หลังจากที่ทั้งสองไหว้ขอพรที่วัดเจ้าแม่กวนอิมเรียบร้อยแล้ว จึงตกลงกันที่จะเดินทางขึ้นไปชมวิวที่ The Peak แต่คราวนี้พราวฟ้าขอเป็นผู้นำทางเอง โดยให้เหตุผลว่าเธออ่านเกี่ยวกับสถานที่นี้มาอย่างละเอียด ไม่น่าจะหลงอย่างแน่นอน
“ผมไม่น่าพาฟ้าหลงที่แรกเลย เสียชื่อหมด”
คิมหันต์เปรยขึ้นระหว่างที่นั่งรถเพื่อจะเดินทางไปจุดหมายต่อไป
พราวฟ้าส่งยิ้มให้กับคำที่เขาบ่นออกมา ถึงแม้เขาจะรู้สึกเสียหน้า แต่ถ้าทำให้เธอมีรอยยิ้มได้แบบนี้ เขายินดีที่จะยอมเสียฟอร์มอย่างเต็มใจ
“วันนี้คนไม่เยอะมากนะคะ แถวไม่ยาวเท่าไร”
“ดีแล้วครับ จะได้ไม่ต้องรอนาน”
‘โชคดีที่ไม่มีคนไทยด้วย’ คิมหันต์นึกอยู่ในใจ
ทั้งสองยืนรอคิวเพื่อที่จะขึ้นรถรางไปยังจุดชมวิวด้านบน ระหว่างทางเดินจะมีแกลลอรี่ขนาดเล็ก ที่ทำให้เห็นถึงวิวัฒนาการรถรางตั้งแต่ รุ่นแรก พอได้ขึ้นรถรางของจริง คิมหันต์และพราวฟ้าต่างตื่นเต้นกับ วิวทิวทัศน์ที่เอียงตามความชันของแ
