บทที่ 16: วิญญาณทึ่ยังเหลือ
มารียังคงนอนหอบหายใจอย่างอ่อนแรง ร่างกายของเธอยังคงอยู่ในท่าที่ถูกรุกล้ำ ขาทั้งสองข้างยังคงอ้าออกเล็กน้อย เธอไม่ได้ตอบคำถามใดๆ เพียงแค่จ้องมองชายหนุ่มที่กลับมาเป็นตัวเองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดอันหนักหน่วง และความเข้าใจที่เขาไม่อาจเข้าใจได้ ความเงียบ ที่หนักอึ้งและเต็มไปด้วยเสียงสะท้อนของการต่อสู้เมื่อครู่ได้เข้าปกคลุมห้องอีกครั้ง
นนท์ยังคงทรุดตัวอยู่กับพื้นอย่างหมดแรง จิตใจของเขากำลังแตกสลาย ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรงด้วยความรู้สึกผิดบาป เขากลับมาเผชิญหน้ากับความบ้าคลั่งที่ตนเองเพิ่งกระทำ
สายตาของเขาถูกตรึงอยู่กับสภาพร่างกายของมารีอย่างไม่อาจละสายตาได้ ร่องเนื้อ ที่ยังคงเปิดอ้าอยู่ด้วยความอ่อนแรงนั้นดูบวมแดงและช้ำอย่างเห็นได้ชัด คราบความใคร่ ที่ไหลปนออกมาอย่างต่อเนื่องยิ่งตอกย้ำถึงความป่าเถื่อนของการรุกล้ำ
ถัดขึ้นไปคือ หน้าอกที่อวบอัดเต่งตึ
