บทที่ 162

1235 คำ

  ไม่นานประตูห้องนอนก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง   เมื่อเธอเงยหน้าขึ้น เฮเซลก็เห็นว่ารีแกนกลับมาแล้ว   อันที่จริง เธอคาดว่าเรแกนจะออกจากบ้านไปแล้ว   เธอคาดไม่ถึงจริงๆ ว่าเขาจะกลับมาพร้อมกับชุดปฐมพยาบาลและชามน้ำแข็งก้อนหนึ่ง   ทันทีที่สบตากัน ดวงตาของเธอก็สั่นสะท้าน   ด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ เรแกนสั่งอย่างเย็นชา “นั่งลง ลองขยับหน่อยถ้าคุณกล้า!”   เมื่อเธอมองดูชายที่หมอบอยู่ข้างหน้าเธอด้วยชุดปฐมพยาบาลและชามน้ำแข็ง เฮเซลก็ตกตะลึง เนื่องจากเธอยังคงได้รับผลกระทบจากความอัปยศอดสูของ Aria เธอจึงไม่สามารถพูดอะไรได้และปล่อยให้ Regan ทำสิ่งต่างๆ ของเขาเท่านั้น   รีแกนหยิบผ้าเช็ดหน้าที่สะอาดออกจากกระเป๋าเสื้อของเขา รีแกนห่อก้อนน้ำแข็งด้วยแล้วกดถุงน้ำแข็งชั่วคราวลงบนใบหน้าของเฮเซล   เนื่องจากความเจ็บปวดอย่างกะทันหัน เฮเซลจึงส่งเสียงขู่โดยสัญชาตญาณ อย่างไรก็ตาม เมื่อได้พบกับสายตาอันลึกล้ำของชายผู้นี้ เธอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม