“มะ..มะใช่เบบี๋รักแดดดีมากที่สุด!!”รับอธิบายอย่างร้อนรน หึ...เดี๋ยวพ่อจับหอมแก้ม!
“รักปะป๋านิดเดียว...” ทำมือประกอบท่าทาง
“ส่วนพี่สไนเปอร์...” เบบี๋ทำหน้าครุ่นคิด ดูจะคิดไม่ตก
“ไม่รักแล้วดีกว่า! พี่เปอร์ชอบทำให้แดดดีปวดหัว! แฮร่!!”เด็กน้อย! แกล้งงอนหน่อยยิ้มหวานให้เชียว
“เบบี๋รักแดดดีคนเดียว!” หึ...ผมได้แต่ยิ้มให้กับความน่ารักใส่ซื่อของเบบี๋ เบบี๋ก็เหมือนกับผ้าขาวเธอบริสุทธิ์ทั้งหน้าตาและจิตใจ
ความไร้เดียงสาของเบบี๋ทำให้ผมยิ้มได้ทุกครั้ง
“แล้วแดดดี!..ก็ต้องรักเบบี๋คนเดียว!”ตัวเล็กสั่งเสียงแข็ง
“ห้ามแดดดีรักคนอื่นนอกจากเบบี๋!!” แต่อันหลังถึงกลับต้องแอบกลืนน้ำลาย ถ้าเบบี๋รู้ว่าแอบคบกับมิวกี้อยู่นะ หึ..มีหวังได้บ้านแตก ไม่อยากจะนึกภาพ!
เห็นน่ารักๆ แบบนี้เวลาเอาเรื่องนะบอกเลยน่ากลัวสุดๆ
“ค่ะ!!”
“แดดดีจะไม่รักใครนอกจากเบบี๋” ไม่ถือว่าโกหกนะ กับมิวกี้ยังไงซะผมก็ไม่ได้รักเธอ เท่ารักเบบี๋อยู่แล้ว
“เบบี๋รักแดดดีที่สุดเลย!!!” พูดอย่างดีอกดีใจหอมแก้มซ้ายขวา
“เบบี๋คือดวงใจของแดดดีนะคะ แดดดีไม่มีทางรักใครนอกจากเบบี๋ แน่นอน” กอดร่างนุ่มนิ้มไว้แนบอก ถึงจะชอบเที่ยวชอบอยู่กับเพื่อนแต่เบบี๋สำคัญกว่าทุกอย่างบนโลก ก่อนหน้านี้ต้องเลิกกับผู้หญิงหลายๆ คน เพราะลับหลังเธอพวกนั้นทำร้ายเบบี๋ด้วยคำพูด
นางเด็กโง่! นางเด็กปัญญาอ่อน! เด็กกำพร้า ลูกไม่มีพ่อแม่ เบบี๋ที่โดนว่าน้องไม่ร้องสักคำไม่เคยเอ่ยปากพูด ผม ผมต่างห่ากที่ได้แต่กอดลูกร้องไห้ เสียงใจที่ปกป้องสุดที่รักที่เป็นดั่งดวงใจไม่ได้
เบบี๋ไม่ได้โง่ เธอแค่เรียนรู้ช้ากว่าคนอื่น อาจผิดที่ตัวเอง ห่วงลูกมากเกินไปทั้งๆที่อาการป่วยเริ่มดีขึ้น แต่ตัวผมกลับเลี้ยงให้เธอเป็นเด็กนน้อยไม่รู้จักโต เฮ้อ...ใครวะจะอยากให้ลูกโต
พอโตก็ต้องมีแฟน! แต่งงาน! ไม่ได้! จะเป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด!
ผมรักของผมขนาดนี้ ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมใครหน้าไหนก็อย่างได้มาแตะต้อง!
จำเอาไว้เบบี๋ลูกพี่กันต์
08.00น.
โรงเรียนเอกชนชื่อดัง
“เลิกเรียนแล้วโทรบอกแดดดี...เข้าใจไหมคะ?”
“แล้วไปเที่ยวกับแนนนี่อย่างลืมที่แดดดีสั่ง!” ผมขับรถมาส่งเบบี๋ที่โรงเรียนเองทุกวันถ้าวันไหนไม่ว่างจริงถึงจะให้ลูกน้องจัดการแทน ที่ต้องกำชับเพราะเป็นห่วงกลัวเป็นอันตราย
“ค่ะ..เบบี๋ไม่ลืมแน่นอน”
“ตั้งใจเรียนนะคะ!” ผมหอมแก้มนุ่มซ้ายขวาเบาๆอย่างถนอม แก้มลูกสาวใครหอมชื่นใจจริงๆ
“แดดดีก็ตั้งใจทำงานนะคะ...แล้วคืนนี้ขอเบบี๋นอนด้วยอีกได้ไหม” ทำหน้าอ้อนแบบนี้! เหอะ!
“ค่ะ...สำหรับเบบี๋ แดดดีให้นอนกอดทุกคืนเลย” หมดกันความหวังที่จะแอบลูกไปเที่ยวกับไอ้สองตัวนั้น แล้วนี่เบบี๋ยังไม่รู้นะว่าปะป๋ากับพี่เปอร์จะมา เอาไว้ทำเซอร์ไพรส์ คงจะดีใจยิ้มหน้าบาน
“เย้ๆๆๆๆ แดดดีน่ารักที่สุด!”
มั๊ววว
“ค่ะ! แดดดีก็รักเบบี๋” ผมยิ้มให้เบบี๋ที่ทั้งกอดทั้งจูบทั้งหอมกว่าจะเข้าโรงเรียนได้ก็ใช่เวลานานพอสมควร เด็กอะไรน่าขย้ำ! โธ่!เว้ยน่ารัก ขย้ำเหี้ยอะไรของมึง!
“หึ...ถ้าพี่ยังอยู่พี่ต้องมีความสุขอย่างที่ผมมีตอนนี้แน่นอน”
“แต่พี่ไม่ต้องห่วงนะครับผมสัญญา ผมจะไม่มีวันทอดทิ้งเบบี๋ ผมจะทำทุกแทนพี่เอง!”...กันต์พูดและยิ้มให้กับรูปถ่ายใบเก่า ที่ถ่ายกับพี่ชายที่เขารักและเคารพก่อนจะขับรถตรงไปยังสนามบิน
สนามบินสุวรรณภูมิ
“มาช้า!!”
“มัวแต่ล่อสาวอยู่นั้น...” นี่คือคำแรกที่ไอ้สไนเปอร์มันพูดทักทายผมทั้งๆ ที่ผมอุตส่าห์มารับมันสองคน
“รู้แบบนี้กูน่าจะให้มึงเดินกลับเอง!” เราสองคนจ้องหน้ากันตาเขม็ง
“มึงสองตัวเป็นอะไรเจอหน้ากันทีไรกัดกันเป็นหมา!” ส่วนไอ้นี่! ชื่อปืนเป็นพี่ชายแท้ๆ ผมเอง ส่วนไอ้ที่นั่งอยู่บนกระเป๋าทำหน้ากวนส้นตีนอยู่ตอนนี้มันเป็นน้องชายคนละแม่กับผมกับไอ้ปืน
ง่ายๆ เราสามลูกคนละแม่ แม่ใหญ่แม่ไอ้ปืนเป็นคนจีน แม่ผมคนไทย แม่ไอ้เปอร์คนเกาหลี และตอนนี้ป๊าก็อยู่เกาหลี
ความสัมพันธ์ครอบครัวไม่ต้องเอ่ยถึงไม่เคยมี...
แต่ความสัมพันธ์พี่น้อง...
เราสามคนก็ถือว่ารักกันดี ถ้าไอ้เด็กเวรนี้มันไม่กวนตีน ชอบทำอะไรที่ห้ามโดยเฉพาะเรื่องเบบี๋! ห้ามไม่ให้เข้าใกล้มันยิ่งเข้าใกล้! และดูเหมือนไอ้ลูกสาวเราก็ยอมให้เขาเข้าใกล้ซะด้วย ห่วงครับ!
ก่อนอื่นต้องขอแนะตัวสักนิด ผม กันต์ อายุปีนี้น่าจะ 27-28 ปี มั้งจำไม่ได้ ขี้เกียจจะจำ! งานการก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง หึ...คนมันรวยก็ป๊าผมทำธุรกิจเครื่องเพชรผมไม่ชอบเลยให้ไอ้ปืนมันจัดการไปยังไงซะก็เป็นธุรกิจของม๊ามัน
ส่วนผมก็เอาดีทางด้านเปิดคลับเปิดบาร์ หาสาวๆ สวยๆ เข้าทำงานมากกว่า หึ
ไอ้ปืน ไอ้นี่มันแก่กว่าผม 2 ปี การทำงานไม่ต้องพูดถึงมันเก่งทุกด้าน ยอมรับว่ามันเก่งกว่าผมเยอะมีความรับผิดชอบมีความเป็นผู้นำ มันเป็นคนเงียบขรึมไม่ค่อยสุงสิงกับใคร หึ...แต่เรื่องอย่างว่า...มันใช่ย่อยที่ไหน!!
ขาเตียงไม่สั่นอย่างเรียกป๋าปืน แต่มันสู้ผมไม่ได้เหรอกผมเด็ดกว่า ใหญ่กว่ามันเยอะ ที่แน่ๆลีลาบอกเลยอย่าหาเทียบ!
ส่วนไอ้หน้าส้นตีนที่นั่งทำหน้ากวนบาทา ใช้พี่ขับรถให้นั่งมันชื่อสไนเปอร์! ปีนี้มันอายุ 24แล้วมั้ง ไอ้นี้มันลูกนอกคอก ไม่เที่ยวหญิงไม่สนใจใครนอกจากงาน!