“หึ ลูกแก้วเอามือออก อย่าให้ฉันต้องทำรุนแรงกับเธอไปมากกว่านี้”
ราเชนทร์หันหน้าจากการมองพี่ชายมามองหญิงสาวใต้ร่างก่อนจะยื่นมือไปจับฝ่ามือเล็กทั้งสองข้างที่พยายามปิดบังความสวยงามของตนเองไว้ออก
เมื่อเห็นความงามตรงหน้าชัดๆราเชนทร์ถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ให้กับความอวบนูน ขาวอมชมพูที่ดูเนียนไร้ขนปกคลุมของเธอ
“ปรินซ์ ลูกแก้วขอร้อง ยะ…อย่าทำลูกแก้วเลย ลูกแก้วกลัว”เธอแทบจะยกมือไหว้ขอร้องให้เขาหยุดทำแต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะไม่รับรู้อะไรอีกแล้วนอกจากเอาแต่จ้องมองร่างกายเธอไม่วางตา
ราเชนทร์จับแก่นกายใหญ่ของตนเข้าไปถูไถตรงรอยแยกของกลีบเนื้ออย่างแผ่วเบา กลัวว่าถ้าทำแรงไปส่วนบอบบางตรงนี้จะปริแตกเสียก่อน เขาใช้มือข้างหนึ่งจับมือบางที่กำลังผลักไสเข้าไว้ด้วยกันโดยที่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าหวานของเธอ ส่วนอีกข้างกำลังจับกลีบเนื้ออวบนูนให้แยกออกจากกัน จนเผยให้เห็นติ่งเนื้อเม็ดเล็กสีหวานที่ซ่อนตัวอ
