลียร์งานแล้วรีบตามคุณแม่ไปดูหน้าน้อง...อ่อไม่สิ หน้าเจ้าสาวของผม” จากนั้นผมก็เดินหนีคุณแม่ขึ้นไปชั้นบนทันที ด้วยอารมณ์หงุดหงิด
เมืองไทย
เมื่อคุณขวัญนภากลับมาถึงบ้าน ก็เห็นลูกสาวของท่านวิ่งออกมาต้อนรับทันที น้ำค้างเป็นเด็กที่คุณขวัญนภาอุปการะไว้เมื่อสิบปีก่อน ตอนที่ท่านกลับมาอยู่เมืองไทยใหม่ๆ
"คุณแม่ขาน้ำกระเจี๊ยบเย็นๆ ค่ะจะได้ชื่นใจ" คุณขวัญนภามองลูกสาวของท่านด้วยความเอ็นดู เมื่อท่านนั่งลงที่ห้องนั่งเล่นของบ้าน ก็มีลูกสาวหาน้ำหาท่ามาให้ดื่ม ทำให้ท่านพอจะยิ้มมาได้บ้าง เมื่อเห็นหน้าลูกสาวคนนี้ไม่เหมือนกับลูกชาย รายนั้นปวดหัว
น้ำค้างเป็นเด็กขี้อ้อนเอาใจคนเก่ง ขยัน เรียบร้อย ทำอาหารก็เก่ง แถมหน้าตาของเธอก็ยังน่ารักอีกด้วย คุณขวัญนภาท่านคิดว่า ลูกสาวของท่านคนนี้จะต้องสามารถมัดหัวใจลูกชายของท่านได้อย่างแน่นอน ที่จริงแล้วแม็กเป็นผู้ชายอ่อนโยนเหมือนกับท่าน แต่แม็กก็ได้เลือดพ่อมาด้วย ทำให้แม็กมีนิสัยเจ้าชู้รักสนุกแบบนี้
แต่ท่านคิดว่าถ้าเกิดลูกชายของท่านรู้จักกับน้ำค้างลูกสาวของท่านคนนี้แล้ว แม็กจะต้องชอบและรักผู้หญิงคนนี้ได้ไม่ยาก และความรักของแม็กจะทำให้เขายอมหยุดนิสัยกินไม่เลือก ข้อนี้คุณขวัญนภามั่นใจ ถึงแม็กจะได้เลือดพ่อมา แต่แม็กก็มีเลือดแม่ผสมอยู่ด้วย ท่านเลี้ยงของท่านมาตั้งแต่เล็กๆ ท่านมองออก เพราะตอนเด็กๆ แม็กเป็นคนขี้สงสารและไม่ชอบเห็นน้ำตาของผู้หญิง ตอนนี้แม็กก็ยังเป็นอยู่...แต่แค่ไม่มีใครรู้เท่านั้นเอง แต่คุณขวัญนภารู้
"ขอบใจลูก" คุณขวัญนภายิ้มให้ลูกสาวบุญธรรมของท่าน ตั้งแต่เลี้ยงลูกสาวคนนี้มาน้ำค้างไม่เคยทำให้ท่านรู้สึกไม่สบายใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว
"คุณแม่กลับมาเหนื่อยๆ ให้น้ำค้างนวดให้ไหมคะ" เธอทำท่าจับขาคุณแม่ของเธอแล้วนวดๆ ความขี้เอาใจ ความขี้อ้อนของน้ำค้าง ทำให้คุณขวัญนภารักและเอ็นดูน้ำค้างมาก
"ก็ดีเหมือนกัน ช่างเอาใจคนแก่จังเลยลูกคนนี้" น้ำค้างยิ้มให้คุณแม่ที่เลี้ยงเธอมาอย่างดีตั้งสิบปี เธอจะไม่มีวันลืมบุญคุณของท่านเลยที่ให้ชีวิตใหม่กับเธอ น้ำค้างเป็นเด็กดี รู้จักบุญคุณคน เธอไม่มีวันลืมบุญคุณอันยิ่งใหญ่นี้ได้
"แก่ที่ไหนกันคะ คุณแม่ยังดูสวยอยู่เลย" เธอพูดความจริงเพราะคุณขวัญนภาท่านยังดูหน้าเด็กกว่าอายุจริงมาก ตอนนี้ท่านอายุห้าสิบปลายๆ แต่ยังดูเหมือนสี่สิบต้นๆอยู่เลย
"น้ำค้าง...ตอนนี้หนูเรียนอยู่ปีสี่แล้วใช่ไหมลูก" คุณขวัญนภาถามขึ้น เพราะท่านจะเลือกผู้หญิงคนนี้ให้กับลูกชายของท่าน
"ค่ะน้ำค้างเรียนอีกปีเดียว น้ำค้างก็เรียนจบแล้วค่ะ คุณแม่ถามทำไมเหรอคะ" น้ำค้างสงสัย เพราะแม่ของเธอไม่เคยถามเธอถึงเรื่องนี้มาก่อน หรือว่าจะมีอะไร เธอชักสงสัย
"แม่อยากจะขอร้องอะไรหนูสักอย่างได้ไหมลูก" คุณขวัญนภาเริ่มเข้าเรื่อง หวังว่าสิ่งที่ท่านจะตัดสินใจพูดไปวันนี้ จะไม่ทำให้ลูกสาวของท่านเป็นเหมือนอย่างท่านหรอกนะ เพราะสามีของท่านไม่ยอมหยุดนะสิ แต่ดีที่ท่านเป็นคนเข้มแข็งจึงอยู่มาได้ มีความสุขบ้างทุกข์บ้างปะปนกันไป
"หลายอย่างก็ได้ค่ะ น้ำค้างยินดี” น้ำค้างเธอยินดีทำทุกอย่างที่คุณแม่ของเธอต้องการจริงๆ เพราะเธอรักท่านมาก อะไรที่น้ำค้างทำให้ท่านได้ น้ำค้างก็จะทำ เธออยากให้คุณแม่ของเธอมีความสุข น้ำค้างพูดไปในขณะที่มือก็ยังนวดขาให้ท่านอยู่
"แม่จะไม่บังคับหนู แม่จะให้น้ำค้างเป็นคนตัดสินใจเอง" ดูจากสีหน้าแล้ว น้ำค้างรู้สึกว่าคุณแม่ของเธอกำลังหนักใจกับสิ่งที่กำลังจะพูด
"เรื่องอะไรหรือคะ" เธอถามอย่างสงสัย เพราะเรื่องนี้ต้องเกี่ยวกับเธอแน่ๆ
"แม่อยากให้หนูแต่งงานกับลูกชายของแม่"
- ผู้เขียน
