บทที่ 1
เมีย(ลับ)วิศวะร้าย บทที่ 1
"โอ๊ย" ถุงของกระเป๋าแบรนด์เนมในมือหญิงสาวหล่นลงพื้นตอนที่ร่างถูกกระชากให้หยุด "คุณจะทำอะไร"
"คุณเป็นใครกันแน่" ถังเบียร์จำได้ว่าผู้หญิงคนนี้แหละที่ไปแอบส่องอยู่รั้วหน้าบ้านของคิมหันต์ ถึงแม้เขาจะไม่แน่ใจว่าผู้หญิงในคืนนั้นที่มีอะไรด้วยคือเธอไหม แต่ใบหน้าและสัดส่วนของเธอคล้ายคลึงกันมาก
"ช่วยด้วยค่ะ มีผู้ชายมาหาเรื่องฉัน" คนที่กำลังเดินพลุกพล่านอยู่ในห้างสรรพสินค้าก็หยุดเพราะได้ยินเสียงผู้หญิงเรียกให้ช่วย เห็นว่าเริ่มมีคนหันมาให้ความสนใจเธอเลยก้มลงไปหยิบถุงกระเป๋าแบรนด์เนมที่หล่นเมื่อสักครู่ขึ้นมา
"ไอ้หนุ่มหาเรื่องผู้หญิงแบบนี้มันไม่ดีนะ"
"ผมไม่ได้หาเรื่องครับผมรู้จักกับเธอ" ถังเบียร์พยายามจะตามเธอไปแต่ก็ถูกพลเมืองดีแถวนั้นขวางไว้
แต่พอหลุดออกมาจากกลุ่มคนพวกนั้นแล้วถังเบียร์ก็ตามหาเธอไม่เจอ
"ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่" ถึงแม้คืนนั้นเขาจะเมามากแต่เขายังคงจำสัมผัสอันหวานละมุนของเธอในคืนนั้นได้ดี และก็จำได้ว่าเขาไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อน เป็นเธอเองต่างหากที่จู่โจมจนเขาอดใจไม่ไหวมีสัมพันธ์สวาทด้วย อีกสิ่งที่เขาแปลกใจมากผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านชายใดมาก่อนทำไมถึงยอมมอบกายให้กับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จัก
แต่พอคิดได้ว่าเจอเธอในงานเลี้ยงคืนนั้น ถังเบียร์ก็รีบกลับมาที่บ้านของท่านอดีตรัฐมนตรีสำราญซึ่งมีสถานะเป็นคุณตาของเขา เพราะท่านและภรรยารับแม่ของเขาเป็นลูกบุญธรรม
"ไปทำธุระกลับมาแล้วหรือลูก" จั๊กจั่นผู้เป็นแม่เห็นลูกชายกลับมาเพราะได้ยินคนในบ้านบอกว่าออกไปทำธุระ
"กลับมาแล้วครับ แม่ครับแล้วคุณตาล่ะครับ"
"คุณตาอยู่ในห้องทำงานมีอะไรหรือเปล่าลูก"
"ผมมีเรื่องอยากจะถามคุณตาหน่อยครับ"
"อย่าเอาเรื่องไม่สำคัญไปใส่หูท่านนะ"
"แม่เห็นผมเป็นคนยังไงครับเนี่ย" ว่าแล้วถังเบียร์ก็เดินไปเคาะประตูห้องทำงานที่อยู่ชั้นล่างของบ้าน "ผมถังเบียร์ครับ"
"เข้ามาสิ"
"ผมอยากจะถามคุณตาเรื่องงานเลี้ยงขอบคุณคิมหันต์ตอนที่ช่วยต้นหยกไว้ครับ" เข้ามาในห้องถังเบียร์ก็เริ่มพูดเจตนารมณ์ที่ขอเข้ามาพบท่าน
"เราอยากจัดงานเลี้ยงเหรอ" แต่สำราญกลับคิดว่าหลานชายอยากจัดงานเลี้ยงถึงถามเรื่องงานเลี้ยง
"เปล่าหรอกครับผมแค่อยากจะรู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ในงานเลี้ยงคืนนั้นเป็นใคร"
"ผู้หญิงคนไหน"
"คนสวยๆ ผมยาวใส่ชุดสีแดงเข้มเป็นประกายครับ" ในงานคืนนั้นมีแค่เธอคนเดียวที่ใส่ชุดสีนี้
งานเลี้ยงถูกจัดมาร่วมเดือนแล้วท่านคงจำใครไม่ค่อยได้แล้วล่ะ แต่ถ้าอยากรู้ก็ไม่ยาก สำราญเลยโทรไปบอกผู้ช่วยให้เอาคลิปกล้องวงจรปิดงานเลี้ยงคืนนั้นมาให้หน่อย เพราะแบบนี้แหละถังเบียร์ถึงเข้าหาคุณตาโดยตรงเลย ท่านสามารถช่วยได้ถ้าเขาอยากจะรู้
และเพียงไม่นานสิ่งที่ต้องการก็ถูกนำมาส่งถึงห้องทำงานในคฤหาสน์ของท่านอดีตรัฐมนตรีสำราญ
"เธอเป็นแขกของใคร?" วันนั้นสำราญไม่ค่อยสนใจแขกของคนอื่น ท่านจัดงานเลี้ยงขอบคุณที่คิมหันต์ช่วยชีวิตหลานสาวถึงสองครั้ง และงานเลี้ยงคืนนั้นก็มีคนมาร่วมเยอะมากจนไม่รู้ว่าใครเป็นญาติของใครและใครเป็นเพื่อนของใคร เพราะท่านเปิดให้ทุกคนเชิญเพื่อนหรือญาติมาร่วมงานได้
"เป็นเธอจริงๆ ด้วย" ในกล้องวงจรปิดของร้านอาหารถึงแม้จะเห็นไม่ชัดแต่เขาก็จำได้ว่าเป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่เจอในห้าง
และตอนนี้ไม่ใช่แค่ถังเบียร์แล้วล่ะที่สงสัยในตัวผู้หญิงคนนี้ อีกคนที่สงสัยก็คือคุณตาสำราญ เพราะท่านให้คนสืบเรื่องผู้หญิงที่เป็นมือที่สามของนพดล "กล้ามาก" สำราญหมายถึงนพดลกล้ามากที่พาเมียลับมาร่วมงานของท่านด้วย
"อะไรนะครับคุณตา"
"เรากับผู้หญิงคนนี้รู้จักกันได้ยังไง"
"เอ่อ..คือว่า.." จะบอกท่านว่ายังไงดีล่ะ "เอ๊ะแล้วผู้หญิงอีกคนเป็นใครครับ" มองดูคลิปใหม่อีกรอบก็เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นยืนคุยกับผู้หญิงอีกคนเหมือนว่าทั้งสองมาด้วยกัน และก็หันเหความสนใจของคุณตาไปได้
ไม่มีอะไรที่อยากรู้แล้วไม่รู้ สำราญเลยโทรไปถามผู้ช่วย และก็ได้คำตอบว่าผู้หญิงอีกคนก็คือลูกสาวของนพดล
"?" ถังเบียร์รู้แล้วล่ะว่าจะตามผู้หญิงคนนั้นได้จากที่ไหน เพราะถ้าผู้หญิงอีกคนเป็นลูกสาวของคุณอานพดล นั่นหมายถึงทั้งสองเป็นเพื่อนกัน "ผมขอตัวก่อนนะครับคุณตาขอบพระคุณมากครับ" ถังเบียร์ไม่รอให้ท่านถามอะไรอีกก็รีบออกมาก่อน
"ลูกเข้าไปคุยอะไรกับคุณตา" จั๊กจั่นก็ว้าวุ่นใจอยู่กลัวว่าลูกชายจะไปขออะไรจากท่าน เพราะเท่าที่พวกท่านให้ครอบครัวมามันก็มากมายแล้ว
"แม่คิดอะไรอยู่เนี่ย"
"ถ้าเราอยากจะได้อะไรก็บอกแม่ อย่าไปรบกวนพวกท่าน" ถึงแม้จะเป็นบุตรบุญธรรมของพวกท่านแต่จั๊กจั่นก็เจียมเนื้อเจียมตัวมาโดยตลอด
"ผมแค่ไปถามคุณตาเฉยๆ ครับแม่สบายใจได้" คล้อยหลังแม่ ถังเบียร์ก็โทรหาต้นหยกแล้วขอคุยกับคิมหันต์
แต่พอได้คุยกันคิมหันต์ก็บอกไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้นไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนของน้องสาวไหม แต่เดี๋ยวเขาจะถามให้..
เขียนโดยชะนีติดมันส์