เกรกรีวางชามลงและเช็ดปากด้วยผ้าเช็ดปากอย่างพอใจพร้อมกับนิ้วของเขา
เขาดูเหมือนสุภาพบุรุษที่สง่างาม แต่คำพูดของเขารุนแรง
“มันแย่มาก! ไข่ไหม้ ผักไม่สด และบะหมี่ก็เน่า ที่สำคัญฉันไม่ชอบอาหารหวาน มันต้องไม่มีความหวานเลย!”
อะไรนะ!
ลอเรลอดไม่ได้ที่จะสาปแช่งในใจ
เพื่อรักษาความสดของบะหมี่หม้อใหญ่นั้น เธอเติมน้ำตาลเพียงหยิบมือลงในหม้อใหญ่เท่านั้น
เพราะแอนเซลชอบกินแบบนี้ เธอจึงทำโดยไม่รู้ตัว แต่เธอตวงน้ำตาลแล้วไม่กล้าใส่เพิ่ม
มันไปลิ้มรสได้อย่างไร? เขามีลิ้นแบบไหน?
เกรกอรี่เช็ดนิ้วให้สะอาด โยนผ้าเช็ดปากทิ้งแล้วมองดูเธอ
"อย่ามองมาที่ฉันด้วยสายตาอันเป็นที่รักเช่นนี้ ฉันสามารถแยกแยะได้ว่า pH ของน้ำลายของคุณมีค่า pH 6.5 หรือ 7.0!"
ลอเรลตกตะลึงครู่หนึ่งแล้วหน้าเธอก็แดง
อันธพาล!
มีคนมากมายอยู่ที่นี่ แต่เขาก็ยังกล้าพูดเรื่องแบบนี้อย่างไร้ยางอาย
จูลี่จ้องมองพวกเขาด้วย
