บทที่ 2: ความมุ่งมั่นอันแรงกล้า
สี่สิบวันแห่งการกักเก็บพลังตัณหาสิ้นสุดลงในอีกสิบกว่าวันข้างหน้า นนท์รู้สึกทรมานอย่างแสนสาหัส ร่างกายของเขาร้อนรุ่มไปด้วยความปรารถนาที่ถูกกักเก็บไว้ตามเงื่อนไขของตำรา ความหงุดหงิดที่ต้องอดทนทำให้เขาแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้
"อีกสิบกว่าวันเท่านั้น..." นนท์พึมพำขณะจ้องมองปฏิทินที่วงกลมสีแดงเอาไว้
ขณะที่เขากำลังเตรียม "ตราเรียก (Sigil)" ที่ต้องวาดด้วยหมึกพิเศษ เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
อิสรา (อิส) เพื่อนสนิทของเขาอยู่ปลายสาย
"แกเป็นอะไรวะนนท์? ทำไมไม่ตอบแชทเลย" เสียงของอิสราฟังดูหงุดหงิด "ฉันชวนไปดูหนังตั้งหลายรอบแล้วนะ หายไปไหนมา?"
"เอ่อ... ทำงานวิจัยน่ะ" นนท์ตอบเสียงอู้อี้ "ใกล้กำหนดส่งแล้ว งานหนักมาก"
"งานวิจัยบ้านแกเหรอวะ? หน้าตาอย่างกับผีดิบอดนอน นี่แกหักโหมอะไรอยู่?" อิสราถามอย่างไม่ไว้วางใจ "ฉันว่าแกควรพักผ่อนจริงจังหน่อยนะ"
นนท์รู้สึกใจหายวาบ "ไม่... ไม่มีอะไรหรอก" เขาพยายามเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว "ว่าแต่แก... วันนี้ว่างไหม? ฉันอยากยืมหนังสือโบราณเล่มหนึ่งหน่อย"
หลังจากวางสาย นนท์รีบไปที่ห้องเก็บของเพื่อหา ผ้าคลุมสีดำสนิท สำหรับใช้ในพิธี ความมุ่งมั่นของเขาแรงกล้าพอที่จะก้าวข้ามความกลัวทั้งหมด
มารี เดินมาหยุดที่ประตูห้องของนนท์พอดี เธอกำลังจะเรียกเขาไปทานอาหารเย็น
"นนท์? ลูกกำลังทำอะไร? ดึกแล้วลงมาทานข้าวเถอะ" มารีถามด้วยความเป็นห่วงตามปกติ
"เดี๋ยวผมลงไปครับแม่" นนท์ตอบปัดๆ และรีบวิ่งกลับห้องพร้อมผ้าคลุมในมือ เขาแน่ใจว่าการอดทนของเขาจะไม่สูญเปล่า และพิธีกรรมจะสำเร็จลุล่วงอย่างแน่นอน
(จบ บทที่ 2)